Όταν τα όνειρα πεθαίνουν
Όταν η Τασίτσα θα γνωρίσει την τρομαγμένη Στεφανία, θα καταλάβει αμέσως τη διαφορετικότητά της. Ως πιο έμπειρη, αποφασίζει να ανοίξει σαν τριαντάφυλλο την ψυχή της και να αφήσει το κουβάρι της ζωής της να ξετυλιχτεί. Θα μοιραστεί μαζί της μια ιστορία γεμάτη από κόκκινους λεκέδες, απραγματοποίητα όνειρα και σιωπηλούς εφιάλτες. Η ιστορία της θα γίνει ο συνδετικός κρίκος ζωής ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν και η ζωή… πολύτιμη. «Να τα κρατάς ζωντανά τα όνειρά σου. Ακούς, μικρή; Να τα κυνηγάς, να μην τ’ αφήνεις να φεύγουν. Τουλάχιστον θα έχεις μια πιθανότητα να τα πετύχεις. Να τα παίρνεις ξοπίσω και αν είναι γραφτό να σου κρυφτούν, τουλάχιστον θα έχεις προσπαθήσει», θα της πει, και το κουβάρι θα κυλήσει… Τασίτσα, Στεφανία, Έλλη… Μια χαμένη αθωότητα, μια φυλακισμένη ψυχή σε ένα ξένο σώμα και μια απατημένη σύζυγος θα βρεθούν στο ίδιο μονοπάτι. Μιχάλης, Θανάσης, Συμεών… Μια μπερδεμένη ζωή, μια άνιση μάχη, μια λύση, θα ξεπηδήσουν απ’ το παρελθόν. Γιασεμί, χλωρίνη, μούχλα. Μυρωδιές που έμειναν ζωντανές μέσα στη μνήμη της Τασίτσας και τη σημάδεψαν. Η ζωή όμως της χρωστάει… Θα την αφήσει να το ζήσει; Θα της δώσει πίσω όλα όσα της στέρησε;
Πανουτσοπούλου, Σιμόνη
Η Σιμόνη Πανουτσοπούλου γεννήθηκε στη Λαμία, έζησε έως δεκατεσσάρων ετών στην Ερμούπολη, τα τέσσερα υπόλοιπα μαθητικά χρόνια τα έζησε στη Χίο, μετά παντρεύτηκε και έζησε στην Αθήνα. Απέκτησε τρία παιδιά και έξι εγγόνια. Από παιδί έγραφε διηγήματα τα οποία δεν έχουν εκδοθεί.
