Στο λυκόφως της ζωής (τ.7)
Το έβδομο και τελευταίο μέρος των "Χρονικών των Κλίφτον" αρχίζει με έναν πυροβολισμό και πολλά ερωτήματα. Ποιος πάτησε τη σκανδάλη; Γιατί; Ποιος θα ζήσε; Και ποιος θα πεθάνει;
Στο Γουάιτχολ ο Τζάιλς Μπάρινγκτον έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια για τη γυναίκα του, την Κάριν. Είναι κατάσκοπος ή απλώς ένα πιόνι σε ένα μεγαλύτερο, σκοτεινό παιχνίδι;
Ο Χάρι Κλίφτον ξεκινά να γράψει το σπουδαιότερο έργο της ζωής του, ενώ η γυναίκα του, η Έμμα, ολοκληρώνει τη δεκαετή θητεία της ως πρόεδρος του Βασιλικού Θεραπευτηρίου του Μπρίστολ. Και τότε δέχεται ένα απροσδόκητο τηλεφώνημα από τη Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία της κάνει μια δελεαστική πρόταση.
Μετά την παραίτηση του Χακίμ Μπισάρα, λόγω προσωπικών θεμάτων, πρόεδρος της τράπεζας Φάρδινγκς Κάουφμαν γίνεται ο Σεμπάστιαν Κλίφτον. Και όταν η κόρη του, η ταλαντούχα Τζέσικα, αποβληθεί από τη Σχολή Καλών Τεχνών Σλέιντ, την κατάσταση θα σώσει η θεία της, η Γκρέις.
Αναζητώντας τρόπο να γλιτώσει από τους πιστωτές της η λαίδη Βιρτζίνια ετοιμάζεται να διαφύγει στο εξωτερικό, όταν πεθαίνει η δούκισσα του Χάρτφορτ. Ίσως αυτή να είναι η ευκαιρία της να διαγράψει τα χρέη της και να κάνει μια νέα αρχή.
Και τότε, μια τραγωδία θα χτυπήσει την οικογένεια Κλίφτον...
Τίτλος βιβλίου: | Στο λυκόφως της ζωής |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Τα χρονικά των Κλίφτον |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | This Was a Man |
---|
Εκδότης: | Bell / Χαρλένικ Ελλάς |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Archer Jeffrey (Συγγραφέας) Μαθιουδάκη, Τίνα (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789605071127 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Bell Best Seller | Σελίδες: | 511 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2017 | Διαστάσεις: | 18x11 |
---|
Τόμος: | 7 | Βάρος (Kg): | 0,289 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

Eco, Umberto, 1932-2016
Ο Ουμπέρτο Έκο, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας, μυθιστοριογράφος, γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε στις 5 Ιανουαρίου του 1932. Φημολογείται ότι το επώνυμο "Έκο" είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων "Ex Caelis Oblatus", που σημαίνει "θεϊκό δώρο". Ακολούθησε σπουδές μεσαιωνικής φιλοσοφίας και λογοτεχνίας και έκανε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη. Από το 1988 ήταν πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 καθηγητής της Σημειολογίας στο Μιλάνο. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Μελετών. Επίσης, ήταν διευθυντής του περιοδικού "VS". Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70, άρχισε να γράφει τα μυθιστορήματα του, κάνοντας την αρχή με "Το όνομα του Ρόδου", που τιμήθηκε με το βραβείο Strega το 1981 και το Medicis Etranger το 1982, ενώ πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ο Έκο περνούσε τον καιρό του με τη γυναίκα του και δύο παιδιά τους ανάμεσα στο σπίτι του στο Μιλάνο (ένα διαμέρισμα-λαβύρινθο με μια βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων) και στο εξοχικό του στο Ρίμινι. Γνώριζε άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, που χρησιμοποιούσε πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και λογοτεχνικά. Από την αρχή της καριέρας του είχε κερδίσει πολλές τιμητικές διακρίσεις και έχει κάνει δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες. Στις πραγματείες του συγκαταλέγονται: "Opera aperta" (1962), "La struttura assente" (1968), "Θεωρία σημειωτικής" (1975), "Lector in fabula" (1979). To 1980 εμφανίστηκε ως μυθιστοριογράφος με το "Όνομα του Ρόδου", το 1988 ακολούθησε το "Εκκρεμές του Φουκώ".
Έφυγε από τη ζωή στις 19 Φεβρουαρίου 2016 σε ηλικία 84 ετών.
(φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)