Η καρδιά της Ευρώπης
Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί μια εισαγωγή στην ιστορία του κεντρικού θεσμικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που λειτούργησε, όπως παρατηρεί ο Νικηφόρος Διαμαντούρος στον πρόλογό του, ως κύριος μοχλός για την προώθηση του οράματος των ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης.
Πρόκειται για την ιστορία ενός μοναδικού στην ιστορία θεσμού, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που υιοθέτησε ως ουσιώδη τρόπο λειτουργίας του τη συναίνεση, τον συμβιβασμό και την εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών του, τα οποία δεν ήταν άλλα από τα ευρωπαϊκά κράτη που μόλις είχαν βγει από τον πιο αιματηρό πόλεμο της Ιστορίας, τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γραμμένο από έναν άνθρωπο που γνώρισε και υπηρέτησε τους ευρωπαϊκούς θεσμικούς οργανισμούς εκ των έσω, το βιβλίο δεν αποτελεί μια γραμμική αφήγηση της ιστορίας τους αλλά έναν στοχασμό γύρω από τη φύση τους, την ιστορικότητά τους, την ιδεολογία τους και την πρωτοτυπία τους - κυρίως μάλιστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έως και σήμερα έχει τον κύριο λόγο για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Ο αναγνώστης θα γνωρίσει την ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στις εργασίες της θεσμικής οικοδόμησης της Ευρώπης, με τις δυσκολίες και τις παλινδρομήσεις που εμφανίζονταν κατά καιρούς και που εξακολουθούν, άλλωστε, να υπάρχουν.
Τίτλος βιβλίου: | Η καρδιά της Ευρώπης |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
---|
Εκδότης: | Βιβλιοπωλείον της Εστίας |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Αναστόπουλος Τάκης (Συγγραφέας) Κωστής, Κώστας Π., 1957- (Υπεύθυνος Σειράς) Καραπιδάκης, Νίκος Ε., 1955- (Υπεύθυνος Σειράς)
|
ISBN: | 9789600518146 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Βασική Ιστορική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 244 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2021 | Διαστάσεις: | 19x11 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογος: Νικηφόρος Διαμαντούρος |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική > Ευρωπαϊκή Ενωση |
Κεραμεύς Κωνσταντίνος Δ.
Ο Κωνσταντίνος Κεραμεύς (1937-2021) ήταν νομικός, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής δικονομίας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1960) και διδακτορικό δίπλωμα από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1962). Βοηθός στην έδρα αστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία εντεταλμένος υφηγητής (1967). Τακτικός καθηγητής της έδρας της Πολιτικής Δικονομίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (1971). Καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1982) και έπειτα Ομότιμος Καθηγητής στη Νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε πολιτική δικονομία, συγκριτικό δίκαιο και δικονομικό διεθνές δίκαιο σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια (ιδίως Βερολίνο, Αμβούργο, Tulane, Louisiana State University, Ohio State University, Paris II, Ghent) και έδωσε διαλέξεις σε περίπου 90 ευρωπαϊκά, αμερικανικά και ιαπωνικά Πανεπιστήμια. Επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Αμβούργου (1993), Paris ΙΙ (2000), Λιέγης (2003) και Βιέννης (2003). Από το 1994 ήταν τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Λονδίνο). Από το 1998 ως το 2006 πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διπλωματικές διασκέψεις και άλλες συνόδους. Διατέλεσε πρόεδρος του ΙΚΥ (1992-1995) και πρόεδρος της Academic Cooperation Association (1996-2002). Δίδαξε στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (1997). Συγγραφέας εγχειριδίων, μονογραφιών και ερμηνειών κατ' άρθρον, ιδίως στην ύλη του δικονομικού δικαίου.