Ο μικρός Ιγνάντης και η βασίλισσα της γης
Ο Ιγνάτης είναι ένας μικρός κι ευτυχισμένος ήρωας, που αγαπάει πολύ τον παππού του, τον κυρ Μιχάλη. Περνούσαν μαζί στο δάσος με τα κόκκινα μήλα. Η βασίλισσα τη γης ήταν η Βασίλισσα του δάσους. Καθώς περνούσε ευτυχισμένα ο καιρός ο παππούς του Ιγνάτη αρρώστησε βαριά τόσο πολύ που μόνο η γιαγιά Αυγούλα μπορούσε να τον επισκεφτεί. Ο χρόνος περνούσε δύσκολα για τον Ιγνάτη, του έλειπε πολύ ο παππούς του. Ώσπου έμαθε από τους γονείς του ότι ο παππούς πέθανε…
Τα συναισθήματα του μικρού Ιγνάτη ήταν μπερδεμένα. Πώς θα μπορούσε άραγε να αντιμετωπίσει τη μεγάλη αυτή απώλεια; Τι σήμαινε πέθανε ο παππούς; Ότι δεν θα ξαναγυρίσει;
Τι τον συμβούλευσαν οι γονείς του;
… Ο μικρός Ιγνάτης συνέχισε να τρώει με τη γιαγιά Αυγούλα το γλυκό της χαράς, τη μηλόπιτα, το γλυκό που ανασταίνει τις αναμνήσεις.
Ο παππούς θα έμενε για πάντα στο μυαλό του Ιγνάτη.
Ένα παραμύθι για την απώλεια.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο μικρός Ιγνάντης και η βασίλισσα της γης |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Κομνηνός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Πραβήτα Γεωργία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786185430641 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2022 | Διαστάσεις: | 23x22 |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά
Παιδικά - Εφηβικά > Παραμύθια |
|---|
Καποδίστριας, Παναγιώτης, Πρωτοπρεσβύτερος
Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας γεννήθηκε στο Μπανάτο της Ζακύνθου το 1961, είναι έγγαμος με την Φωτεινή Παπαντώνη και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε Ποιμαντική Θεολογία στην Αθήνα και Λογιστικά στην Πάτρα. Κληρικός έγινε το 1983, από το 1987 εφημερεύει στην Ενορία του χωριού του και από το 1996 υπηρετεί ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Ζακύνθου. Από το 1992 διδάσκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και υπήρξε επί σειρά ετών (1989-1994) παραγωγός-παρουσιαστής ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών επί διαφόρων θεολογικών, λογοτεχνικών και κοινωνικών θεμάτων στην τοπική ιδιωτική ραδιοτηλεόραση.
Ασχολείται με την Ποίηση, το Δοκίμιο, τις θεολογικές-ιστοριοδιφικές μελέτες και τη Λαογραφία. Ποιητικά του βιβλία:
- "Δήθεν υαλογραφία", ["Περίπλους" 1987]
- "Φωτοειδή νερά", ["Υλήεσσα" 1992]
- "Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει", ["Αίολος" 1995]
- "'Ενύπνιο μετά τρούλλου", ["Μπάστας" 1999]
- "Έσχατος φίλος", [ιδίοις αναλώμασιν 2001].
Από τα δοκίμιά του ξεχωρίζουν τα "Σχεδιάσματα εγκωμίων για τον Οδυσσέα Ελύτη" [Αθήνα 1997] και οι "Ποιητικές αντοχές της Ζακύνθου" [Έκδ. Δήμου Ζακυνθίων, Ζάκυνθος 2002]. Παράλληλα, ποιήματα και μελέτες του έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά Περιοδικά, σε ελληνικές και ξένες Ανθολογίες, σε αθηναϊκές και τοπικές εφημερίδες.
Τό 1993 τιμήθηκε με το "Βραβείο Ποίησης Haiku της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Αθήνα", το 2001 από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ζακύνθου "για τη λογοτεχνική του προσφορά στα Ζακυνθινά γράμματα" και τον ίδιο χρόνο από τον "Πολιτιστικό Σύλλογο Γυναικών Ρόδου". Τό 1998 εξελέγη ομόφωνα Αντεπιστέλλον Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" και το 2000 Τακτικό Μέλος της "Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών".
Είναι Τακτικό Μέλος του "Συλλόγου Φίλων του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας", του "Εφορευτικού Συμβουλίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου" και διαφόρων Επιτροπών τοπικού κοινωνικού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος.
