Τρία δοκίμια
Κάθε κείμενο του Ελεφάντη, κάθε άρθρο και κάθε σχόλιό του για την πολιτική, την κοινωνία, την ιστορία και τον πολιτισμό, συνιστούσε μια μικρή αλλά τολμηρή ανατροπή, μια ανασκευή του αυτονόητου και του κοινώς αποδεκτού προς όφελος μιας νέας, άτριφτης και γι ̓ αυτό απελευθερωτικής σκέψης, γιατί «τα αυτονόητα δεν
είναι ακριβώς έτσι όπως η προφάνειά τους τα εμφανίζει».
Ήταν κάθε φορά σαν να λέει (συχνά το έλεγε κιόλας) ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να δούμε τα πράγματα, για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή τα έχουν φτιάξει άνθρωποι, άνθρωποι πάλι μπορούν, εφόσον το θελήσουν, να τ ̓ αλλάξουν. Γι ̓ αυτό και τα περισσότερα γραπτά του είναι ακόμη φρέσκα, σαν νά ̓χουν μόλις κοπεί από την επικαιρότητά τους ̇ διασώζουν και μεταφέρουν ώς εμάς τη δροσιά του ασυντέλεστου, του πραγματικού εν τη γενέσει: μπορούσε νά ̓ναι κι αλλιώς.
| Τίτλος βιβλίου: | Τρία δοκίμια |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δοκιμιακός λόγος και διανοούμενοι-Η γλώσσα του Αγώνα (1940-1949)-Τα βουνά. Στα ίχνη μιας τραγικής ζωής |
|---|
| Εκδότης: | Αντίποδες |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ελεφάντης, Άγγελος Γ., 1936-2008 (Συγγραφέας)
Καψάλης Διονύσης (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9786185267537 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αντίχειρες | Σελίδες: | 96 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2021 | Διαστάσεις: | 20x12 |
|---|
| Σημείωση: | Επίμετρο: Διονύσης Καψάλης |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
|---|
Βασιλικός Βασίλης
Ο Βασίλης Βασιλικός του Νικολάου (1934-2023) γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπουδές: Λύκειο Καρυωτάκη (Καβάλα), Σχολή Βαλαγιάννη, Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια (Θεσσαλονίκη), Νομική Σχολή (ΑΠΘ), Yale University - Drama School, SRT - School of Radio and Television (Νέα Υόρκη) για τηλεσκηνοθεσία. Bοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), ερασιτέχνης ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ-1 (1981-1984), Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων (1994-1996), Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην Ουνέσκο (1996-2004), Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων (2001-2005). Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο των "12" (1961, για την τριλογία "Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ' αγγέλιασμα"), Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1980, για το "Τελευταίο Αντίο") το οποίο δεν αποδέχθηκε, Διεθνές βραβείο Meditteraneo (1970). Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), Μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο, Μέλος του Δ.Σ. των Γάλλων συγγραφέων (Maison des Ecrivains. Γαλλία, 1990-1993). Ήταν ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη. Βιβλία του έχουν εκδοθεί και στην γραφή Μπράιγ. Ήταν παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου.
