Όταν μεγαλώσω θα γίνω μπαμπάς
«Εσύ, µικρέ, τι θες να γίνεις όταν µεγαλώσεις;»
Ε, λοιπόν, θείε, ξάδερφε ή ξεχασµένε συγγενή, όταν µεγαλώσω θα γίνω µπαµπάς.
“Μπαµπάς”
Λέξη µαγική, γλυκιά και ευχάριστη µελωδία, την οποία προφέρουµε χιλιάδες φορές και επιθυµούµε άλλες τόσες να την ακούσουµε στο πέρασµα της ζωής µας.
Μια συλλογή από 29 Almost Rock σκέψεις ενός µπαµπά που περπατά τη δύσκολη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα εν µέσω κρίσης, πριν καταλάβουµε αν τη σκαπουλάραµε και αρκετά πριν µας σφιχταγκαλιάσει ο κορονοϊός. “Badlands, you gotta live it every day. Let the broken hearts stand as the price you’ve gotta pay”, που λέει και ο Springsteen.
Μια συλλογή κειµένων για όσους έχουν ταυτιστεί µε τον ρόλο του µπαµπά, για µαµάδες που ενδιαφέρονται να κατανοήσουν περισσότερο τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους και για όλους όσοι σκέφτονται την πατρότητα ως όµορφο ενδεχόµενο στο εγγύς ή απώτερο µέλλον.
Ένα βιβλίο γεµάτο γέλιο, συγκίνηση, νοσταλγία, τροφή για σκέψη και µπόλικο τριµµένο Rock ‘n’ Roll.
Για ανθρώπους Born to Run, κρατώντας ένα παιδικό χεράκι σφιχτά µέσα στο δικό τους! Όταν μεγαλώσω θα γίνω μπαμπάς…
Τίτλος βιβλίου: | Όταν μεγαλώσω θα γίνω μπαμπάς |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μία πρωτότυπη εξομολόγηση των συναισθημάτων που βιώνει κάθε σύγχρονος μπαμπάς, στο πλαίσιο της υπέροχης όσο και απαιτητικής διαδρομής που αποφάσισε να ακολουθήσει |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις iWrite |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Παπαγεωργίου Νίκος (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789606273940 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 18x13 |
---|
Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Πρακτική Ψυχολογία > Γονείς και Παιδιά |

Perec, Georges, 1936-1982
O Zωρζ Περέκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1936 από Eβραίους γονείς, που τους έχασε στον πόλεμο. Tο 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot για το πρώτο του μυθιστόρημα "Tα πράγματα" και το 1978 με το βραβείο Medicis για το "Zωή οδηγίες χρήσεως". Πέθανε στο Παρίσι το 1982. Kυριότερα έργα: "Tα πράγματα" (1965), "Ποιο μοτοποδήλατο με νικέλινο τιμόνι στο βάθος της αυλής;" (1966), "Η εξαφάνιση" (1969), "Tο σκοτεινό μαγαζί" (1973), "Xορείες χώρων" (1974), "W ή η ανάμνηση των παιδικών χρόνων" (1975), "Zωή οδηγίες χρήσεως" (1978).
Παρά τα δύο έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία που τίμησαν το έργο του, ο Περέκ, ενόσω ζούσε, παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας. Σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, εκτιμάται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής γραφής, στην οποία έδωσε νέα ώθηση και προοπτική, δίχως να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo. Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του. Επιχειρώντας απεγνωσμένα να ολοκληρώσει το παζλ της προσωπικής του ζωής, από το οποίο λείπουν βασικά κομμάτια (πατέρας, μητέρα, οικείοι, παιδικές μνήμες), διατάσσει και αναδιατάσσει αδιαλείπτως, ταξινομώντας επίμονα και ευρηματικά γνώσεις, εμπειρίες, ενθυμήσεις, αναγνώσματα, προγράμματα, ευφρόσυνες και τραυματικές στιγμές, συνθέτοντας ένα είδος εύτακτης αταξίας.