Το κορίτσι που δεν έτρωγε φρούτα
Η Μαρία, μαθήτρια του δημοτικού, είχε όλες τις αρετές μιας καλής μαθήτριας αλλά είχε και κάτι κακό: δεν έτρωγε ποτέ φρούτα.
Όλες οι προσπάθειες της μητέρας της δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Όσο περισσότερο η μητέρα της την εξηγούσε, τόσο το λιγότερο εκείνη καταλάβαινε.
Βέβαια, κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει το δικαίωμα να κυνηγά τη χαρά: Η χαρά της μαμάς ήταν να δει την κόρη της με ένα μήλο στο χέρι και η χαρά της κόρης ήταν να αποφεύγει το μήλο.
Όμως η τύχη είναι αυτή που πολλές φορές καθορίζει τη ζωή των ανθρώπων, ακόμη και εκείνων που αντιστέκονται. Έτσι, η Μαρία, που πρωταγωνιστούσε σε μία σχολική θεατρική παράσταση, έπρεπε να δαγκώσει ένα μήλο..
| Τίτλος βιβλίου: | Το κορίτσι που δεν έτρωγε φρούτα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Φυλάτος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπαδοπούλου, Βασιλική, διατροφολόγος (Συγγραφέας)
Κανδυλιάρη, Μάγδα (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9786185318376 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2018 | Διαστάσεις: | 28x21 |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |
|---|
Andersen Hans Christian
Ο ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ (1805-1875 ) γεννήθηκε στην Όντενζε, κοντά στην Κοπεγχάγη, στη Δανία. Δεξιοτέχνης του λογοτεχνικού παραμυθιού, οι ιστορίες του έγιναν διάσημες σε όλο τον κόσμο. Έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικά βιβλία και αρκετές αυτοβιογραφίες. Τα παραμύθια του είναι από τα πιο πολυμεταφρασμένα έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας. Μικρός προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Το 1829δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο Μια βόλτα από το κανάλι του Χόλμεν στο ανατολικό σημείο του νησιού Αμά τα έτη 1828 και 1829, μια ιστορία του φανταστικού στο ύφος του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα Ε.Τ.Α. Χόφφμαν, που γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1835 εξέδωσε τη συλλογή Παραμύθια ειπωμένα για παιδιά που περιλάμβανε τις ιστορίες «Το τσακμάκι του στρατιώτη», «Ο μικρός Κλάους και ο μεγάλος Κλάους», «Η
πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Τα λουλούδια της μικρής Ίντα». Στη συνέχεια δημοσίευσε τρεις τόμους με παραμύθια που όλα πια είναι κλασικά.Καινοτόμος αφηγητής, χρησιμοποίησε την προφορική γλώσσα προκαλώντας ρήξη με τη λογοτεχνική παράδοση. Παρότι αρκετά παραμύθια του εκφράζουν αισιοδοξία ότι στο τέλος πάντα το καλό και η ομορφιά θριαμβεύουν (π.χ. «Η βασίλισσα του χιονιού»), άλλα είναιαπαισιόδοξα και δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος. Συνδύασε την έμφυτη ικανότητά του να λέει ιστορίες και την ανεξάντλητη φαντασία του με καθολικά στοιχεία των λαϊκών μύθων, παράγοντας ένα σώμα παραμυθιών που ταιριάζουν σε πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς.
(Πηγή: Εκδόσεις Άγρα, 2022)
