Ο σκύλος της Χάρυβδης
Μια γυναίκα "διαπράττει" θαύματα. Οι ορμόνες μιας πωλήτριας έχουν τρελαθεί. Ο κύριος Στέφανος αλλάζει όψεις συνεχώς. Ένα φάντασμα επιστρέφει. Η Χάρυβδη κλείνεται για πάντα στο σπίτι μαζί με τον ανώνυμο σκύλο της. Δωδεκάχρονοι σιαμαίοι θα χωριστούν. Κάποιος θρυμματίζει σαν βότανο τον άνθρωπο που αγαπά. Ένα σχολείο στην Αμερική αναστατώνεται από μακελειό. Ανάμεσα σε όλα αυτά τα πρόσωπα και τα γεγονότα στέκεται και ένας συγγραφέας, που επιβλέπει σαν χειρουργός τα πειραματόζωά του και με αόρατα νυστέρια ενώνει και διαιρεί: ανθρώπους, σαρκοβόρα φυτά, σκύλους, γάτες, μυρμηγκάκια, έναν κύκνο, ελέφαντες, τον Μπετόβεν στον ουρανό και άλλα οικεία και ανοίκεια. Κάποιες φορές εισέρχεται κι αυτός στην κινούμενη άμμο των ιστοριών. Όταν όμως περισσεύει, αποχωρεί.
Απροσδόκητες αφηγήσεις για τις αστείες και τις δραματικές μεταμορφώσεις της ταυτότητας, αλλά και ευφάνταστες παραλλαγές πάνω στη σκληρή αναζήτηση της επαφής και της ένωσης. Έντεκα σπασμένες φαντασμαγορίες της σημερινής ζωής, τόσο όμοιες και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, όσο ο ένας άνθρωπος από τον άλλον. Όσο ένας άνθρωπος από τον εαυτό του.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο σκύλος της Χάρυβδης |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Διηγήματα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αμανατίδης, Βασίλης, 1970- , ποιητής (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600346015 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2008 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Averchenko, Arkady, 1881-1925
Αρκάντι Αβιέρτσενκο (1881-1925). Πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός θεάτρου, είχε δημιουργήσει το δικό του θέατρο. Γεννήθηκε στη Σεβαστούπολη. Ο πατέρας του ήταν μικρέμπορος. Από μικρός ήταν φιλάσθενος και με αδύναμη όραση. Αφού εργάστηκε ως γραφέας από τα 15 του χρόνια, κατέληξε στο Χάρκοβο, όπου άρχισε να δημοσιογραφεί και να δημοσιεύει τα πρώτα του διηγήματα. Σ' αυτά είχε διαφανεί ήδη το προσωπικό του λογοτεχνικό ύφος. Το 1907 εγκαθίσταται στην Πετρούπολη, όπου γίνεται μόνιμος συντάκτης του περιοδικού "Σατιρικόν", ενώ παράλληλα συνεργάζεται και με άλλα περιοδικά. Στο μεταξύ έχει δημοσιεύσει αρκετά διηγήματα και έχει καθιερωθεί σαν χιουμορίστας-συγγραφέας με λεπτή αίσθηση του χιούμορ. Μετά την έκδοση των δύο συλλογών του, "Διηγήματα για όσους αναρρώνουν" και "Κύκλοι στο νερό", τον ονόμασαν "Βασιλιά του γέλιου". Τα διηγήματά του είναι έξυπνα και ευρηματικά, χλευάζουν τη βλακεία και την ανοησία. Το διαπεραστικό βλέμμα του συγγραφέα-παρατηρητή εντοπίζει τα ανθρώπινα ελαττώματα και τα γελοιοποιεί με πολλούς κωμικούς τρόπους, από τη φάρσα και το ανέκδοτο μέχρι τη δημιουργία τυπικών χαρακτήρων. Ενώ την επανάσταση του Φλεβάρη του 1905 την είχε δεχθεί με ενθουσιασμό, διαφώνησε με την Οκτωβριανή. Έτσι, το 1918 ακολουθεί τους λευκούς στο Νότο και συνεργάζεται με την εφημερίδα τους "Ο Νότος της Ρωσίας". Το 1920 εγκατέλειψε την πατρίδα του κι αφού έζησε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, κατέληξε στην Πράγα, όπου και πέθανε, μετά από επέμβαση αφαίρεσης οφθαλμού, λόγω μετεγχειρητικών επιπλοκών.
