Ανάμεσα σε 4 οθόνες
Το επικοινωνιακό πεδίο αλλάζει τόσο ως προς το προσφερόμενο περιεχόμενο, όσο και ως προς τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι ανακαλύπτουν, χρησιμοποιούν, καταναλώνουν και αλληλεπιδρούν με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. Δεν βλέπουμε πια τηλεόραση με προσήλωση όπως παλαιότερα. Δεν διαβάζουμε εφημερίδες, και ούτε ακούμε ραδιόφωνο πέραν του αυτοκινήτου. Αντίθετα, ενημερωνόμαστε και ψυχαγωγούμαστε όλο και περισσότερο από το διαδίκτυο και τις ιστοσελίδες του. Σχολιάζουμε τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα και τα κοινοποιούμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί να μην αντέχουμε να βλέπουμε διαφημίσεις περισσότερο από μισό λεπτό και αλλάζουμε τηλεοπτικό σταθμό όταν δεν προκαλεί το ενδιαφέρον μας, αλλά παρακολουθούμε για ώρες συνεχόμενες τα επεισόδια των αγαπημένων μας σειρών που μας προφέρουν οι νέοι τηλεοπτικοί πάροχοι μέσω του διαδικτύου.
Σε οποιαδήποτε δεδομένη ημέρα ο μέσος πολίτης μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε δεκάδες τηλεοπτικά κανάλια επίγεια ή δορυφορικά ή διαδικτυακά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή κι ένα πλήθος από ιστοσελίδες. Στην πράξη το κοινό των μέσων κατακερματίζεται όλο και περισσότερο, ενώ η κατανάλωση του περιεχομένου των μέσων, είτε αυτό είναι ενημερωτικό είτε ψυχαγωγικό, γίνεται πλέον μπροστά από μια οθόνη, είτε αυτή είναι η παραδοσιακή τηλεοπτική οθόνη είτε ο φορητός υπολογιστής είτε το τάμπλετ ή το έξυπνο κινητό. Ποτέ άλλωστε στην ιστορία των επικοινωνιών το ίδιο περιεχόμενο δεν μπορούσε να καταναλωθεί από τέσσερις διαφορετικές οθόνες, και μάλιστα ταυτόχρονα, μέσα στο σπίτι ή έξω από το σπίτι, σταθερά ή εν κινήσει.
Το παρόν βιβλίο έχει στόχο να αναδείξει τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας αυτής επικοινωνιακής συνθήκης, καθώς η κατανάλωση του σύγχρονου περιεχομένου των μέσων επικοινωνίας επιτελείται "ανάμεσα σε 4 οθόνες".
Νικολάκη - Καλαμάρη, Ειρήνη
Η Ειρήνη Νικολάκη-Καλαμάρη γεννήθηκε στη Χίο όπου εξακολουθεί να ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Αποφοίτησε από το εξατάξιο γυμνάσιο κι εργάστηκε ως εκφωνήτρια σε ραδιοφωνικό σταθμό. Με τη λογοτεχνία ασχολείται εδώ και μερικά χρόνια. Το πρώτο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 2003 με τίτλο "Μαθαίνοντας το σ’ αγαπώ αργά" (εκδ. Κονιδάρη). Ακολούθησαν: Η ποιητική της συλλογή "Ιριδισμοί" (εκδ. Άλφα πι, 2004), το μυθιστόρημα "Με χρώμα και αλμύρα" (εκδ. Ωκεανίδα, 2005), η δεύτερη ποιητική της συλλογή "Άνθη Λυκίσκου" (εκδ. Άλφα πι, 2007) τα μυθιστορήματα "Το σπίτι στον κάτω Αιγιαλό" (εκδ. Διόπτρα, 2009), "Ο τελευταίος εραστής" (Διόπτρα, 2012), κ.ά.
