Ξορκίζοντας φαντάσματα
Άρχισα να γράφω τις «Ιστορίες του Ορέστη απ' τον στρατό», για την ...πικρή πλάκα τους.
Καθώς, όμως, οι περισσότερες, ρίχνουν το ιδιαίτερο φως τους στον χουντικό ζόφο, η γραφή πήρε έναν χαρακτήρα εξορκισμού φαντασμάτων από εκείνη την πολύ γκρίζα για τον Τόπο μας “εποχή”.
Οπότε, ο λόγος γραφής τους, τελικά, προσδιορίστηκε απ’ τις ίδιες τις “ιστορίες”.
Κι ούτε είχα σχέδιο γραφής. Ακόμα και τα “Σημειώματα”, πριν από κάθε αφήγηση, από μόνα τους προέκυψαν. Χωρίς, ας πούμε, κάποια σκέψη για συνδυασμό αφηγηματικού και δοκιμιακού, τρόπον τινά, λόγου. Απλά, γράφοντάς τα, είχα την αίσθηση πως λέγονται έτσι καλύτερα τα όσα έχω να πω. Καθώς, αυτά τα οιονεί δοκιμιακά σχόλια, με βοηθούσαν να προσθέτω μια υποψιαστική ερμηνευτική νότα στην “αστεία παρανοϊκότητα” της χουντικής περιόδου.
…Παρ’ ότι δεν μου λείπει ο σκεπτικισμός, για το αν “λένε” πια κάτι αυτές οι ιστορίες, ιδίως στις χωρίς …μνήμες νεότερες γενιές, τις αφηγούμαι έστω και σαν υστερόχρονα γελοιοποιητικά “ξόρκια” της κακής τους «εποχής».
Που, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούμε να ξεχνάμε, αλίμονό μας, ούτε τα οδυνηρά «πώς» και «γιατί» ούτε, πάνω από όλα, το μέγα «κόστος» της, όπως το μαρτυρεί η ανοιχτή εθνική πληγή της Κύπρου!
Τίτλος βιβλίου: | Ξορκίζοντας φαντάσματα |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ιστορίες του Ορέστη απ’ τον στρατό |
---|
Εκδότης: | Ταξιδευτής |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Βάσσης, Λαοκράτης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789605791223 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |

Κριαράς, Εμμανουήλ, 1906-2014
Ο Εμμανουήλ Κριαράς (1906-2014) γεννήθηκε στον Πειραιά, με καταγωγή από την Κρήτη. Τελείωσε το γυμνάσιο στα Χανιά το 1924. Σπούδασε φιλολογία (Πανεπιστήμιο Αθηνών, 1924-29), βυζαντινή φιλολογία, νεοελληνική φιλολογία και συγκριτική γραμματολογία (Πανεπιστήμιο Μονάχου, 1930 και Πανεπιστήμιο Παρισιού, 1938-39 και 1945-48). Αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1938. Επιστημονικός συνεργάτης του Μεσαιωνικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών (1930-39) και στη συνέχεια διευθυντής του (1939-50). Στη διάρκεια της Κατοχής έλαβε μέρος στην αντίσταση και κρατήθηκε στο Χαϊδάρι επί μήνες έως τον Σεπτέμβριο του 1944. Το 1950 διορίστηκε τακτικός καθηγητής μεσαιωνικής ελληνικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής, μεταξύ 1954-55. Απολύθηκε από τη θέση του από τη Χούντα (1968). Καλλιέργησε τη μεσαιωνική και τη νεοελληνική φιλολογία και γλώσσα και αγωνίστηκε για την επικράτηση της δημοτικής. Διετέλεσε: πρόεδρος εικοσαμελούς επιτροπής που μεταγλώττισε τους δικαστικούς κώδικες· πρόεδρος επιτροπής που πρότεινε το είδος μονοτονικού που εφαρμόζεται. Συνέθεσε το "Λεξικό της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας 1100-1669" (14 τόμοι) και το "Λεξικό της δημοτικής". Δημοσίευσε μελέτες για τη μεσαιωνική και νέα ελληνική γλώσσα και φιλολογία. Ανάμεσα στα περισσότερα από 1.000 άρθρα και 60 βιβλία που εξέδωσε αυτοτελώς ο Εμμ. Κριαράς, ξεχωρίζουν οι μονογραφίες του για τον Ψυχάρη, το Σολωμό και τον Παλαμά, οι εκδόσεις παλαιότερων κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας ("Πανώριας" του Χορτάτση, των θεατρικών του Πέτρου Κατσαΐτη, κ.ά), οι μελέτες του για το δημοτικισμό και η αλληλογραφία του. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων το Herderpreis και το βραβείο της Association des Etudes Grecques για το Μεσαιωνικό Λεξικό του. Επίσης, του απενεμήθηκαν τέσσερα ελληνικά παράσημα (το τελευταίο: Ταξιάρχης τάγματος τιμής) και ανακηρύχθηκε ιππότης της Λεγεώνας της τιμής στη Γαλλία και Commendatore in merito στην Ιταλία. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς, στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της 22ης Αυγούστου 2014, σε ηλικία 108 ετών.