Ο Χρυσαφένιος
Ο Χρυσαφένιος, αφού πάτησε στο μαγικό νερό της μετάλλαξης, έγινε αόρατος και κανένας δεν τον άκουγε ούτε τον έβλεπε. Ο καθρέφτης της εισόδου βρίσκει τρόπο να επικοινωνήσει μαζί του και να τον ενημερώσει ότι η γυναίκα του η Ασημένια παγιδεύτηκε μέσα στις αναμνήσεις και κοντεύει να στοιχειώσει. Για να την ελευθερώσει, πρέπει να μπει μέσα στους τοίχους, να έρθει σε επαφή με τους κατοίκους, να αντιμετωπίσει τον πρίγκιπα Λε Νουάρ και να βρει τα λόγια της αγάπης που θα γιατρέψουν την Ασημένια. Το πρόβλημα είναι ότι ο Χρυσαφένιος δεν είναι εκδηλωτικός και η προσπάθεια για να βρει τα λόγια της αγάπης του προκαλεί θυμό και νεύρα. Ο χρόνος που του απομένει είναι ελάχιστος, γιατί τα στοιχειά καραδοκούν και προσπαθούν να κρατήσουν την Ασημένια μόνιμα στοιχειωμένη, ώστε όλοι μαζί να βγουν στον αληθινό κόσμο και να τον κατακτήσουν. Οι διαδικασίες είναι πολλές και πολύπλοκες, και ο χαρακτήρας του δεν τον βοηθάει καθόλου. Άραγε θα καταφέρει να της εκφράσει την αγάπη του και να την κρατήσει στη χώρα των ζωντανών;
Τίτλος βιβλίου: | Ο Χρυσαφένιος |
---|
Εκδότης: | Οσελότος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Καψή - Μπελεξή Άννα-Φλώρα (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9786182051061 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Τα Τέσσερα Βασιλόπουλα | Σελίδες: | 174 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2021 | Διαστάσεις: | 23x16 |
---|
Ηλικίες: | 8+ | Σειρά βιβλίων: | Τα Τέσσερα Βασιλόπουλα |
Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |

Badiou, Alain, 1937-
Ο Αλαίν Μπαντιού γεννήθηκε το 1937 στο Μαρόκο. Ως φιλόσοφος ανέπτυξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την τυπική λογική. Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 δημοσιεύοντας μυθιστορήματα, τα οποία ακριβέστερα θa περιγράφονταν ως "εκτεταμένα ποιητικά πεζά". Στη συνέχεια εγκαταλείπει τη λογοτεχνία της "μυθοπλασίας" για να αφοσιωθεί στη λογική και τη φιλοσοφία. Την ίδια εποχή η πολιτική καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ζωής του και της κριτικής σκέψης του. Λαμβάνει ενεργό μέρος στα γεγονότα του Μάη του '68, παθιασμένος από τη μαοϊκή Κίνα, και ασχολείται επίσης με τις διάφορες μορφές του εργατικού κινήματος. Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Antoine Vitez, ο οποίος σκηνοθέτησε την "Echarpe rouge". Έχει γράψει πολλά δοκίμια για το θέατρο που δημοσίευσε στο "Rhapsodie pour le theatre" και στο "Beckett, l'increvable desir". Είναι επίσης διευθυντής προγράμματος στο College International de Philosophie. Το πολύπλευρο φιλοσοφικό έργο του συμπυκνώνεται στο βιβλίο του "L'etre et l'evenement", που κυκλοφόρησε το 1988. Tα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τη θεατρική του δραστηριότητα. Aπό το 1994, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Aβινιόν το έργο του "Ahmed le subtil ou Scapin 84", συνεργάζεται με τον Christian Schiaretti και την Comedie de Reims. Aκολούθησαν οι παραστάσεις "Ahmed philosophe", "Ahmed se fache" και τέλος, "Les Citrouilles", που βασίζεται στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη. Επιστρέφει το 1997 στο χώρο της μυθιστορηματικής πρόζας με το βιβλίο "Calme bloc ici-bas", το οποίο έχει ως σημείο εκκίνησης τους "Άθλιους" του Ουγκώ. Δίδαξε επί τριάντα χρόνια, ως λέκτορας και στη συνέχεια ως καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Paris-VIII (πειραματικό πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε αμέσως μετά τον Mάη του '68). Σήμερα είναι διευθυντής του Tμήματος Φιλοσοφίας της Ecole Normale Superieure.
Bιβλία φιλοσοφίας :
- "Le Concept de modele", 1969
- "Theorie du sujet", 1982
- "Peut-on penser la politique?", 1985
- "L'etre et l'evenement", 1988
- "Manifeste pour la philosophie", 1989
- "Le nombre des nombres", 1990
- "Conditions", 1992
- "L'ethique. Essai sur la conscience du Mal", 1993
- "Deleuze, la clameur de l'etre", 1997
- "Saint-Paul. La fondation de l'universalisme", 1997 ("Aπόστολος Παύλος ή Η ίδρυση της oικουμενικότητας")
- "Abrege de metapolitique", 1998
- "Court traite d'ontologie transitoire", 1998
- "Petit manuel d'inesthetique", 1998
- "Le siecle", 2005
- "Logiques des mondes"