Το τραγούδι του Σόλομον

Morrison, Toni, 1931-2019
Η Τόνι Μόρισον (1931-2019) γεννήθηκε στο Λορέιν του Οχάιο. Το αληθινό της όνομα ήταν Chloe Anthony Wofford και ήταν το δεύτερο από τέσσερα παιδιά οικογένειας μαύρων της εργατικής τάξης. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα Πανεπιστήμια Κορνέλ και Χάουαρντ και εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Χάουαρντ και στο Γέιλ. Μοίρασε τον χρόνο της ανάμεσα στη Ν.Υόρκη και στο Νιού Τζέρσι, όπου δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Έγραψε τα μυθιστορήματα: "The Bluest Eye" ("Γαλάζια Μάτια", 1970), "Sula" ("Σούλα", 1973), "Song of Solomon" ("Το τραγούδι του Σόλομον", 1978, τιμημένο την ίδια χρονιά με το National Book Critics Circle Award), "Tar Baby" ("Παιδί από κάρβουνο", 1981), "Beloved" ("Αγαπημένη", 1988, Βραβείο Πούλιτζερ την ίδια χρονιά), "Jazz" ("Τζαζ", 1992), "Paradise" ("Παράδεισος", 1997), "Love" ("Αγάπη", 2003), "A Mercy" ("Έλεος", 2008), "Home" (ελλ. τίτλος: "Γυρισμός", 2012), "God Help the Child" ("Ο Θεός ας βοηθήσει το παιδί", 2015). Εξέδωσε επίσης τις συλλογές δοκιμίων της "What Moves at the Margin: Selected Nonfiction" (2008) και "The Source of Self-Regard: Essays, Speeches, Meditations" (2019) και επιμελήθηκε συλλογές δοκιμίων όπως, λ.χ., "Race-ing Justice, En-gendering Power: Essays on Anita Hill, Clarence Thomas and the Construction of Social Reality" (1992) και "Playing in the Dark: Whiteness and the Literary Imagination" (2007), στις οποίες εξετάζονται θέματα φυλετικής συνείδησης και λογοτεχνικής έκφρασης. Το 1993 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για το σύνολο του έργου της. Τιμήθηκε, επίσης, με βραβεία Διακεκριμένης Συνεισφοράς στα Αμερικανικά Γράμματα του National Book Foundation, το 1996, και PEN/Saul Bellow Award, το 2016. Τον Μάιο του 2012 ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος δήλωνε φανατικός αναγνώστης της, της απένειμε στον Λευκό Οίκο το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας (Presidential Medal of Freedom). Έφυγε από τη ζωή στη Νέα Υόρκη στις 5 Αυγούστου 2019, σε ηλικία 88 ετών.