Ατενίζοντας το Αραράτ
Θα ήθελα να εξηγήσω τους λόγους που ασχολήθηκα με έναν άλλο λαό. Με το πέρασμα του χρόνου αντιλήφθηκα ότι η ελληνική λαογραφία/εθνογραφία δεν με χωρούσε, έχοντας πραγματοποιήσει και σπουδές Ανθρωπολογίας και Εθνολογίας στο Βέλγιο. Έτσι το 2009 με τη συνταξιοδότησή μου αποφάσισα να ασχοληθώ με έναν ξένο λαό αλλά και με την Ελληνική Μυθολογία, η οποία δεν έπαψε ποτέ να με ενδιαφέρει. Ο λαός αυτός δεν θα έπρεπε να βρίσκεται ούτε πολύ μακριά, ούτε πολύ κοντά γεωγραφικά. Έκρινα ότι ένας λαός στον Καύκασο, περιοχή που πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον, θα ήταν το καλύτερο θέμα έρευνας. Ήθελα όμως να έχει σχέση και με τη Βαλκανική, χώρο της επιστημονικής μου εξειδίκευσης. Άλλωστε κατά τους ιστορικούς, ήδη από τον Ηρόδοτο, θεωρείται ότι οι Αρμένιοι προέρχονται από τη Βαλκανική. Η άποψη ότι έχουν σχέση με τους αρχαίους Φρύγες, λαό συγγενικό με τους Έλληνες θα ήταν πολύ καλό πεδίο έρευνας. Η επιλογή μου ήταν επιτυχής, γιατί η έρευνα στην Υπερκαυκασία και την Ανατολία έδενε με την Ελληνική Μυθολογία και την προϊστορική /πρωτοϊστορική περίοδο της Ελλάδας (Μινωικός και Μυκηναϊκός πολιτισμός). Έτσι το όφελος ήταν πολλαπλό.

Lagerlöf, Selma Ottilia, 1858-1940
H Σέλμα Λάγκερλεφ γεννήθηκε στο Ostra Emterwik της Varmland το 1858 και μεγάλωσε στη Marbacka της Σουηδίας, την οποία εγκατέλειψε το 1881, όταν πήγε στη Στοκχόλμη για να σπουδάσει στο κολέγιο. Μετά το τέλος των σπουδών της άρχισε να εργάζεται σαν δασκάλα σε γυμνάσιο θηλέων. Το 1891 κάνει τα πρώτα της βήματα στη λογοτεχνία με το μυθιστόρημα "Το παραμύθι του Γκαίστα Μπέρλινγκ", που έγινε ευρύτερα γνωστό μόνο μετά από τη μετάφρασή του στα δανέζικα. Ακολουθούν, το 1894, "Οι αόρατοι δεσμοί", και την επόμενη χρονιά, μια υποτροφία της βασιλικής οικογένειας και της Σουηδικής Ακαδημίας την ενθαρρύνουν να εγκαταλείψει οριστικά τη διδασκαλία και να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Τα έργα της που ακολουθούν είναι "Τα θαύματα του Αντίχριστου" (1897), που γράφει στην Ιταλία, το έπος για τους Σουηδούς μετανάστες στους Αγίους Τόπους, "Ιερουσαλήμ" (1901-1902), μετά από ένα ταξίδι της το 1900, και το πιο γνωστό έργο της "Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον" (1906), που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1909, "για τον ευγενή ιδεαλισμό, τη ζωηρή φαντασία και την πνευματική αντίληψη που χαρακτηρίζουν τη γραφή της". Το 1914 έγινε μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 16 Μαρτίου του 1940.
(περισσότερες πληροφορίες για τη Σέλμα Λάγκερλεφ στην ιστοσελίδα: http://nobelprize.org)