Barsaat
Θάλασσα... Έρωτας... Μοναξιά... Ξενιτιά... Νοσταλγία... Ελπίδα
Ένας ατέλειωτος χορός κάτω από τη βροχή.
"Βαριά νέφη είχαν καλύψει το νυχτερινό ουρανό προμηνύοντας μπόρα δυνατή.
Φεύγει αλύπητα ο καιρός και δε θέλω να θαμπώσει μέσα μου η εικόνα σου... είσαι εδώ... κι ας μη με πιστεύει κανείς... δεν πειράζει.
Μια σταγόνα βροχής έπεσε στο πρόσωπό του...
Το κόκκινο μαντήλι σου ακόμα κρατά το χρώμα του, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το έχω στο λαιμό δεμένο, το αγγίζω, καίγομαι ολόκληρος... μα θυμάμαι."
BARSAAT
Σε περιμένω
κι αντηχούν τα πολύχρωμα βραχιόλια στα χέρια μου
σαν χορεύω για σένα κάτω απ' του ουρανού τα νέφη.
Θα 'ρθεις το νιώθω...
Μια λέξη μόνο...
Barsaat...
την ώρα της βροχής...
Barsaat...
κι ο χορός δεν σταματά...
| Τίτλος βιβλίου: | Barsaat |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ο χορός της βροχής |
|---|
| Εκδότης: | 24 γράμματα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μητροπούλου Σμαραγδή (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786185423117 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Λογοτεχνία | Σελίδες: | 70 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2019 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
