Τα νομικά χωρικά εργαλεία στρατηγικού χαρακτήρα
Αντικείμενο της παρούσας μονογραφίας με τίτλο: "Τα Νομικά Χωρικά Εργαλεία Στρατηγικού Χαρακτήρα - Θεωρία και Πράξη" είναι η κατανόηση της νομοθεσίας που αφορά τον στρατηγικό χωροταξικό σχεδιασμό μέσα από τον προσδιορισμό της νομικής φυσιογνωμίας των χωρικών εργαλείων στρατηγικού χαρακτήρα και του εν γένει στρατηγικού προσανατολισμού. Η προσέγγιση ξεκινά από τα ευρείας χωρικής αναφοράς και εμβέλειας χωρικά εργαλεία, ήτοι από τα εργαλεία εθνικής εμβέλειας και κλιμακώνεται διαδοχικά προς τα όλο και πιο περιορισμένης χωρικής εμβέλειας, ήτοι τα εργαλεία περιφερειακού και τοπικού επιπέδου.
Με βάση αυτή τη μεθοδολογική γραμμή το πρώτο μέρος αφιερώνεται στη γενική νομοθεσία, ήτοι στην ανάλυση των βασικών διατάξεων του ισχύοντος σήμερα ν. 4447/2016 "Χωρικός σχεδιασμός - Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις" (Α΄ 241/2016), οι οποίες ακριβώς προβλέπουν τα εξεταζόμενα εργαλεία και οριοθετούν τα βασικά νομικά χαρακτηριστικά τους. Το δεύτερο μέρος αφιερώνεται στην προσέγγιση και ανάλυση της ειδικής (τομεακής) νομοθεσίας ή με άλλα λόγια στα νομικά κείμενα που έχουν ήδη εκδοθεί και καλύπτουν είτε έναν τομέα δράσης (λ.χ. τον τουρισμό ή τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) είτε έναν συγκεκριμένο χώρο, όπως είναι μια Περιφέρεια ή ένας Δήμος, είτε, τέλος, έναν τόπο όπου σχεδιάζεται η ανάπτυξη ενός επενδυτικού σχεδίου.
Την ανά χείρας μελέτη διαπερνά κατά σταθερό τρόπο η βασική θέση ότι το δίκαιο "πραγματώνεται" μέσα από την εφαρμογή του επί συγκεκριμένων περιπτώσεων, γεγονός που αναδεικνύει τη σημασία της ειδικής νομοθεσίας και κυρίως τη σπουδαιότητα της ad hoc εφαρμογής της, που είναι εν τέλει εφαρμογή τόσο της ειδικής όσο και της γενικής νομοθεσίας, δεδομένου ότι η δεύτερη είναι ή οφείλει να είναι η φυσική προέκταση της πρώτης. Αναδεικνύεται έτσι ο κομβικός ρόλος που διαδραματίζει η εφαρμογή του δικαίου, παράλληλα με το ρόλο της ερμηνείας των ρυθμίσεών του. Mε άλλα λόγια αναδεικνύεται ο ερμηνευτικός χαρακτήρας του δικαίου και της ενασχόλησής μας με αυτό. Η διατύπωση, άλλωστε, μιας έγκυρης και ορθής θέσης περί του εύρους της δεσμευτικότητας των χωρικών ρυθμίσεων στρατηγικού χαρακτήρα τόσο έναντι της Διοίκησης όσο και έναντι των διοικουμένων, που αποτελεί βασική στόχευση της μελέτης, προϋποθέτει την ερμηνεία τους.
Η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί απλώς να ανοίξει τη σχετική επιστημονική συζήτηση, με γνώμονα να συμβάλει στο μέτρο του δυνατού στην καλή νομοθέτηση ή με άλλα λόγια στη βελτίωση της ποιότητας της νομοθεσίας, καθώς και στην ορθή ερμηνεία της από τη Διοίκηση, τη δικαιοσύνη και τους πολίτες. Πρόκειται για μια πρώτη ματιά σε έναν ιδιαίτερο σημαντικό τομέα, όπως είναι η στρατηγικού τύπου χωρική νομοθεσία, που αγγίζει ταυτοχρόνως και με ευθύ τρόπο την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική ισορροπία και την ποιότητα του περιβάλλοντος χώρου. Μπορούμε ίσως να προεξοφλήσουμε ότι τα όσα θα επακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια στον τομέα αυτό θα μας δώσουν την αφορμή για περαιτέρω εμβάθυνση και διερεύνηση του σχετικού θέματος, ιδίως αν ληφθούν υπόψη τα αξιακά και δικαιοπολιτικά διλήμματα που θέτει στο "νομοθετείν" η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.
| Τίτλος βιβλίου: | Τα νομικά χωρικά εργαλεία στρατηγικού χαρακτήρα |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Θεωρία και πράξη |
|---|
| Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χαϊνταρλής, Μάριος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606223655 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2017 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
|---|
Kant, Immanuel, 1724-1804
Ο Immanuel Kant γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1724 στο Καίνιξμπεργκ. Από το 1732 ως το 1740 μαθήτευσε στο κολλέγιο Fridericianum και το 1740 μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Καίνιξμπεργκ. Τυπικά εγγεγραμμένος στη Θεολογική σχολή, αφοσιώνεται κυρίως στη μελέτη της φιλοσοφίας και της φυσικής. Το 1747 δημοσιεύει το πρώτο του έργο: "Σκέψεις πάνω στην πραγματική αξιολόγηση των ζωτικών δυνάμεων". Από το 1747 ως το 1756 ο Kant εξασφαλίζει το βιοπορισμό του παραδίδοντας μαθήματα κατ' οίκον, ενώ το 1755 ο Kant αρχίζει να παραδίδει μαθήματα στο πανεπιστήμιο ως άμισθος υφηγητής. Δημοσιεύει ένα άρθρο πάνω στους σεισμούς, με αφορμή το σεισμό της Λισαβόνας, και τη Γενική ιστορία της φύσης και θεωρία του ουρανού, που αποτελεί την πιο σημαντική συμβολή του στο τομέα των φυσικών επιστημών. Από το 1760 ο Kant αρχίζει να παίρνει μέρος στα πιο επίμαχα προβλήματα του Διαφωτισμού. 1759: "Δοκίμιο σχετικά με τον οπτιμισμό", 1762: "Περί της ψευδεπίγραφης λεπτότητας των τεσσάρων συλλογιστικών σχημάτων". 1763: "Το μόνο δυνατό θεμέλιο για την απόδειξη της ύπαρξης του Θεού" και "Δοκίμιο για την εισαγωγή της έννοιας του αρνητικού μεγέθους στη φιλοσοφία", 1764: "Παρατηρήσεις πάνω στο αίσθημα του ωραίου και του υπέροχου" και "Δοκίμιο σχετικά με τις ασθένειες του νου" 1766: "Ερμηνεία των ονείρων ενός οραματιστή μέσω των ονείρων της μεταφυσικής". Το 1770 o Kant αναγορεύεται τακτικός καθηγητής και καταλαμβάνει την έδρα της μεταφυσικής και της λογικής. Με την αναγόρευσή του αυτή θα δημοσιεύσει την περίφημη μελέτη "Περί της μορφής και των αρχών του αισθητού και του νοητού κόσμου". Μετά από 11 χρόνια δημοσιεύεται "Η κριτική του καθαρού λόγου" κείμενο δύσκολο και ο Kant δημοσιεύει το 1783 σε πιο προσιτή μορφή τα "Προλεγόμενα σε κάθε μελλοντική μεταφυσική" περιλαμβάνοντας τις κύριες ιδέες του "Καθαρού Λόγου". Με τα κείμενα "Τί είναι Διαφωτισμός;" και "Ιδέα μιας καθολικής ιστορίας από κοσμοπολίτικη άποψη" το 1784 ο Kant αρχίζει να παρεμβαίνει άμεσα στη διαμάχη γύρω από τη φιλοσοφία του διαφωτισμού. Την επόμενη χρονιά 1785 εμφανίζεται το πρώτο από τα μεγάλα έργα του, αφιερωμένα στην ηθική: "Θεμέλια της μεταφυσικής των ηθών". Μέχρι το θάνατό του το 1804 θα δημοσιεύσει μια πλειάδα έργων.
