Το παλάτι του ήλιου
Ήταν κάποτε μια χώρα μακρινή και ζεστή, που γύρω της χόρευε η ξανθή άμμος, φτιάχνοντας αμμόλοφους και που ο ήλιος τη διάλεξε για να ξαπλώνει στο ατελείωτο χαλί της. Ανάμεσα στους αμμόλοφους όμως υπήρχε μια καταπράσινη πολιτεία, που ξεφύτρωσε λες από παραμύθι. Ο βασιλιάς της Σόλο ζούσε με την κόρη του τη Σολέτα σε ένα παλάτι που όμοιό του δεν υπήρχε στη γη.
Η ζωή κυλούσε όμορφα για τον Σόλο και την κόρη του αλλά και για τους κατοίκους της πολιτείας, που ζούσαν ευτυχισμένοι την κάθε μέρα τους. Όμως τίποτα δεν είναι αιώνιο και όταν ο βασιλιάς έφυγε από τη ζωή, έπρεπε η κόρη του να πάρει τη θέση του...
Σύμφωνα με τους πιστούς, σοφούς, συμβούλους του, ο Σόλο είχε αφήσει ένα μικρό σεντούκι που έκρυβε μια μεγάλη δοκιμασία για την πριγκίπισσα Σολέτα ώστε να γίνει βασίλισσα...
Η δύναμη της σκέψης, η πίστη στον εαυτό μας και στους άλλους, η έννοια του "μαζί" και της κοινότητας μέσα σε ένα παραμύθι που μέσα από την αφηγηματική τέχνη και τους στερεοτυπικούς χαρακτήρες μεταφέρει στα παιδιά μηνύματα διαχρονικά.
| Τίτλος βιβλίου: | Το παλάτι του ήλιου |
|---|
| Εκδότης: | Καλέντης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπανικολάου Μαρία (Συγγραφέας)
Ελευθερίου Σάντρα (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789605940638 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2020 | Διαστάσεις: | 29x21 |
|---|
| Ηλικίες: | 6+ | Σειρά βιβλίων: | |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |
|---|
Hugo Victor
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.
