Αλφάβητο
Πυθαγόρειοι συστοιχίαι καί Ἀρχαῖον Ἑλληνικόν Ἀλφάβητον
1.Ἡἄνευ ἀρχῆς ἀρχή τῶν γραμμάτων/ἀριθμῶν 2. Ἡ Ὀρφικοπυθαγόρειος γραμμή καί τά γράμματα/ἀριθμοί 3. «Τά καμπύλα τόξα» τοῦ Ἀπόλλωνος, ὁ χορός περί τόν βωμόν τοῦ Διονύσου καί ὁ Πυθαγόρας 4. Εἰς τά ἴχνη τῶν ὀνομάτων Βῆτα = 2, ἡ δυα - δικότης τοῦ βίου1. Ὁ Πρόκλος καί οἱ ἀριθμοί/γράμματα 2. Σύνδεσις Ἀλφα - Βήτου μέ τόν βιόν/τόξον καί τόν βίον τῶν θνητῶν 3. Ὁ πόλος Ἀ - πόλ- λων καί τό σύμφωνον Βῆτα Γάμμα = 3, τριάς, ἡ στάσις (Τ) πρό τῆς - ῥίας (ῥοῆς1.Γάμμα = 3, ἡ θεία τριαδική παρουσία 2. Γ + Γ = F = Δίγαμμα (δύο Γάμμα) ἤ 3 +3 = 6 3. Ἐκ τοῦ Γ = 3, μέσῳ τοῦF= 6, εἰς τό Θ = 9 = 32 Περαιτέρω δεσμοί μεταξύ τῶν πρώτων δέκα γραμμάτων1.Β - Ἦτα, Ζ - Ἦτα, Ἦτα καί Θ - Ἦτα 2. Ὁ δεσμός - τα τῶν γραμμάτων Βῆ- τα, Δέλ - τα, Ζῆ - τα, Ἦ - τα,Θῆ - τα καί Ἰῶ - τα 3. Ε (ψιλόν) = 5, ὁ, ἐκ τοῦ θείου, ἀριθμός τῆς δικαιοσύνης 4. Ἡ τελετουργία τῆς καθάρσεως 5. Ζῆτα = 7, τό σύμφωνον τοῦ ζῆν Τά γράμματα/ἀριθμοί ἐκ τοῦ Α = 1 μέχρι τό Ι = 101. Ὀντογονία γραμμάτων (Β,Γ, Δ, Ε, F, Ζ, Η, Θ, Ι) 2. Καί τό δέκατον Ἰῶτα = 10= Ι 3. Μουσηγέτης Ἀπόλλων, τό Ἕν καί αἱ ἐννέα Μοῦσαι/μυήσεις 4. Ἄλφα (Α = 1 = ΕΝ), τό φλογοβόλον πρῶτον γράμμα τοῦ ἱεροῦ ἀλφαβήτου 5. Ἡ σχεδιαστική ἀναπαράστασις τοῦ Α Ὁἀριθμός 33, ὁ ἱερός γάμος ψυχῆς - νοῦ1. Ἡ σύνθεσις τῆς ψυχῆς κάμος ψυχῆς -νοῦατά Πλάτωνα 2. Τά τρία ἀφαιρεθέντα γράμματα F =6, Q = 18 = 90, Σαμπῖ = 27= 900
Τίτλος βιβλίου: | Αλφάβητο |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Πυθαγόρειοι συστοιχίαι καί Ἀρχαῖον Ἑλληνικόν Ἀλφάβητον |
---|
Εκδότης: | Άμμων Εκδοτική |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Αλτάνη (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9786185514686 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Άρρητοι Λόγοι | Σελίδες: | 156 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2021 | Διαστάσεις: | 23x16 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία > Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία |

Βακαλιός, Αθανάσιος, 1929-2018
Ο Θανάσης Βακαλιός γεννήθηκε το 1929 στο χωριό Εμμανουήλ Παπάς του νομού Σερρών. Στα εφηβικά του χρόνια συμμετείχε ενεργά στο εαμικό κίνημα. Σε ηλικία 15 χρονών έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού του με 3.000 κατοίκους. Με την έναρξη του εμφυλίου διώχτηκε. Αγωνίστηκε από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Μετά την ήττα του ΔΣΕ βρέθηκε στη Βουλγαρία, στο Στρατόπεδο Μπερκόβιτσα. Εκεί έμεινε για λίγους μήνες. Αρχές του 1951 επιλέγεται από το κόμμα, καθώς και πολλοί άλλοι πρώην αντάρτες του ΔΣΕ, για τη μυστική στρατιωτική Σχολή 500 στην Πολωνία, που προορίζονταν να υπηρετήσουν τη γραμμή του κόμματος "Τα όπλα παρά πόδα". Το 1952 στέλνεται μαζί με άλλους στην Ουγγαρία, στην πόλη Οζντ, που λειτούργησε για ένα διάστημα, ως διαμεσολαβητικός σταθμός για παράνομη δουλειά στην Ελλάδα. Το 1952 με απόφαση του κόμματος αναλαμβάνει γραμματέας των νέων πολιτικών προσφύγων στην Ουγγαρία. Με πρωτόγνωρους, γρήγορους ρυθμούς μαθαίνει την ουγγρική γλώσσα. Εργάζεται ως στέλεχος της Κ.Ε. της ουγγρικής κομμουνιστικής νεολαίας (της DISZ) εκπροσωπώντας τους Ελληνες νέους. Γνωρίζει τη φοιτήτρια Χαρίκλεια Σιάκη. Μαζί κάνουν οικογένεια. Αποκτούν δύο αγόρια, τον Κώστα και το Γιώργο. Με παρότρυνση της Χαρίκλειας δίνει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Eotvos Lorand της Βουδαπέστης. Παράλληλα σπούδασε για δύο χρόνια αρχαία ελληνική λογοτεχνία και βυζαντινολογία στο "Ελληνικό Ινστιτούτο" του ίδιου πανεπιστημίου. Φέρει τον τίτλο του υποψηφίου διδάκτορα των ανθρωπιστικών επιστημών της Ουγγαρικής Ακαδημίας Επιστημών (1971) και του διδάκτορα φιλοσοφίας του πανεπιστημίου Eotvos Lorand (1973). Ως αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας δίδαξε θέματα φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας στο Πολυτεχνείο Βουδαπέστης και σε άλλες πανεπιστημιακές σχολές της Ουγγαρίας. Το 1991 εκλέχτηκε αναπληρωτής καθηγητής κοινωνιολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.) και τρία χρόνια μετά τακτικός καθηγητής κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης. Ανάπτυξε ευρεία ερευνητική δραστηριότητα ως κύριος ερευνητής και συντονιστής ερευνητικών προγραμμάτων. Ομότιμος καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έφυγε από τη ζωή στις 11 Απριλίου 2018.