Το βιβλίο της μουσικής ανάγνωσης 1
"Το βιβλίο της μουσικής ανάγνωσης" προάγει μέσα από μια σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά την ολιστική διδασκαλία του σολφέζ. Βασικός στόχος του βιβλίου είναι ότι η διδασκαλία του σολφέζ πρέπει να είναι ευχάριστη και να συνδέεται με τον "πραγματικό" κόσμο της μουσικής. Γι’ αυτό κι από την πρώτη ως την τελευταία άσκηση χρησιμοποιείται το φραζάρισμα και οι δυναμικές και δημιουργούνται μικρές κι αυτοτελείς μελωδίες, ενώ παράλληλα με τις ασκήσεις ενσωματώνονται και παραδείγματα από την κλασική, την ελληνική παραδοσιακή αλλά και την τζαζ και έθνικ μουσική.
Η ύλη εκτείνεται σε τέσσερα τεύχη διαβαθμισμένης δυσκολίας η οποία ακολουθεί τα αντίστοιχα οκτώ επίπεδα (grades) του αγγλικού συστήματος όμως εισάγει και κάποιες ουσιαστικές καινοτομίες.
Ήδη από το πρώτο τεύχος:
- χρησιμοποιούνται τροπικές και πεντατονικές κλίμακες
- εισάγονται τα κλειδιά Σολ, Φα και Ντο
- ενσωματώνονται μεικτοί ρυθμοί από την ελληνική παραδοσιακή μουσική
- ενισχύεται η έννοια των τετραχόρδων
- εναλλάσσονται κλίμακες με διέσεις και υφέσεις και το σημαντικότερο
- χρησιμοποιούνται ρυθμικές συλλαβές για να εδραιωθεί μια στέρεα αίσθηση του ρυθμού.
| Τίτλος βιβλίου: | Το βιβλίο της μουσικής ανάγνωσης 1 |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια σύγχρονη προσέγγιση στην εκμάθηση ρυθμού και μελωδίας |
|---|
| Περιέχει: | Ακουστικό υλικό |
|---|
| Εκδότης: | Fagotto |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βαρελάς, Δημήτρης, μουσικός (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2016 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Σημείωση: | ISMN: 979-0-801151-76-6 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Μουσική - Τραγούδι |
|---|
Manchette Jean-Patrick
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
