Ευρωπαίοι εκπαιδευτικοί ως κρίσιμοι αποδέκτες της εκπαιδευτικής πολιτικής χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η συγκριτική μελέτη του Κωνσταντίνου Καρρά διερευνά τις κοινωνικές αναπαραστάσεις Ευρωπαίων εκπαιδευτικών (Σουηδών, Άγγλων, Γερμανών, Κυπρίων και Ελλήνων) δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο έργο και τον ρόλο τους σήμερα.
Το έργο και ο ρόλος αυτός -όπως φαίνεται από την ανάλυση των δεδομένων της έρευνάς του- συνδέονται άμεσα με τη "νέα τάξη πραγμάτων", η οποία σχετίζεται με την παγκοσμιοποίηση και τις επιδράσεις της στον χώρο της εκπαίδευσης.
Οι εκπαιδευτικοί της έρευνας, ιδιαίτερα, τονίζουν ότι οι νέες συνθήκες που αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό επάγγελμα στη λεγόμενη "κοινωνία της γνώσης" και της παγκοσμιοποίησης απαιτούν από τον εκπαιδευτικό να παρέμβει και να εμπλακεί ουσιαστικά στο πλαίσιο της τάξης του και έξω από αυτήν. Αυτό είναι δυνατόν να γίνει με την ποιοτική και κοινωνική αναβάθμιση του επαγγέλματος τους ώστε να αναδειχθούν καλύτερα το έργο και ο ρόλος τους.
Από την παρούσα μελέτη αναδεικνύεται ακόμα και ο ρόλος του σύγχρονου σχολείου στο πλαίσιο του πολιτικού και κοινωνικοποιητικού του ρόλου μέσα σε ένα συγκριτικό πλαίσιο ανάλυσης και ερμηνείας. Παράλληλα, εμπλουτίζεται η ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία στο υπό μελέτη θέμα και ανανεώνεται ο σύγχρονος διάλογος για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και την Ευρώπη καθώς και για τις πολιτικές που υλοποιούνται.
Τέλος, προβάλλονται ορισμένα επίκαιρα ερωτήματα για τον ρόλο και το έργο των εκπαιδευτικών, για τις πολιτικές που ασκούνται, για την αναγκαιότητα εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, καθώς και για τα προβλήματα του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού.
| Τίτλος βιβλίου: | Ευρωπαίοι εκπαιδευτικοί ως κρίσιμοι αποδέκτες της εκπαιδευτικής πολιτικής χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις για τον ρόλο και το έργο τους |
|---|
| Εκδότης: | Σιδέρης Ι. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καρράς, Κωνσταντίνος Γ. (Συγγραφέας)
Παπαδάκης Νίκος Ε. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789600804423 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ανθρώπινοι Πόροι και Δημόσιες Πολιτικές | Σελίδες: | 228 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2007 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Ανδρέας Καζαμίας. |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά
Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική |
|---|
Παλαμάς, Κωστής, 1859-1943
Ο Κωστής Παλαμάς ήταν απόγονος μιας παλαιάς οικογένειας που εμφανίσθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Γενάρχης της υπήρξε ο Παναγιώτης Παλαμάρης.
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859. Σε ηλικία 7 χρονών έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς. Σε ηλικία μόλις 16 χρονών αρχίζει σπουδές νομικής, ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του. Το 1876 έρχεται στην Αθήνα όπου και γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Γρήγορα όμως θα εγκαταλείψει τη Νομική, και έτσι αποφασίζει να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Παρά το ότι θα ασχοληθεί με τη ΝΕΑ ελληνική λογοτεχνία, το πρώτο του έργο, που θα δημοσιευτεί το 1876 με τίτλο "Ερώτων 'Eπη" θα γραφτεί σε υπερκαθαρεύουσα. Το 1886 θα κυκλοφορήσει η πρώτη του συλλογή στη δημοτική και το 1889 δημοσιεύεται ένα από τα καλύτερα έργα του, ο "Ύμνος της Αθηνάς", ο οποίος θα βραβευτεί στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Αυτό είναι και το πρώτο του βραβείο. Εισηγητής του διαγωνισμού αυτού ήταν ο Νικόλαος Πολίτης. Το 1892 δημοσιεύει τη συλλογή "Τα μάτια της ψυχής μου", η οποία βραβεύτηκε και αυτή, το 1890. Το 1897 γίνεται γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δουλειά για την οποία αμοιβόταν αρκετά καλά, και έτσι απέκτησε την οικονομική άνεση για να συνεχίσει το έργο του. 'Ενα χρόνο αργότερα, το 1898, δημοσιεύει δύο ποιητικές συλλογές, το "'Αστυ" και τον "Τάφο". Ακολουθεί μια περίοδος έμπνευσης και ο Παλαμάς γράφει το 1900 τους "Χαιρετισμούς της Ηλιογέννητης", το 1904 την "Ασάλευτη Ζωή", το 1907 τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου", το 1910 την "Φλογέρα του Βασιλιά" και το 1919 "Τα Δεκατετράστιχα", τα οποία δημοσιεύονται και στην Αλεξάνδρεια. Το 1925 παίρνει το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και με την ίδρυση της Ακαδημίας των Αθηνών γίνεται και ένα από τα βασικά στελέχη της. Το 1928 δημοσιεύει τους "Δειλούς και σκληρούς στίχους" (Σικάγο) και το 1930 ή, κατά άλλους, το 1931 γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Πεθαίνει στην Αθήνα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, και η πάνδημη κηδεία του μετατρέπεται σε εκδήλωση αντίστασης του ελληνικού λαού εναντίον του Γερμανού κατακτητή.
