Η τέχνη του πραγματικού
Επιστήμη: η μεγάλη Ελπίδα, αλλά και μεγάλη, ενίοτε, Απειλή για την Ανθρωπότητα. Απειλή, όχι μόνο για την καταστροφή που κάποια επιτεύγματά της μπορούν να προκαλέσουν στα χέρια ενός άπληστου είδους όπως το δικό μας, αλλά και διότι ανατρέπει τις πιο καθησυχαστικές αντιλήψεις του ανθρώπου για την προέλευση και τη θέση του στο σύμπαν. Ελπίδα, όχι μόνο για τη βελτίωση και επιμήκυνση της ζωής μας που υπόσχεται και παρέχει, αλλά και διότι προσφέρει αυτό που ο άνθρωπος ανέκαθεν επιζητά: την κατανόηση του εαυτού του και του φυσικού κόσμου που τον περιβάλλει.
Ο συγγραφέας αφηγείται πέντε επαναστατικές στιγμές στην ιστορία των θετικών επιστημών. Από τη γένεση της επιστήμης στην Αρχαϊκή Ιωνία, περνά στην Επιστημονική Επανάσταση του Κοπέρνικου και του Γαλιλαίου, στις Θεωρίες της Εξέλιξης και της Σχετικότητας και καταλήγει στο πώς η Κρυσταλλογραφία μάς δίνει πρόσβαση στη νανοκλίμακα της ύλης, βοηθώντας μας και στην ανακάλυψη νέων φαρμάκων και θεραπειών.
Αυτές οι ανακαλύψεις –και πάμπολλες άλλες– δεν είναι απλώς εργαλεία στην υπηρεσία της καθημερινότητάς μας, αλλά διανοητικά επιτεύγματα που καθορίζουν τον ανθρώπινο Πολιτισμό. Απαιτούν, όχι μόνο τη διάνοια των πρωταγωνιστών, αλλά και μια ηθική στάση σεβασμού του ορθού λόγου, της ελευθερίας, του βασισμένου σε πραγματικά γεγονότα διαλόγου και τελικώς της Αλήθειας.
Τίτλος βιβλίου: | Η τέχνη του πραγματικού |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Αφηγήσεις και σκέψεις για την επιστήμη |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Σαρειδάκης Εμμανουήλ Γ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600237719 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2021 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές |

Σολωμός Διονύσιος
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετιών το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.