Διηγήματα
[…] Και ήρχισεν η παππαδιά να μεταφέρη από την τράπεζαν εις τον νεροχύτην τα ολίγα πινάκια και τα δύο μαχαιροπήρουνα, διά να τα καθαρίση προτού τα τοποθετήση εις την εξέχουσαν επί του τοίχου σανίδα, μεταξύ του νεροχύτου και της εστίας. Διότι το δωμάτιον εκείνο ήτο συγχρόνως και μαγειρείον και εστιατόριον και αίθουσα. Η τράπεζα επί της οποίας έφαγον το λιτόν γεύμα των, τέσσαρες ξύλιναι καθέκλαι και είς ψάθινος καναπές ήσαν τα μόνα έπιπλά του. Ο καναπές ήτο άντικρυ της εστίας. Άνωθεν αυτού εκρέματο επί του τοίχου, εντός μαύρου ξυλίνου πλαισίου (χωρίς όμως ύαλον), λιθογραφία, κιτρίνη εκ της πολυκαιρίας, παριστώσα την άφιξιν του βασιλέως Όθωνος εις Ναύπλιον. Απέναντι της εισόδου, εις μεν την προς τα δεξιά γωνίαν του τοίχου ήτο η θύρα του κοιτώνος, εις δε την προς ταριστερά η θύρα του κήπου. Μεταξύ των δύο θυρών έκειτο κιβώτιον ογκώδες πρασίνου χρώματος, επ' αυτού δε τάπης μικρός διπλωμένος εις τέσσαρα. Τον τοίχον, άνωθεν του κιβωτίου, εστόλιζεν ετέρα λιθογραφία, άνευ πλαισίου αύτη, προσηλωμένη επί του τοίχου διά τεσσάρων μικρών καρφίων, και παριστώσα, όχι πολύ εντέχνως, την άποψιν του εν Τήνω ναού της Ευαγγελιστρίας• ενθύμημα τούτο, προδήλως, ευλαβούς του οικοδεσπότου αποδημίας εις το προσκυνητήριον εκείνο. […]
Ο συγγραφέας καταπιάνεται με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου και τη συμπεριφορά τους. Τα διηγήματα κινούνται στον χώρο της ηθογραφίας, σύμφωνα με τους γενικότερους στόχους της πεζογραφίας της γενιάς του 1880.
Τσώλης Γιάννης Κ.
Ο Γιάννης Κ. Τσώλης γεννήθηκε στο Νεοχώρι της Άρτας το 1946. Τελείωσε το Β΄ ΚΛΑΣΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ Άρτας. Εργάστηκε στην Αστυνοµία Πόλεων και µετά την ενοποίησή της µε την Ελληνική Χωροφυλακή υπηρέτησε στο νέο Σώµα της Ελληνικής Αστυνοµίας, απ’ όπου αποστρατεύτηκε το 1991. Κατέχει δίπλωµα Βυζαντινής Μουσικής. Ασχολήθηκε µε τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα µε την ποίηση.
Το 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο ποιητικό έργο του µε τίτλο «Ποιητική (Περι)συλλογή», το 2006 το δεύτερο µε τίτλο «Η άλλη φωνή µου» (Από τον µυστικό διάλογο της ψυχής µου), το 2008 το τρίτο µε τίτλο «Ποιητικά µελωδήµατα» (Με τη φωνή της ψυχής µου), το 2009 το τέταρτο µε τίτλο «Παλµοί καρδιάς» και το 2011 το πέµπτο µε τίτλο «Κεραυνοί απ’ τον ουρανό της ψυχής µου».
Το 2014 το μυθιστόρημα «Οι Άρτιοι… στους Αγώνες, στην Πατρίδα, στην Αγάπη», εκδόσεις Αγγελάκη, το 2016 το μυθιστόρημα «…Και η καμπάνα συνέχισε πένθιμα» και το 2019 το μυθιστόρημα «Το μοιραίο μαντήλι», επίσης από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Είναι ένας από τους δέκα συγγραφείς του συλλογικού και συλλεκτικού έργου «Χειμωνιάτικες βραδιές στο τζάκι» των εκδόσεων Apiros Hora. Ποιήματά του και πεζογραφήματα έχουν δημοσιευθεί σε τοπικές αθηναϊκές εφημερίδες, σε λογοτεχνικά φιλολογικά περιοδικά και στη Νέα Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ. Ποιήματά του μετέφρασε στην αγγλική γλώσσα ο Αντώνης Ζαλώνης και η Panagiota Christopoulou Zaloni συμπεριέλαβε αρκετά ποιήματά του στο έργο της με τίτλο “Mes amis”, των εκδόσεων Βεργίνα.
Ο Γιάννης Κ. Τσώλης είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων. Ήταν μέλος και αντιπρόεδρος του Πειθαρχικού της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών τη χρονική περίοδο 2010-2012. Μέλος και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κρίσης Νέων Μελών της ως άνω Λογοτεχνικής Εταιρίας της περιόδου 2016-2018, 2018-2020.
Για το έργο του γράφτηκαν πολλές ευνοϊκές κριτικές σε εφημερίδες και περιοδικά από προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών. Έργα του βραβεύτηκαν από λογοτεχνικά σωματεία, συλλόγους και περιοδικά. Έχει λάβει Α΄ βραβείο διηγήματος και Α΄ βραβείο ποίησης. Η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στις 13-12-2019 βράβευσε με το Α΄ βραβείο μυθιστορήματος το μυθιστόρημά του «Το μοιραίο μαντήλι» των εκδόσεων Αγγελάκη.
(Πηγή: "Εκδόσεις Αγγελάκη", 2022)
