...Και δικαιοσύνη για όλους
Ποια είναι τα όρια του ανθρώπου; Ποιες δυνάμεις κρύβει μέσα του; Ποιες αδυναμίες; Γελά ο Θεός; Θα ήταν μια λύση ένας γελαστός Θεός; Μπορεί να φέρει την Ανάσταση ένα κορίτσι που λέει «άφησέ με να σε αγαπήσω, άνθρωπε»; Στο παλκοσένικο της ζωής ποιο ρόλο παίζει η αγάπη, η δικαιοσύνη Θεού κι ανθρώπου, ο έρωτας, ο θάνατος; Γίνονται θαύματα;
Μέσα σε αυτό το βιβλίο, όπως εξάλλου και στη ζωή, ο ακάματος ανά τους αιώνες βαρκάρης θα έρθει κάποτε να δρέψει τη σοδειά του. Όμως αυτό δεν τον ορίζει νικητή. Ο άνθρωπος, όσο μπορεί, όπως μπορεί – καθένας με τον τρόπο του, με το παράστημά του και το υλικό που είναι φτιαγμένος – θα δώσει τον αγώνα του. Και ίσως κι αυτός ακόμη ο βαρκάρης να μείνει σιωπηλός για λίγο και να δείξει, επιτέλους, σεβασμό στον άνθρωπο και στη ζωή· και σε ένα βλέμμα.
Και στο τέλος να δικαιωθεί το αίτημα: και δικαιοσύνη για όλους.
Τούτουζας Παύλος Κ.
Ο Παύλος Κ. Τούτουζας γεννήθηκε στη Θήβα το 1935. Το 1959 απεφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ξεκίνησε την ειδίκευσή του στην Παθολογία και Καρδιολογία στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ιπποκράτειου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών μέχρι το 1963. Εργάστηκε ως εσωτερικός βοηθός στην Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική (1964-66) και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στο εξωτερικό στο National Heart Institute and Hammersmith Hospital, London, England, μέχρι και το 1969. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (1969) και απέκτησε τον τίτλο του επίκουρου καθηγητού (1972). Από το 1975 έως το 1984 εργάστηκε ως υποδιευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1984 ανακηρύχθηκε Διευθυντής της ίδιας Κλινικής. Το 1988 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας. Το 1989 ανακηρύχθηκε Καθηγητής Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (1984-86), γραμματέας (1978-90) και πρόεδρος (1990-92) της Ελληνικής Αντιυπερτασικής Εταιρείας. Ήταν μέλος επιτροπών και ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Έφυγε από τη ζωή το 2021.
