Βαριετέ
Βασικός όρος για την συμμετοχή στο πρόγραμμα θα ήταν η ανωνυμία. Το παράδειγμα της βασιλοφανουρόπιτας, δε, είχε χρησιμοποιηθεί για να δώσει, εκτός των άλλων, και μία μεταφυσική διάσταση στο όλο εγχείρημα: ποιος ξέρει εάν, όταν θα ερχόταν η ώρα τής ανάθεσης των κομματιών, δεν τύχαινε στον υποψήφιο ερμηνευτή ή την υποψήφια ερμηνεύτρια το ίδιο εκείνο κομμάτι που είχαν συγγράψει και προσφέρει ανωνύμως, κατά την συλλογή, μερικούς μήνες πριν.
[...]
Tα κομμάτια, εν τέλει, διορθώθηκαν, τροποποιήθηκαν και ανέβηκαν στο σανίδι τής μικρής μας σκηνής. Παίχτηκαν και ξαναπαίχτηκαν. Ποτέ και κανείς, όμως, από τους συγγραφείς μου, αρσενικούς ή θηλυκούς, δεν ομολόγησε ότι έπαιξε ή ότι δεν έπαιξε το δικό του κομμάτι· παρόλο που ερωτήθηκαν σχετικά αρκετές φορές. Το είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους, μου είπαν, και το τήρησαν. Δεν μπορούσα παρά να τους επιβραβεύσω.
Τίτλος βιβλίου: | Βαριετέ |
---|
Εκδότης: | Γρηγόρη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Τσούπρου, Σταυρούλα Γ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789606121845 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2018 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο |

Lenin, Vladimir Illic, 1870-1924
Lenin Vladimir Illic (22 Απριλίου 1870 - 21 Ιανουαρίου 1924). Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλγιάνωφ που επωνομάστηκε Λένιν, προσεχώρησε στα επαναστατικά κινήματα της Ρωσίας ήδη στα χρόνια που σπούδαζε νομικά. Μετά από σύντομη παραμονή στην Ελβετία, συνελήφθη το 1895 στη Ρωσία λόγω πολιτικής προπαγάνδας κατά του καθεστώτος και εξορίστηκε στα χρόνια 1897-1900 στη Σιβηρία. Από το 1900 βρίσκεται με μια διετή διακοπή στο εξωτερικό, όπου ιδρύει και αναπτύσσει ένα κόμμα στελεχών, το οποίο προορίζεται να αναλάβει την ηγεσία του προλεταριάτου στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Αυτές οι κινήσεις οδήγησαν το 1903 σε διάσπαση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Ρωσίας. Το 1917 επέστρεψε ο Λένιν στη Ρωσία, με επίσημη υποστήριξη του γερμανικού κράτους, όταν ο A΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Μετά την "Οκτωβριανή Επανάσταση" ανέλαβε ο Λένιν την εξουσία ως ηγέτης των Μπολσεβίκων και προσπάθησε με εκτεταμένο μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας της Σοβιετικής Ένωσης που ανακηρύχθηκε εντωμεταξύ, να υλοποιήσει ένα μαρξιστικό μοντέλο διακυβέρνησης. Γίνεται πρόεδρος του Σοβιέτ του κομισαρίων του Λαού. Υπογράφει με τους Γερμανούς την συνθήκη του Μπρεστ Λιτόβσκ. Κερδίζει την εσωτερική αντεπανάσταση (Λευκορώσοι) ενώ για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσχέρειες εφαρμόζει την ΝΕΠ. Τον Μάϊο του 1922 μένει παράλυτος από συμφόρηση, συνεχίζει όμως να διοικεί το κράτος ως το θάνατο του στις 21 Ιουνίου 1924.Το κεκτημένο του έμεινε παρακαταθήκη ως Λενινισμός.