2ος Παγκόσμιος Πόλεμος (τ.2)
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε πει για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ότι ήταν ένας πόλεμος που δεν έπρεπε να γίνει. Τούτο το βιβλίο γράφτηκε με τη φιλοδοξία να βοηθήσει ώστε άλλος τέτοιος πόλεμος να μην ...ξαναγίνει. Να μην επανέλθει η ανθρωπότητα σε ανάλογη κατάσταση παραφροσύνης.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε η πιο εξωφρενική και συνάμα τραγική περιπέτεια του ανθρώπινου βίου. Ποτέ άλλοτε τόση ευφυΐα πολιτική, στρατιωτική και επιστημονική, τόση γενναιότητα και τόση ποσότητα έμψυχου και υλικού δυναμικού δεν χρησιμοποιήθηκαν για να "γραφτεί" αυτό το Έπος της Καταστροφής. "Το πάθος για συμφέρον έγινε συμφορά". Μια συμφορά που από ποικίλους δρόμους και με ποικίλους τρόπους προεκτείνεται έως τη δική μας εποχή. Για ν' ανακοπεί η προέκταση αυτή δεν αρκεί η θραυσματική αλλά η πλήρης γνώση των γεγονότων. Γι' αυτό δίνουμε τα γεγονότα ab ovo και ad finem. Απ' αρχής μέχρι τέλους και σε όλη την έκταση του πλανήτη. Στο βιβλίο όμως αυτό δεν πλεονάζει το γεγονός, πλεονάζει ο στοχασμός, η επισήμανση αιτίων, αφορμών και συνεπειών. Ο συγγραφέας, παιδί του μεγάλου εκείνου πολέμου, εξαίρει τον ηρωισμό αλλά δεν τον ιδεαλίζει. Με το βιβλίο τούτο, παρότι βιβλίο πολέμου, προβάλλει τον ηρωισμό της ειρήνης. Δεν προσφέρει ερεθίσματα ή προσχήματα για νέους πολέμους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
(Ο Α' τόμος αφορά στις καταστάσεις και τα γεγονότα που οδήγησαν στον πόλεμο μέχρι τη Μάχη της Ερήμου (1943). Ο Β' τόμος αφορά στη Μάχη της Ελλάδος. Ο Γ' Τόμος αφορά στον πόλεμο της Ρωσίας. Ο Δ' τόμος αφορά στην απόβαση στη Σικελία-Ιταλία, την απόβαση στη Νορμανδία, την κατάρρευση του φασιστικού και Χιτλερικού καθεστώτος. Σε επίμετρο εξετάζονται τα πολιτικά και διπλωματικά γεγονότα)
Τίτλος βιβλίου: | 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος |
---|
Εκδότης: | ΠεριΤεχνών |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Καργάκος, Σαράντος Ι., 1937-2019 (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789608411449 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2017 | Διαστάσεις: | 24x17 |
Αλιπράντης, Νικήτας Δ.
Ο Νικήτας Αλιπράντης γεννήθηκε το 1941 στη Σπάρτη. Φοίτησε στο τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εν συνεχεία στο τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ίδιου Πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Ευρωπαϊκών Σπουδών του Στρασβούργου και στη συνέχεια (1967-1970) στα Πανεπιστήμια της Κολωνίας και της Τυβίγγης. Είναι αριστούχος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, στο οποίο το 1988 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Από το 2000 είναι ομότιμος καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου. Παραμένει όμως μέλος του Εργαστηρίου Κοινωνικού Δικαίου και εξακολουθεί να διευθύνει διδακτορικές διατριβές. Ο Νικήτας Αλιπράντης εξελέγη το 1982 καθηγητής και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο οποίο δίδαξε Εργασιακό Δίκαιο (Ελληνικό και Διεθνές), Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλειας και Κοινωνιολογία του Δικαίου. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε στο πανεπιστήμιο αυτό το Εργαστήριο Συγκριτικού και Ευρωπαϊκού Εργασιακού Δικαίου. Από το 1996 μέχρι το 2008 ήταν ανεξάρτητος εμπειρογνώμων, μέλος (αντιπρόεδρος 2001-2006) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Με την ιδιότητα αυτή έχει μετάσχει σε διάφορες αποστολές σε Ευρωπαϊκά Κράτη οι οποίες απέβλεπαν στην επίλυση ζητημάτων συνδεομένων με την μη κύρωση ή την μη (ή ελλιπή) εφαρμογή διατάξεων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Με την ιδιότητα του ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα έχει μετάσχει σε ερευνητικές επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το 2004 μετέχει στη γαλλογερμανική ομάδα πανεπιστημιακών που οργανώνει μεταπτυχιακά σεμινάρια κοινωνικών επιστημών σε αφρικανικές (υποσαχάριες) χώρες. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Εργασιακού Δικαίου). Είναι επίσης μέλος της ελληνικής και γαλλικής εταιρείας Δικαίου της Εργασίας και Κοινωνικής Ασφαλείας, της ελληνικής εταιρείας Διεθνούς Δικαίου, της γερμανικής εταιρείας Φιλοσοφίας Δικαίου και Κοινωνικής Φιλοσοφίας, της γερμανικής εταιρείας Κοινωνιολογίας του Δικαίου, της γαλλικής εταιρείας Συγκριτικής Νομοθεσίας κ.ά. Έχει συγγράψει πλήθος μελετών σχετικών με την κλιμακωτή δομή του δικαίου, την κοινωνιολογική εξέταση των εξελίξεων στον χώρο των συλλογικών διαπραγματεύσεων στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες, την εμπειρική έρευνα του φαινομένου της κατ' οίκον εργασίας και του βαθμού προστασίας αυτής και γενικότερα τη θεωρητική κοινωνιολογία και τη θεωρία του δικαίου. Έχει επίσης συγγράψει μελέτες για τις ατομικές και συλλογικές σχέσεις εργασίας καθώς και τα ευρύτερα κοινωνικά δικαιώματα.