Το βιβλίο των drones
Tα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή Drones όπως είναι ευρέως γνωστά, έχουν χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς αλλά και στο πλαίσιο επιστημονικών και ερευνητικών πρωτοβουλιών από τη δεκαετία του 1960. Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία έχουν γνωρίσει σημαντική ανάπτυξη, κυρίως λόγω της ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης, αυξάνοντας κατακόρυφα και το ενδιαφέρον για την αξιοποίηση τους σε πλήθος εφαρμογών της καθημερινότητας. Το «Βιβλίο των Drones» περιέχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις για τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται στα Drones, εξειδικευμένες πληροφορίες για τα συστήματα με τα οποία είναι εξοπλισμένα καθώς και στοιχεία για τις εφαρμογές τους σε διαφορετικούς τομείς της σύγχρονης κοινωνίας. Στην πρώτη ενότητα του βιβλίου, γίνεται μία σύντομη ιστορική αναδρομή της εξέλιξης τους, παρουσιάζονται οι εξειδικευμένοι όροι που χρησιμοποιούνται, καθώς και οι κατηγορίες τους ενώ στην συνέχεια περιγράφονται τα βασικά στοιχεία της αεροδυναμικής, των επικοινωνιών αλλά και των συστημάτων αυτομάτου ελέγχου που χρησιμοποιούν. Παρουσιάζονται επίσης οι αρχές λειτουργίας και οι πληροφορίες των οργάνων πτήσης τους, τα βασικά στοιχεία της εναέριας φωτογράφισης καθώς και τα χαρακτηριστικά του ελέγχου και της κατεύθυνσης τους. Στην δεύτερη ενότητα γίνεται μία ολοκληρωμένη επισκόπηση των πληροφοριών, που αφορούν κρίσιμους τομείς, οι οποίοι επηρεάζουν σημαντικά την αξιοποίηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, όπως το θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας αλλά και βασικά στοιχεία μετεωρολογίας που επηρεάζουν τις πτήσεις των Drones. Επίσης παρουσιάζεται η επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα, η ασφάλεια πτήσεων καθώς και οι προκλήσεις στα θέματα ιδιωτικότητας και δεοντολογίας από την αξιοποίηση τους. Στην τελευταία ενότητα παρουσιάζονται όλες οι σύγχρονες εφαρμογές των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και αποστολές, στην ασφάλεια και την πολιτική προστασία, στην τηλεπισκόπηση και την φωτογραμμετρία, στην γεωργία ακριβείας αλλά και στην δημοσιογραφία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενώ στο τέλος περιγράφονται οι δυνατότητες προστασίας από την κακόβουλη χρήση τους.
| Τίτλος βιβλίου: | Το βιβλίο των drones |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ολοκληρωμένος οδηγός για τα συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αποσπόρης Παναγιώτης Ι. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600236910 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ποιοτική Επικοινωνία και Νέες Τεχνολογίες | Σελίδες: | 398 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Μηχανική |
|---|
Hemingway, Ernest, 1899-1961
Ο Έρνεστ Μίλερ Χέμινγουαίη γεννήθηκε το 1899 στο Oak του Ιλινόις. Από τα παιδικά του χρόνια γνώρισε το πάθος των ταξιδιών που σημάδεψε τη ζωή και το συγγραφικό του έργο. Το 1917 ο Χέμινγουαίη προσλήφθηκε ως ρεπόρτερ στην εφημερίδα Αστέρας του Κάνσας Σίτυ. Τον επόμενο χρόνο δέχτηκε να πάει ως εθελοντής οδηγός ασθενοφόρου στο ιταλικό μέτωπο, όπου πληγώθηκε άσχημα και παρασημοφορήθηκε δύο φορές. Γύρισε στις Η.Π.Α. το 1919 και παντρεύτηκε το 1921. Το 1922 ήταν ανταποκριτής στο ελληνοτουρκικό μέτωπο και δύο χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία για να αφιερωθεί στη λογοτεχνία. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου ανανέωσε τις πρώιμες φιλίες του με αμερικανούς αυτοεξόριστους, όπως τον Έζρα Πάουντ και τη Γερτρούδη Στάιν. Η ενθάρρυνση και το ενδιαφέρον που έδειξαν για τα κείμενά του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ύφους του Χέμινγουαίη. Τα δύο πρώτα βιβλία του ήταν οι "Τρεις ιστορίες και δέκα ποιήματα" και το "Στον καιρό μας" (1925). Ευρύτερα, όμως έγινε γνωστός με τη σατιρική νουβέλα "Οι χείμαρροι της άνοιξης" (1926), με την οποία και καθιερώθηκε. Η διεθνής του φήμη επιβεβαιώθηκε με τα επόμενα τρία βιβλία του : "Φιέστα" (1926), "Άντρες χωρίς γυναίκες" (1927) και "Αποχαιρετισμός στα όπλα" (1929). Αναμίχθηκε με πάθος στις ταυρομαχίες, "Θάνατος στο απομεσήμερο" (1932), στο κυνήγι άγριων ζώων στην Αφρική, "Οι πράσινοι λόφοι της Αφρικής" (1935), και στο ψάρεμα στην ανοιχτή θάλασσα, "Ο γέρος και η θάλασσα" (1952). Στο κλασικό μυθιστόρημα "Για ποιον χτυπά η καμπάνα" (1940) καταγράφονται οι εμπειρίες του από την παραμονή του στην Ισπανία κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Το άμεσο και φαινομενικά απλό ύφος της γραφής του δημιούργησε ολόκληρες γενιές μιμητών, χωρίς όμως σημαντικά αποτελέσματα, ενώ η αναγνώριση της θέσης του στην παγκόσμια λογοτεχνία ήλθε το 1954, όταν τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ. Ο Χέμινγουαίη αυτοκτόνησε το 1961 στο Αϊντάχο.
