Τα θεμέλια της βιοηθικής
Ποια θέματα πρέπει να αγκαλιάζει η Βιοηθική, για να αποτελεί την πειστική πηγή μιας νοηματοδοτημένης Ηθικής;
Ποιες είναι οι ρίζες της κοσμικής Βιοηθικής και γιατί απέτυχε να προσφέρει αυτό που η χριστιανική ηθική σκέψη κάποτε διασφάλιζε;
Μπορεί η Βιοθική ως ανθρώπινο εγχείρημα να ανταποκριθεί στην ανεξάντλητη ανθρώπινη πείνα και δίψα για γνώση και επίλυση προβλημάτων, που απασχολούν την ανθρωπότητα από καταβολής κόσμου; [...]
Σ' αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα επιχειρεί να δώσει απάντηση το έργο του H.T. Engelhardt Τα θεμέλια της βιοηθικής και με αυτή την ελπίδα οι εκδόσεις «Αρμός» το παραδίδουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό.
| Τίτλος βιβλίου: | Τα θεμέλια της βιοηθικής |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια χριστιανική θεώρηση |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | The Foundation of Bioethics |
|---|
| Εκδότης: | Αρμός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Engelhardt, H. Tristram (Συγγραφέας)
Τσαλίκη - Κιοσόγλου, Πολυξένη (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789605274313 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2007 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία > Ηθική |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
