Εγώ, ο εγγονός ενός Έλληνα
Ποιο ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωση της πολιτικής προσωπικότητας του Νικολά Σαρκοζί η διπλή του καταγωγή από την Ουγγαρία και τη Θεσσαλονίκη; Και γιατί στην πρώτη του ομιλία μετά την εκλογή του στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας αυτοπροσδιορίζεται ως γιος ενός Ούγγρου και εγγονός ενός Έλληνα; Η αφήγηση της οικογενειακής ιστορίας του Γάλλου προέδρου μοιάζει με μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα που διατρέχει για τέσσερις αιώνες την Ευρώπη, με ήρωες-αφηγητές τον παππού, τον Θεσσαλονικιό γιατρό Μπενίκο Μαλλάχ, και τον πατέρα, τον Μαγιάρο διαφημιστή Παλ Σαρκοζί (Pal Sarkozy de Nagy Bocsa). Οι Μαλλάχ, οι πρόγονοί του από την πλευρά της μητέρας του, ζούσαν από τον 16ο αιώνα στη Θεσσαλονίκη και υπήρξαν εξέχοντα μέλη της Ισραηλιτικής Κοινότητας, της μεγάλης αυτής σεφαραδίτικης μητρόπολης των Βαλκανίων. Ήταν ραβίνοι, κοσμηματοπώλες, δημοσιογράφοι και πολιτικοί. Η οικογένεια Μαλλάχ ανέδειξε έναν γερουσιαστή, με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου, και έναν βουλευτή, με το κόμμα του Δημητρίου Γούναρη. Οι Σαρκοζί ήταν Μαγιάροι ευγενείς και πολεμιστές που αντιστάθηκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η ένωση αυτών των δύο κόσμων με φόντο το μεταπολεμικό Παρίσι του 1950 έδωσε πολλές δεκαετίες αργότερα έναν πρόεδρο στη Γαλλία.
Αυτή η μακραίωνη και γοητευτική ιστορία περιγράφεται στις σελίδες του βιβλίου "Εγώ, ο εγγονός ενός Έλληνα".
Το βιβλίο περιέχει τα κεφάλαια:
- "Εγώ, ο εγγονός..."
- Χρονολόγιο
- Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης στην καμπή του 20ου αιώνα
- Το δέντρο και οι κλάδοι της οικογένειας Μαλλάχ
- Οι Μαλλάχ στους Οδηγούς της Θεσσαλονίκης
- Οι Μαλλάχ στην ιστορική διαδρομή της επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλονίκη
- Η χαμένη Θεσσαλονίκη των Μαλλάχ
- Ιστορικό ψηφιδωτό
- Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Ισραηλίτες της Θεσσαλονίκης
- Εβραίοι υποψήφιοι βουλευτές σε εκλογικές αναμετρήσεις (1915-1936)
- Επιλογικό σημείωμα
- Επιλογή βιβλιογραφίας
Lorca, Federico García, 1898-1936
Ο Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898. Ο πατέρας του ήταν πλούσιος κτηματίας και η μητέρα του δασκάλα. Από τους πρώτους μήνες της ζωής του υπέστη την ταλαιπωρία σοβαρής ασθένειας, η οποία μάλιστα θα του αφήσει και μια μικρή χωλότητα. Τα παιδικά του χρόνια τα περνάει στον τόπο που γεννήθηκε: στο Φουέντε Βακέρος της Γρανάδας. Ο Λόρκα θα φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας όπου θα σπουδάσει Φιλοσοφία και Δίκαιο, ενώ παράλληλα παίρνει μαθήματα κιθάρας και πιάνου με δάσκαλο τον Μανουέλ ντε Φάλλια. Το 1918 εγκαθίσταται στη Μαδρίτη. Μένει στη Φοιτητική Εστία και εκεί έχει την ευκαιρία να γνωριστεί με τους Λουίς Μπουνιουέλ, Σαλβαδόρ Νταλί, Μιγέλ Ουναμούνο και άλλους.
Το 1920 ανεβαίνει στη Μαδρίτη το έργο του "Τα μάγια της πεταλούδας". Την ίδια χρονιά γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή και την επομένη κυκλοφορεί στη Μαδρίτη η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Βιβλίο ποιημάτων", ενώ παράλληλα γράφει το "Ποίημα του Κάντε Χόντο". Το 1922 δίνει διάλεξη για το κάντε χόντο (λαϊκό ανδαλουσιάνικο τραγούδι) και οργανώνει μαζί με τον ντε Φάλλια τη "Γιορτή του Κάντε Χόντο". Σε συνεργασία πάλι με τον ντε Φάλλια θα οργανώσει παραστάσεις του "Ανδαλουσιάνικου Κουκλοθέατρου Κατσιπόρα".
Το 1925 ο θίασος της Μαργαρίτας Σίργκου ανεβάζει στη Βαρκελώνη το έργο "Μαριάνα Πινέδα" με σκηνικά του Σαλβαδόρ Νταλί.
Το 1928 εκδίδει μαζί με φίλους του από τη Γρανάδα το περιοδικό "El Gallo" ("O πετεινός"), όπου και δημοσιεύονται τα μονόπρακτα του "Η παρθένος, ο ναύτης και ο σπουδαστής" και "Ο περίπατος του Μπάστερ Κήτον". Την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο μέρος του "Ρομανθέρο Χιτάνο" με ποιήματα της περιόδου 1924-1927. Μετά τα ταξίδια του στην Νέα Υόρκη και την Κούβα ο Λόρκα επιστρέφει το 1930 στη Μαδρίτη, όπου ανεβαίνει στο θέατρο Εσπανιόλ το έργο του "Η θαυμαστή μπαλωματού".
Μετά την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στην Ισπανία, ο Λόρκα εκδίδει το "Ποίημα του Κάντε Χόντο" και το 1932 ιδρύει και διευθύνει, μαζί με τον Εντουάρντο Ουγκάρτε, τον πανεπιστημιακό θίασο "Λα Μπαράκα" ("Η Παράγκα"), ο οποίος περιοδεύει στην ισπανική επαρχία παρουσιάζοντας έργα του κλασικού ισπανικού θεάτρου.
Το 1933 ανεβαίνουν στη Μαδρίτη τα έργα "Ματωμένος γάμος" και "Δον Περλιμπλίν", ενώ την επόμενη χρονιά ανεβαίνει στο Τεάτρο Εσπανιόλ η "Γέρμα" με τη Μαργκαρίτα Σίργου. Το θέατρο "Λα Μπαράκα" δίνει παραστάσεις στη Νότια Αμερική, και ο Λόρκα γράφει το "Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας". Τον επόμενο χρόνο θα παιχτούν τα έργα του "Η παραστασούλα του Δον Κριστόμπαλ" και "Δόνια Ροζίτα η ανύπαντρη". Το 1936 ο Λόρκα διαβάζει στη Μαδρίτη τη διακήρυξη των ισπανών συγγραφέων κατά του φασισμού, στη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης για τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι και στις 16 Ιουλίου αναχωρεί για τη Γρανάδα. Την επομένη μέρα ξεσπά το πραξικόπημα του Φράνκο και τρεις μέρες αργότερα οι φαλαγγίτες καταλαμβάνουν τη Γρανάδα. Στις 3 Αυγούστου ο κουνιάδος του Λόρκα Μοντεσίνος, σοσιαλιστής δήμαρχος της Γρανάδας, συλλαμβάνεται και εκτελείται. Ο Λόρκα καταφεύγει στο σπίτι ενός φίλου του, του ποιητή Λουίς Ροσάλες, του οποίου τα αδέλφια ήταν φαλαγγίτες. Συλλαμβάνεται τη νύχτα 17 προς 18 Αυγούστου και κρατείται στο Κυβερνείο της Γρανάδας. Στις 19 Αυγούστου τα χαράματα εκτελείται στο χωριό Βιθνάρ.
