Βιετνάμ: Η γη των ατελείωτων ορυζώνων
Μια ξεχωριστά ελκυστική στενόμακρη χώρα, που ανήκει σε μια χερσόνησο ανάμεσα στον Κινεζικό υπερκολοσσό και την απέραντη Ινδία, την επονομαζόμενη Ινδοκίνα, είναι το Βιετνάμ. Στη μια πλευρά της, οι δύο άλλες χώρες της Ινδοκίνας, στην άλλη τα κύματα της θάλασσας της Κίνας και πιο πέρα ο μεγαλοπρεπής ατέλειωτος Ειρηνικός Ωκεανός. Ο ποταμός Μεκόνγκ, ο πατέρας των ποταμών, διαδραματίζει από πανάρχαιους χρόνους σημαντικό ρόλο στη ζωή του Βιετνάμ, όπως άλλωστε και όλων των χωρών και των λαών της Νοτιοανατολικής Ασίας. Είναι για ολόκληρη την Ινδοκίνα, ότι αποτελεί κι ο πανάρχαιος Νείλος για τη μακρινή από εδώ Αίγυπτο. Κι όταν λέμε Ινδοκίνα, εννοούμε τόσο τη "γαλλική" εκδοχή της (Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος), όσο και την "αγγλική" Ινδοκίνα, δηλαδή Ινδία, Βιρμανία, Ταϊλάνδη, Μαλαισία και Σιγκαπούρη. Γιατί όταν οι γάλλοι αναφερόντουσαν στην χερσόνησο Ινδοκίνα, την εννοούσαν σαφώς ολόκληρη, γεγονός που παρέπεμπε στη διατήρηση εν ισχύ της παλιάς ιδέας ότι όλα ανήκουν σ' αυτούς, εν αντιθέσει με τους άγγλους που όταν έλεγαν Ινδοκίνα, προέτασσαν τον γεωγραφικό προσδιορισμό "γαλλική" για να περιορίσουν τους γάλλους εκεί και εδραιώσουν την δική τους παρουσία στα εδάφη που ήλεγχαν ικανοποιητικά, κι όλα αυτά μέσα σ' ένα αέναο παιχνίδι δηλώσεων, εντυπώσεων, φανερού, άτυπου και υφέρποντος πολέμου και ανταγωνισμού των δύο αυτών υπερδυνάμεων εκείνης της εποχής και ανελέητων αποικιοκρατιών! [...]
(απόσπασμα από το βιβλίο)
| Τίτλος βιβλίου: | Βιετνάμ: Η γη των ατελείωτων ορυζώνων |
|---|
| Εκδότης: | Οδός Πανός - Σιγαρέτα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σχορετσανίτης Γεώργιος Ν. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604773053 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2017, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Παγκόσμια Ιστορία
Γενικά Βιβλία > Οδοιπορικά |
|---|
Kerenyi, Carl, 1897-1973
Ο Καρλ Κερένυι (Τιμοσοάρα Ρουμανίας, 1897- Ζυρίχη Ελβετίας, 1973) ήταν Ούγγρος (Σουαβός) καθηγητής κλασικών σπουδών, μελετητής της ιστορίας των μύθων και της θρησκείας. Ασχολήθηκε με τη σύγχρονη μελέτη της Ελληνικής μυθολογίας, διδάσκοντας αρχικά στα Πανεπιστήμια του Σέγκεντ και του Πεκς στην Ουγγαρία. Το 1943, εξαιτίας των πιέσεων που εντάθηκαν από τον ναζισμό στην Ουγγαρία, κατέφυγε στην Ελβετία, αρχικά με διπλωματικό status και στη συνέχεια ως πολιτικός πρόσφυγας. Υπήρξε λέκτορας του Ινστιτούτου Κ. Γ. Γιουνγκ και εκδότης της σειράς Albae Vigiliae στη Ζυρίχη, με θέματα σχετικά με την αρχαία μυθολογία και τέχνη. Μετά τον πόλεμο δίδαξε ουγγρική γλώσσα και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Ωστόσο, το 1946 δέχθηκε μια σειρά από επιθέσεις στην πατρίδα του που έθεταν σε αμφισβήτηση τόσο τις δημοκρατικές του αρχές όσο και την επιστημονική του ακεραιότητα. Το 1947 ταξίδεψε στην πατρίδα του για να μιλήσει με την ευκαιρία της ανακήρυξής του ως μέλους της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, ωστόσο οι προειδοποιήσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη Βουδαπέστη. Το 1962 έλαβε την Ελβετική υπηκοότητα. Απεβίωσε στη Ζυρίχη στις 14 Απριλίου 1973, έχοντας γράψει τα σημαντικότερα έργα του στα Γερμανικά. Το 1989 ανακηρύχθηκε, μετά θάνατον, μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών. Η δεύτερη σύζυγός του, Μάγδα Κερένυι, ανέλαβε τη συγκεντρωτική έκδοση του έργου του μεταξύ των ετών 1966-1988 και 1994-1998.
