Το κοινό συμφέρον και πώς εξασφαλίζεται
Η πρόοδος της κοινωνίας προς την ευδαιμονία εξαρτάται από τον βαθμό στον οποίο η πολιτεία λειτουργεί με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Όσο περισσότερο η πολιτεία εφαρμόζει το κοινό συμφέρον τόσο μεγαλύτερη είναι η ευδαιμονία που απολαμβάνουν οι πολίτες της. Το κοινό συμφέρον, άρα, είναι το κλειδί για την ευδαιμονία των πολιτών και ο καθοριστικός παράγοντας για να επιτευχθεί.
Οι αρχαίοι Αθηναίοι, μέσα από μία μακρά διαδικασία πολιτειακών μεταβολών και προσαρμογών, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μοναδικό παράδειγμα πολιτείας που ενσωματώνει στην λειτουργία της το κοινό συμφέρον. Ποτέ άλλοτε, από όσο γνωρίζουμε, πολιτεία δεν εγκατέστησε έναν τόσο εξειδικευμένο και εκλεπτυσμένο θεσμικό μηχανισμό για να θέτει σε εφαρμογή το συμφέρον της κοινωνίας και να προάγει έτσι την ευδαιμονία όλων των πολιτών.
Αυτόν τον μηχανισμό παρουσιάζει στο παρών βιβλίο ο συγγραφέας, ώστε γνωρίζοντας ο αναγνώστης αυτό το σύστημα θεσμών και νόμων που κρατούσε την Αθηναϊκή πολιτεία ακλόνητα προσανατολισμένη στο συμφέρον της κοινωνίας, να διδαχθεί την διαχρονική επιστημονική γνώση που εξασφαλίζει το κοινό συμφέρον σε μία πολιτεία και να αναβαθμιστεί σε πολίτη που είναι έτοιμος να συμβάλλει στην εγκαθίδρυση ορθής πολιτείας στην Ελλάδα.
Rousseau, Jean - Jacques, 1712-1778
Jean - Jacques Rousseau (1712-1778). Εξ αιτίας της άτυχης παιδικής ζωής του εγκατέλειψε 16 ετών το καλβινιστικό σπίτι του στη Γενεύη και προσεχώρησε στον Καθολικισμό. Δεν είχε ποτέ συγκροτημένη εκπαίδευση, οι γνώσεις του όμως υπερεπαρκούσαν ώστε το 1742 να δουλέψει στο Παρίσι ως ιδιωτικός δάσκαλος σε σπίτια ευγενών. Ο Ρουσώ γνωρίστηκε με τον Diderot, για του οποίου την "Εγκυκλοπαίδεια" έγραψε άρθρα μουσικής θεωρίας. Ζούσε ανύπαντρος με την Therese Levasseur, με την οποία είχε 5 παιδιά που μεγάλωναν σε ορφανοτροφείο. Επειδή καταδικάστηκαν τα γραπτά του από τον επίσκοπο του Παρισιού και κινδύνευε να φυλακιστεί, εγκατέλειψε ο Ρουσώ το Παρίσι και εγκαταστάθηκε για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, από το 1762 στην Ελβετία και κατά τα έτη 1767-1770 στην Αγγλία.
Στην πολιτική φιλοσοφία του ζητούσε ο Ρουσώ ίδια δικαιώματα για όλους τους πολίτες, με δημοκρατική διακυβέρνηση και κοινωνικό έλεγχο. "Οι άνθρωποι γεννιώνται καλοί από τη φύση τους και διαφθείρονται από την κρατούσα εκκλησία, την κακή παιδεία και τις κρατούσες οικονομικές συνθήκες. Ο μόνος δρόμος για να βελτιωθούν είναι να αφεθούν ελεύθεροι". Το έργο του "Du contrat social" (1762), το οποίο ανήκει στα θεμελιώδη έργα υπέρ της σύγχρονης δημοκρατίας, περιέχει τις αρχές της κοινωνικής θεωρίας του Ρουσώ, στην οποία είναι απαραίτητος ο πολιτικά υπεύθυνος πολίτης. Σε ανάλογο βαθμό επηρέασε τις μετέπειτα εξελίξεις και η εκπαιδευτική θεωρία του.
Ο Ρουσώ συνέθεσε έργα συμφωνικής μουσικής και έγραψε μυθιστορήματα, τα οποία επηρέασαν τη λογοτεχνία της εποχής του. Θεωρείται ότι προετοίμασε με το φιλοσοφικό του έργο το δρόμο για τη γαλλική επανάσταση.
