Η φόνισσα
Διαβάζοντας αυτήν τη "Φόνισσα", θα νιώσετε αναγνώστες επαρκείς, μελετητές της με ιδιότητες και κύρος. Θα αισθανθείτε και θα διαπιστώσετε όλη την απαιτούμενη αναγνωστική διέγερση, εμβαθύνοντας ταυτόχρονα σ’ αυτό το κορυφαίο έργο της νεοελληνικής πεζογραφίας, στην πιο διαχρονική δημιουργία του Παπαδιαμάντη, έτσι όπως την ανέδειξε και την καθιέρωσε η ίδια η ζωή.
Αυτή η "Φόνισσα" δεν περιγράφει απλώς: εισχωρεί σε κάθε κύτταρο -ορατό ή μη- της πανθομολογούμενης και τωόντι αειθαλούς παπαδιαμαντικής μαγείας. Θα συζητήσετε, θα διαλογιστείτε με τον δημιουργό της και, ενώπιοι ενωπίω, θα κρίνετε κι εσείς οι ίδιοι για όλα όσα αφορούν την αληθινή φύση του ανθρώπινου όντος και του περιβάλλοντός του.
Η φόνισσα Φραγκογιαννού δεν υπόσχεται απλώς. Είναι τόσο ζωντανή, διηνεκής και υπερκείμενη, ώστε σας περιμένει να την αφουγκραστείτε και να την επεξεργαστείτε εντός σας, με τη δική σας πρόσληψη περί αθωότητας και αμαρτίας, περί εγκλήματος και κολασμού από κτίσεως κόσμου. Συμμεριστείτε την ή απορρίψτε την εσείς ως αναγνώστες της, με τις δικές σας αντιλήψεις και αξίες. Είναι απολύτως δεκτική σε αυτά η ηρωίδα του Παπαδιαμάντη, σε όλα όσα διαλαμβάνει η μελέτη και η κατανόησή της.
| Τίτλος βιβλίου: | Η φόνισσα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911 (Συγγραφέας)
Σταμάτης Κώστας Σ. (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789601678375 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κλασική Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 330 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2018 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Εισαγωγή, σημειώσεις, σχόλια: Κώστας Σταμάτης. Έκδοση βασισμένη στην πρώτη δημοσίευση του έργου, στο περιοδικό "Παναθήναια" (15 Ιαν.-15 Ιουν. 1903). |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Βλάμη, Εύα
ΕΥΑ ΒΛΑΜΗ (περ.1914-1974). Η Εύα Βλάμη γεννήθηκε στον Πειραιά, καταγόμενη από παλιά οικογένεια ναυτικών και κόρη καπετάνιου. Σπούδασε πιάνο και δίδαξε στο Ωδείο του Πειραιά και στη Σχολή Μωραΐτη. Παντρεύτηκε το λόγιο εθνολόγο και ιστορικό μελετητή Παναγή Λεκατσά και μετά το θάνατό του φρόντισε για τη συγκέντρωση και έκδοση του μεγαλύτερου μέρους του έργου του. Πέθανε στην Αθήνα. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση δύο κεφαλαίων από το μυθιστόρημα του Marcel Brion Μιχαήλ Άγγελος σε δική της μετάφραση και τρία χρόνια αργότερα εξέδωσε το χρονικό Γαλαξείδι, η μοίρα μιας ναυτικής πολιτείας. Τιμήθηκε με έπαινο από την Ακαδημία Αθηνών (1952 για τα έργα της Γαλαξείδι, η μοίρα μιας ναυτικής πολιτείας και Σκελετόβραχος) και με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1952 για τον Σκελετόβραχο). Μέρος του έργου της μεταφράστηκε στα ρουμανικά, τα αγγλικά και τα γερμανικά. Το έργο της Εύας Βλάμη τοποθετείται χρονικά στην ελληνική πεζογραφική παραγωγή της μεταπολεμικής περιόδου και κινείται στο χώρο της ανανέωσης της παράδοσης της ελληνικής ηθογραφίας με επιρροές από το έργο του Ανδρέα Καρκαβίτσα και του Παντελή Πρεβελάκη. Τα δύο πρώτα έργα της κινούνται θεματολογικά γύρω από το Γαλαξείδι με έμφαση στην ιστορία της πόλης και τη ναυτική ζωή των κατοίκων της και βασικό χαρακτηριστικό την κυρίαρχη παρουσία της ιστορικής εξέλιξης ως πρωταγωνιστικού προσώπου. Με αφετηρία τα Όνειρα της Αγγέλικας η Βλάμη επιχείρησε να ανανεώσει τη γραφή της με στοιχεία ονείρου και φαντασίας, τόσο στο χώρο της θεματικής της, όσο και στην αφηγηματική τεχνική της. Βασικό χαρακτηριστικό του συνόλου του έργου της είναι η εξαιρετικά επιμελημένη γλώσσα της. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Εύας Βλάμη βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Βλάμη Εύα», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 4. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Δασκαλόπουλος Δημήτρης, «Εύα Βλάμη», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67Γ΄, σ.8-26. Αθήνα, Σοκόλης, 1988 και Ζήρας Αλεξ., «Βλάμη Εύα», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
