Αρχαϊκές κόρες
Για ποιο λόγο φιλοτεχνούνταν οι Κόρες στην αρχαία Ελλάδα και πώς ερμηνεύονται αυτές οι μαρμάρινες κορασίδες; Ποιο ήταν το μήνυμα που έστελναν; Ποιες παριστάνουν; Η συγγραφέας του βιβλίου απαντά στα ερωτήματα αυτά, βασιζόμενη στις εκτενείς έρευνές της.
Οι εξαιρετικής τέχνης, σμιλευμένες σε μάρμαρο Κόρες ήταν ευρέως διαδεδομένες από τα μέσα του 7ου ώς τον 5ο αι. π.Χ. σε όλο τον τότε ελληνικό κόσμο. Αφιερώνονταν ως αναθήματα σε διάφορα ιερά, αλλά τοποθετούνταν και ως επιτύμβια μνημεία σε τάφους νεαρών κοριτσιών.
Το γεγονός της ανακάλυψης ενός εντυπωσιακά μεγάλου αριθμού αρχαϊκών Κορών (δεκατέσσερα αγάλματα) μια μέρα του Ιανουαρίου 1886, παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α? στην Ακρόπολη των Αθηνών, έδωσε το έναυσμα για τη μελέτη των νεανικών αυτών μορφών με τα πολύπτυχα επιζωγραφισμένα ενδύματα, τα ιδιαίτερα χτενίσματα και τα ποικίλα κοσμήματα, που κρατούσαν μια προσφορά στο χέρι.
Μέχρι σήμερα πολλοί μελετητές ασχολήθηκαν κυρίως με την τυπολογική και χρονολογική κατάταξη αυτών των αρχαϊκών αγαλμάτων, με τον προσδιορισμό της καλλιτεχνικής τεχνοτροπίας τους και, όποτε ήταν δυνατό, με τη σύνδεσή τους με γνωστούς γλύπτες.
Ωστόσο, έως τώρα δεν έχουν απαντηθεί ικανοποιητικά τα επιστημονικά ερωτήματα που πάντα υπήρχαν γύρω από την ερμηνεία και το συμβολισμό τους.
Η συγγραφέας Κατερίνα Καρακάση ακολουθεί νέους ερευνητικούς δρόμους στην αναζήτηση απαντήσεων, διαφορετικούς από τους ήδη καθιερωμένους στην προγενέστερη έρευνα.
Αρχικά, παρουσιάζονται όλες οι μέχρι σήμερα γνωστές Κόρες. Αναλύονται όλα τα εξωτερικά τους γνωρίσματα και μελετώνται μεμονωμένα ειδικά στοιχεία, τα οποία αξιολογούνται έτσι ώστε να προκύψει μια συνολική ερμηνεία των γλυπτών. Επιχειρείται επίσης ο προσδιορισμός της αρχικής θέσης στην οποία είχε στηθεί η καθεμιά Κόρη και το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο που καθόρισε την ανάθεσή της.
Τέλος, η Κατερίνα Καρακάση επικεντρώνεται στο μείζον ζήτημα της ερμηνείας και της λειτουργίας των Κορών.
Παπαδάκη, Κάλλια
Η Κάλλια Παπαδάκη γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε οικονομικά στις ΗΠΑ, στο Bard College και το Πανεπιστήμιο Brandeis. Το πρώτο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Ο ήχος του ακάλυπτου" (εκδόσεις Πόλις) διακρίθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού "Διαβάζω", το 2010. Έχει συμμετάσχει σε συλλογές διηγήματων και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικα "Νέα Εστία" και "Ποιητική". Ασχολείται επαγγελματικά με τη συγγραφή σεναρίων για ταινίες μεγάλου μήκους. Το πρώτο της σενάριο ήταν για την ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου "September". Το μυθιστόρημά της "Δενδρίτες" (2015), που εκδόθηκε στο πλαίσιο του ελληνογαλλικού προγράμματος ενίσχυσης συγγραφέων, μεταφραστών και εκδοτών του ελληνικού και του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, τιμήθηκε με το βραβείο European Union Prize for Literature το 2017.
