Χρόνος διάφανος
Ένα συλλεκτικό διαμάντι για τους φίλους του κινηματογράφου και όχι μόνο, καταθέτει ο Λεωνίδας Κακάρογλου.
Μπορεί η συστηματική ενασχόλησή του με τη διοργάνωση προβολών και εκδηλώσεων να αρχίζει στα 1979, όλα ξεκίνησαν όμως το καλοκαίρι του 1966 στο Σινέ «Άπτερα«. Από εκεί κι έπειτα παρακολουθούμε μια διαδρομή ζωής, συνυφασμένη με τους χώρους των προβολών, τους ανθρώπους που πλαισίωναν τις συλλογικότητες, τις ίδιες τις εικόνες που άφησαν ανεξίτηλο μέσα στην ψυχή μας το σημάδι τους.
Για τα Χανιά, το βιβλίο αυτό αποτελεί και μία ζωντανή καταγραφή της κινηματογραφικής ιστορίας της πόλης, από την πλευρά του ανθρώπου που διοργάνωσε αμέτρητες πολιτιστικές εκδηλώσεις και έφερε κοντά μας μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης.
| Τίτλος βιβλίου: | Χρόνος διάφανος |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 40 χρόνια κινηματογράφος (1979-2019). Χώροι, άνθρωποι, εικόνες |
|---|
| Εκδότης: | Ραδάμανθυς |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κακάρογλου Λεωνίδας (Συγγραφέας)
Τσαντής, Χρήστος (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9786185356460 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2021 | Διαστάσεις: | 23x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Κινηματογράφος |
|---|
Κιτσίκης Δημήτρης Ν.
Ο Δημήτρης Ν. Κιτσίκης (1935-2021) γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του πρύτανη του Πολυτεχνείου και πολιτικού της αριστεράς, Νίκου Κιτσίκη (1887-1978) και της ελασίτισας και ελληνίδας φεμινίστριας Μπεάτας Κιτσίκη, το γένος Πετυχάκη. Εγκατέλειψε την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, το 1947, καταφεύγοντας στη Γαλλία, όπου σπούδασε σε γαλλικό γυμνάσιο, λύκειο και στη Σορβόννη. Εκεί υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή, το 1962, με τίτλο "Προπαγάνδα και πιέσεις στη διεθνή πολιτική" (στα γαλλικά, εκδόσεις PUF). Από το 1960 έως το 1970 εργάστηκε ως εντεταλμένος ερευνών σε ανώτατα επιστημονικά κέντρα (Institut des Hautes Etudes Internationales, Γενεύη, CERI/FNSP και CNRS, Παρίσι), και αναδείχθηκε από τους γνωστότερους τουρκολόγους. Ασπαζόμενος τον μαοϊσμό, μετά από επανειλημμένα ταξίδια στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ήδη από το 1958, έλαβε ενεργό μέρος στην εξέγερση του Μάη του 1968 στη Γαλλία και, εξαιτίας της, εξεδιώχθη από το γαλλικό πανεπιστήμιο. Κατέφυγε στον Καναδά, όπου το 1970 εξελέγη τακτικός καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα και το 1974 εισήγαγε τις κινεζικές σπουδές. Το 1999 εξελέγη τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας. Στην Ελλάδα υπήρξε εντεταλμένος ερευνών στο ΕΚΚΕ. Στην Τουρκία υπήρξε εντεταλμένος καθηγητής στα πανεπιστήμια Μπογάζιτσι (Κωνσταντινούπολη) και Μπιλκέντ (Άγκυρα). Διετέλεσε σύμβουλος του προέδρου Τουργκούτ Οζάλ και υπήρξε στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου, κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του στο Παρίσι. Ήταν κάτοχος τριών υπηκοοτήτων (ελληνικής, γαλλικής, καναδικής), κάτι που ικανοποιεί τον πανελληνισμό του: θεωρεί ότι ο Έλληνας είναι και πρέπει να είναι πλανητικός. Εκτός από τα βιβλία, διέδιδε τις ιδέες του και μέσω του περιοδικού γεωπολιτικής "Ενιάμεση Περιοχή" (1996- ).
