Το τελευταίο χαρτί
Είναι νέοι και πετυχημένοι. Ο κόσμος του βιβλίου είναι ο κόσμος τους. Η Ναταλία γράφει αστυνομικό μυθιστόρημα. Θεωρεί τον εαυτό της τη βασίλισσα της αστυνομικής λογοτεχνίας. Ο Ερρίκος ο Τρίτος, όπως υπογράφει τα βιβλία του, γράφει ερωτική λογοτεχνία. Πιστεύει πως αγγίζει τις καρδιές των αναγνωστών του. Μέχρι που μια μέρα όλα αλλάζουν και μένουν χωρίς εκδοτική στέγη. Και τότε, αποφασίζουν να πάρουν τη ζωή, τη συγγραφική τους ζωή για την ακρίβεια, στα χέρια τους και να πουλήσουν τα βιβλία τους στα φανάρια… Και εκεί ξεκινούν τα ευτράπελα. Ένα βιβλίο για τον μαγικό κόσμο του βιβλίου… Για την ανάγκη να χάνεσαι σε σελίδες και να κάνεις ταξίδια του μυαλού και της καρδιάς… αλλά κι ένα βιβλίο που θίγει τα κακώς κείμενα σε έναν κόσμο όπου όλα δεν είναι όπως φαίνονται. Δύο άνθρωποι παίζουν το τελευταίο τους χαρτί… Ποιος κρατάει όμως κρυμμένο τον άσσο στο μανίκι του; Η ζωή, η τύχη ή μήπως ο έρωτας;
Ανετάκης Κωστής
Ο Κωστής Ανετάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967. Σπούδασε Βιολογία και Νανοτεχνολογία, εκπόνησε διδακτορικό στην Ιατρική και δούλεψε σ’ ένα σωρό άθλια επαγγέλματα – βοηθός λογιστή, περιπτεράς, δάσκαλος σε ΙΕΚ, ΤΕΙ, ΑΕΙ και φροντιστήρια, ερευνητής στο πανεπιστήμιο, εργαστηριακός σε φασονατζίδικο, έμπορος, εργάτης σε φάμπρικες, βαρκάρης κι ακροβάτης του τρόμου. Όπως είναι φυσικό για έναν τέτοιο εξαιρετικό πολυτεχνίτη,
κατέληξε ερημοσπίτης και βέβαια συγγραφέας, όπως κάθε ρεμάλι που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό του.
Έργα του έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κι έχουν εκδοθεί στους αντίστοιχους συλλογικούς τόμους,
με σημαντικότερες την 1η θέση στον διαγωνισμό του Ανάτυπου, με θέμα «Η Απειλή», και τη 2η και 3η θέση σε διαγωνισμούς του ΦantastiCon. Συμμετέχει, επίσης, στη συλλογή διηγημάτων «Χαμογελάνε οι Τζοκόντες;», της λογοτεχνικής ομάδας των Περιπλανώμενων Σαββατιανών. Στα χέρια σας κρατάτε το πρώτο του μυθιστόρημα.
Το 2007 χρίστηκε Δούκας του Μεγάλου Χάους και του απονεμήθηκε το μυητικό παρανόμι Όττο, χάρη στη μοναδική ικανότητα του νου του να παράγει τάξη μέσα από αλλοπρόσαλλες χαοτικές ατραπούς, που κανονικά οδηγούν στην τρέλα και στην καταστροφή. Πρόσφατα ανακάλυψε πως τελικά δεν απέφυγε ούτε τη μια ούτε την άλλη…
