Taming Circe
When I started dealing with the emigrants of Distomo in America, I did not imagine the extent of the matter, nor that the life and history of each, would be a puzzle that had to be fit piece by piece. The effort to describe, to paint, to summaries a person’s life holds many surprises, while there is always the danger of misconceptions of the incidents that have taken place.
For anyone who loves people’s life stories it’s a nice wander, like becoming young Columbus who slowly discovers not the great continent, but the inner world of a man, once rich, sometimes poorer, something like a musical piece with small or large changes.
But there is another main reason that made me to start this unbelievable journey-quest. In my book «To warm the stones on the slopes of Distomo» presents the lives of the people of Distomo in the 20th century, with the habits, their traditions, their professional employment etc. So the life of immigrants in the same period of time system is an integral part of this story, it completes the above and is at the same time self-completed.
Τίτλος βιβλίου: | Taming Circe |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Distomites in America |
---|
Εκδότης: | Βεργίνα |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Μανωλοπούλου Καίτη (Συγγραφέας) Παναγιωτάρας Νίκος Θ. (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789606510519 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2022 | Διαστάσεις: | 24x16 |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |

Pirandello, Luigi, 1867-1936
Ο Λουίτζι Πιραντέλλο (1867-1936), πεζογράφος και ίσως ο σημαντικότερος σύγχρονος ιταλός θεατρικός συγγραφέας, γεννήθηκε στο Αγκριτζέντο της Σικελίας, τον αρχαίο Ακράγαντα. Ο ίδιος, μάλιστα, ισχυριζόταν ότι είναι ελληνικής καταγωγής και ότι το επίθετό του είναι παραφθορά του ελληνικού Πυράγγελος. Σπούδασε νομικά, φιλολογία και γλωσσολογία στα πανεπιστήμια του Παλέρμο, της Ρώμης και της Βόννης και δίδαξε ως καθηγητής ιταλικής φιλολογίας στο ανώτατο ινστιτούτο της ιταλικής πρωτεύουσας. Στη Ρώμη ο Πιραντέλο συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά. δημοσιεύοντας ποιήματα και πεζογραφήματά του. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 1899. Η οικονομική καταστροφή του πατέρα του όμως, το 1903, τον ανάγκασε να αποδυθεί σε σκληρό αγώνα επιβίωσης ο οποίος τον έφερε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Μέσα σ' αυτή την ατμόσφαιρα έγραψε το κυριότερο μυθιστόρημά του, "Ο μακαρίτης Ματία Πασκάλ" (1904), που η απήχησή του τον επέβαλε σαν πεζογράφο. Ακολούθησαν τα έργα "Οι γέροι και οι νέοι" (1909), "Τερτσέτι" (1912), "Η τράπουλα" (1915), κ.ά. Εκείνο όμως που έμελλε να τον κάνει διάσημο σε όλο τον κόσμο ήταν το θεατρικό του έργο, το πρώτο μέρος του οποίου συνέθεσε και πάλι σε μια οδυνηρή εποχή γι' αυτόν, εξαιτίας του θανάτου της μητέρας του και της διανοητικής αρρώστιας της γυναίκας του. Τα κυριότερα θεατρικά έργα του, με τα οποία αποκρυσταλλώθηκε το ύφος γνωστό ως "πιραντελλισμός", είναι: "Έτσι είναι (αν έτσι νομίζετε)", 1917, "Η ηδονή της τιμιότητας", 1917, "Όλα σε καλό", 1920, "Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα", 1921, "Να ντύσουμε τους γυμνούς", 1922, "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", 1930, κ.ά. Το 1934 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Πέθανε στη Ρώμη, το 1936.