Γιαννούλης Χαλεπάς: Προσωπικές σχέσεις και μελέτες στο έργο του
"Οι συμπτώσεις με το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά και των δωρεών που αξιώθηκα από αυτές με οδήγησαν να επαγρυπνώ, αφοσιωμένη για την ανάγκη μιας αποκαλυπτικής μελέτης στο έργο του.
Καθοριστική υπήρξε η προτροπή του Στρατή Δούκα στο βιβλίο του "Ο βίος ενός αγίου", όπου στο δεύτερο μέρος του, "Το έργο του Χαλεπά και τα προβλήματά του (αισθητικό δοκίμιο)", διαβάζουμε: "Η αισθητική χαρά και κατανόηση της πανάκριβης σημασίας του έργου του μέλλει ν' αποτελέσει υπόθεση της επόμενης και μεθεπόμενης καλλιτεχνικής γενεάς [...] θα μπορούσε βάσιμα να ειπωθεί πως βρέθηκε στην πρωτοπορία δύο συνεχόμενων καλλιτεχνικών αιώνων, του 19ου και 20ού, κι αποτελεί μαζί με την παγκοσμιώτερη τούτη σημασία του, τον μοναδικό κρίκο για όλους τους χαμένους ελληνικούς αιώνες."
Η προτροπή αυτή σηματοδοτεί σήμερα και την καθυστέρηση των εις βάθος απαντήσεων σε ερωτήματα για το έργο και τη ζωή του Χαλεπά, οι οποίες θα μας ήταν χρήσιμες, ώστε να έχουμε συνείδηση των δυνατοτήτων μας και της παράδοσής μας, από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Δεχόμουν με επιφύλαξη τις πρώτες προσεγγίσεις. Σχεδόν πενήντα χρόνια πηγαινοερχόμουν σε σκέψεις, ώστε να ξεπεράσω τις αμφισβητήσεις μου, να γνωρίσω τις τρέχουσες μελέτες έως σήμερα για τον Χαλεπά και να βεβαιωθώ για την ανάγκη παρουσίας των απόψεών μου. [...]"
Απόσπασμα από το κεφάλαιο "Γιαννούλης Χαλεπάς. Προσέγγιση στη ζωή και το έργο του".
Νικολαΐδης, Αριστοτέλης Θ., 1922-1996
Ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης (1922-1996) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη στις 25 Νοεμβρίου 1922. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση και φυλακίσθηκε από τους κατακτητές. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική. Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Διαβαθμίσεις". Το 1954 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή και έφυγε για το Παρίσι ως υπότροφος του γαλλικού κράτους. Το διάστημα 1956-1965 εργάστηκε ως ψυχίατρος στο εξωτερικό. Το 1966 ίδρυσε στην Αθήνα το Διεθνές Ίδρυμα Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας, που από το 1973 λειτουργεί και στη Γενεύη. Υπήρξε, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου. Το 1967 κατέφυγε αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ και στην Ελβετία, μέχρι το 1975, που επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά εκδόθηκε και το μυθιστόρημά του "Η εξαφάνιση", που τιμήθηκε με το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Έργα του, μυθιστορήματα, ποιήματα και δοκίμια, μεταφράσθηκαν στα γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά, ρωσικά, σουηδικά και σε άλλες γλώσσες.
