Η Κυπριακή παρουσία στην "ένοπλον νύμφην του Θερμαϊκού" στα χρόνια του μεγάλου πολέμου
Η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να προσκομίσει, για όσα διαδραματίστηκαν στη Θεσσαλονίκη και στον ευρύτερο μακεδονικό χώρο, κατά το 1916-1920, μια διαφορετική οπτική, αυτήν των Ελλήνων της Κύπρου. Το "Μακεδονικό Μεταγωγικό Σώμα" του βρετανικού στρατού έδωσε την ευκαιρία σε τουλάχιστον 12.000 Κυπρίους, Έλληνες στην πλειοψηφία τους, αλλά και μερικές εκατοντάδες Τούρκους, να βρεθούν στη Μακεδονία ως ημιονηγοί, με βασικό κίνητρο το υψηλό ημερομίσθιο, αλλά και για να "γνωρίσουν τον κόσμο" ή για να "αγωνισθούν υπέρ των Μακεδόνων αδελφών των", όπως διαλαλούσαν οι προπαγανδιστικές αφίσες των αποικιακών Αρχών. Παράλληλα, εθελοντές από την Κύπρο πολέμησαν στη Μακεδονία από τις τάξεις του στρατού της "Εθνικής Άμυνας", και αργότερα του ελληνικού στρατού. Στην έκδοση παρουσιάζεται συνοπτικά η συμβολή και οι κυπριακές απώλειες στο Μακεδονικό Μέτωπο και ανθολογούνται οι εντυπώσεις των εθελοντών της μεγαλονήσου από τη στρατιωτική τους εμπειρία στη Μακεδονία. Σε ιδιαίτερα κεφάλαια καταγράφονται ο απόηχος στην Κύπρο της πυρκαγιάς της Θεσσαλονίκης, του 1917, οι επακόλουθοι έρανοι συμπαράστασης, αλλά και η γενικότερη κυπριακή παρουσία στη δεκαετία του 1910 στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας: Δάσκαλοι, διοικητικοί υπάλληλοι, έμποροι, και κυρίως απόμαχοι στρατιώτες, όσοι απάρτιζαν τη μικρή "κυπριακή παροικία" της Θεσσαλονίκης στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωσή της, κατάφεραν στα τέλη του 1919 να δημιουργήσουν και τον πρώτο τους Σύλλογο, πριν η πόλη αλλάξει εντελώς πληθυσμιακά, στον απόηχο του νέου πολέμου και της καταστροφής που θα ακολουθούσαν.
Καραπάνου, Μαργαρίτα, 1946-2008
Η Μαργαρίτα Καραπάνου (1946-2008) γεννήθηκε στην Αθήνα, κόρη της πεζογράφου Μαργαρίτας Λυμπεράκη και του ποιητή Γιώργου Καραπάνου. Μεγάλωσε στην Ελλάδα και στη Γαλλία και σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός στην Αθήνα. Τα βιβλία της "Η Κασσάνδρα και ο λύκος", "Ο υπνοβάτης" και "Rien ne va plus" εκδόθηκαν στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, στη Γαλλία, στη Σουηδία, στο Ισραήλ, στη Γερμανία, στην Ολλανδία και στην Ιταλία. Αποσπάσματα των έργων της ανθολογήθηκαν σε βιβλία και σημαντικά λογοτεχνικά περιοδικά πλάι σε κείμενα των Λιούις Κάρολ, Τζέην Μπόουλς, Αναΐς Νιν, Τζων Φόουλς, Πέτερ Χάντκε, Κάρλος Φουέντες, Μίλαν Κούντερα, κ.ά. Το 1988 το μυθιστόρημά της "Ο υπνοβάτης" τιμήθηκε στη Γαλλία με το Βραβείο Καλύτερου Ξένου Μυθιστορήματος. Ακολούθησαν τα βιβλία της "Ναι", "Lee και Lou", "Μαμά", "Μήπως;" (συνομιλίες με τη Φωτεινή Τσαλίκογλου) και τα ημερολόγιά της με τίτλο "Η ζωή είναι αγρίως απίθανη", το 2008, τα οποία κρατούσε από τα 13 της έως τα 33 της χρόνια. Πέθανε μετά από σύντομη νοσηλεία στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών, την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008, σε ηλικία 62 ετών, μετά από επιπλοκές στην υγεία της από αναπνευστικά προβλήματα.
