Η δημόσια υπηρεσία

Στο έργο "Η Δημόσια Υπηρεσία" αναλύονται τα βασικά στοιχεία της οργάνωσης και λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας και οι σύγχρονες εκφάνσεις αυτής.
Η μονογραφία περιλαμβάνει την διδασκαλία και την έρευνα των ετών 2013-2014 και 2014-2015 αξιοποιώντας το παρελθόν του δημοσίου δικαίου και της δημόσιας υπηρεσίας σε μία προσπάθεια ανάδειξης των κινδύνων που υποθάλπτουν το μέλλον τους.
Προσεγγίζεται ερμηνευτικά η έννοια της δημόσιας υπηρεσίας, η αρχή της συνέχειας της λειτουργίας της, η αρχή της ισότητας στην λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας και η σύγχρονη κρίση της δημόσιας υπηρεσίας ως σύμπτωμα αποδυνάμωσης του δημόσιου δικαίου.
Η δημόσια υπηρεσία ήταν και παραμένει -και μάλλον πάντοτε θα παραμένει- βασικό "μέγεθος" του δημόσιου δικαίου, δοθέντος ότι η δημόσια υπηρεσία συνιστά, από πλευράς οργάνωσης και λειτουργίας, βασική «μονάδα» του Κράτους. Κατά τούτο λοιπόν η βαθιά και πολύπλευρη κοινωνικοοικονομική κρίση, η οποία επηρεάζει ευθέως την δομή και την λειτουργία του Κράτους και της έννομης τάξης, έχει επίσης ευθεία επίπτωση και επί της δημόσιας υπηρεσίας. Και τόσο ως προς τα συστατικά στοιχεία της δημόσιας υπηρεσίας, όσο και ως προς τις θεμελιώδεις αρχές λειτουργίας της, ήτοι ως προς την αρχή της συνέχειας της λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας και την αρχή της ισότητας κατά την λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας.
Τίτλος βιβλίου: | Η δημόσια υπηρεσία | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μία ενδοσκόπηση του δημόσιου δικαίου | ||
Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Παυλόπουλος, Προκόπης Β., 1950- (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789606223037 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2018 | Διαστάσεις: | 24x17 |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
Παυλόπουλος, Προκόπης Β., 1950-
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, νομικός, πανεπιστημιακός και πολιτικός, γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1950, οπότε και τελείωσε το Λύκειο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1973 και συνέχισε, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τις σπουδές του στο Παρίσι. Το 1977 αναγορεύθηκε διδάκτωρ (Doctorat d' Etat) του Πανεπιστημίου Paris II, στο οποίο αργότερα (1986) δίδαξε και ως Επισκέπτης Καθηγητής. Το 1982 διορίσθηκε Εντεταλμένος Υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, μετά από διαδοχικές κρίσεις στις βαθμίδες του Επίκουρου Καθηγητή και του Αναπληρωτή Καθηγητή, εξελέγη Καθηγητής της ίδιας Σχολής το 1989. Από την πλειάδα των έργων του στον επιστημονικό χώρο ξεχωρίζουν "La directive en droit administratif", Paris, 1978, "Η συνταγματική κατοχύρωση της αιτήσεως ακυρώσεως: Μια σύγχρονη άποψη του κράτους δικαίου", 1982, "Μαθήματα διοικητικής επιστήμης", 1983, "Η αστική ευθύνη του Δημοσίου", Ι, 1986, ΙΙ, 1989, "Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο", 1993, "Η σύμβαση εκτέλεσης δημόσιου έργου", 1997 κ.λπ. Στον πολιτικό στίβο, το 1974-1975 διετέλεσε Γραμματέας του πρώτου (προσωρινού) Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου. Μεταξύ 1989-1990 ήταν μέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα, στην οποία μετείχε ως Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Από το 1990 ως το 1995 υπήρξε Διευθυντής του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας επί προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μεταξύ 1995 και 1996 άσκησε καθήκοντα Εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Το 1996 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και ως το 2000 άσκησε καθήκοντα Τομεάρχη Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 εκλέγεται συνεχώς Βουλευτής Α΄ Αθηνών. Μεταξύ 2000-2004 άσκησε καθήκοντα Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας. Και μεταξύ 2004-2009 διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στις Κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή. Το 2015 ανέλαβε έβδομος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (από τη μεταπολίτευση το 1974) οπότε και έληξε η θητεία του Κάρολου Παπούλια. Τον Μάρτιο του 2020 τον διαδέχτηκε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
- Η Διαχρονική "Οφειλή" της Ευρώπης στην Ελλάδα (2022)
- Ανάλεκτα για την εθνεγερσία του 1821 (2021)
- Το "μετέωρο βήμα" της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (2021)
- Τα συνταγματικά θεμέλια του νεότερου ελληνικού κράτους (2021)
- Μελέτες για τα εθνικά θέματα και το κυπριακό ζήτημα (2020)
- Ένα "πάρθιο βέλος" κατά της ευρωπαϊκής ενοποίησης (2020)
- Η πανδημία και το εμβόλιο (2020)
- Από την επαλήθευση στην επιλάθευση (2019)
- Από την βιομηχανική επανάσταση στην τεχνολογική (2019)
- Ένας εχθρός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (2018)
- Αλλάζει αυτός ο κόσμος; (2018)
- Στο λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού (2017)
- Πανεπιστήμιο πολιτών (2017)
- Πολιτική επιστήμη, Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης (2016)
- Το δημόσιο δίκαιο στον αστερισμό της οικονομικής κρίσης (2013)
- Δημοκρατία, Σύνταγμα, Ευρώπη στην εποχή της κρίσης (2012)
- Το λυκόφως των πολιτικών ηγεσιών (2011)
- Διοικητικό δίκαιο (2010)
- Η αναθεώρηση του συντάγματος υπό το πρίσμα της κοινοβουλευτικής εμπειρίας (2010)
- Κράτος και διαφθορά (2008)
- Θεμελιώδης δικονομική νομοθεσία: Οι δικονομικοί κώδικες (2007)
- Διοικητικό δίκαιο (2004)
- Έντυπος λόγος (2003)
- Από το Άμστερνταμ στη Νίκαια (2001)
- Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (1993)
- Η αστική ευθύνη του δημοσίου (1989)
- Η αστική ευθύνη του δημοσίου (1986)
- Το νομικό καθεστώς της προστασίας του περιβάλλοντος (1984)
- Μαθήματα διοικητικής επιστήμης (1983)