Η οπτικοποίηση του πόνου
Το παρόν δοκίμιο αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης του μεγάλου ηθικού ζητήματος της εποχής μας: τη θανάτωση ζώων για να χρησιμοποιηθούν ως τροφή, ένδυση, ψυχαγωγία, επιστημονική έρευνα κ.ο.κ. Η αιχμή του κειμένου εντοπίζεται στη φιλμική καταγραφή των βιαιοτήτων απέναντι στα ζώα, χωρίς όμως να αξιώνει να γίνει ένα δοκίμιο για τον κινηματογράφο. Μέσω των καταγεγραμμένων παραστάσεων και των εικόνων που αναδεικνύουν τα σχετικά ντοκιμαντέρ εισάγεται μια νέα διάσταση του ορατού, η οποία μας επιτρέπει να μετασχηματίσουμε διαδεδομένες ιδέες και στάσεις, όπως η αρνησανθρωπία και η μεταφραστική απροσδιοριστία του πόνου των ζώων. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται μια αναδιαμόρφωση της οπτικής μας κουλτούρας, με στόχο να ενταχθεί σε αυτή ο πόνος των ζώων ως αναπόσπαστο μέρος της.

Donoso, José, 1924-1996
Ο Χοσέ Δονόσο γεννήθηκε το 1924 στο Σαντιάγο της Χιλής, στους κόλπους μιας οικογένειας γιατρών και δικηγόρων. Φύση ανήσυχη από τη νεαρή του ηλικία, θα διακόψει για ένα διάστημα τις σπουδές του, για να τις ολοκληρώσει, μετά από πολλές περιπλανήσεις, στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής και του Πρίνστον. Έκανε πολλές δουλειές και έζησε κατά διαστήματα στο Μπουένος Άιρες, στο Μεξικό, στις Ηνωμένες Πολιτείες και για πολλά χρόνια στην Ισπανία. Το 1981 επιστρέφει στη Χιλή, όπου παρέμεινε ως το θάνατό του, το 1996, σε ηλικία 71 ετών. Την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα την κάνει το 1955 με μια συλλογή διηγημάτων: "Οι παραθεριστές και άλλα διηγήματα". Ακολουθούν τα μυθιστορήματα: "Στέψη" (1957), το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Ουίλιαμ Φόκνερ, "Αυτή την Κυριακή" (1966), "Ο τόπος δίχως σύνορα" (1967), "Το άσεμνο πουλί της νύχτας" (1970), με το οποίο κάνει ένα σημαντικό άλμα στο έργο του, "Η μυστηριώδης εξαφάνιση της μαρκησίας του Λόρια" (1980), "Οι βαθύπλουτοι Βεντούρα και οι ανθρωποφάγοι" (1978), "Απόγνωση" (1986), "Ταρατούτα" (1990). Έχει γράψει επίσης και το δοκίμιο "Προσωπική ιστορία του 'boom'" (1977), πολύτιμο βιβλίο για τους μελετητές της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας.