Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς
Ποιο το περιεχόμενο του κομμουνιστικού οράματος, έτσι όπως το προσδιόρισαν οι κλασικοί του μαρξισμού; Ενός οράματος το οποίο στη συνέχεια παραχαράχτηκε βάναυσα, εκτός από τους αντικομμουνιστές, τόσο από τους ρεφορμιστές όσο και κατά τη διάρκεια του "υπαρκτού σοσιαλισμού", με συνέπεια η κοινή γνώμη να έχει διαμορφώσει μια τελείως στρεβλή αντίληψη γι' αυτό.
Υπήρχαν άραγε την εποχή των κλασικών οι αντικειμενικές δυνατότητες ολοκλήρωσης αυτού του οράματος ή μήπως αυτές υπήρχαν στη Ρωσία του 1917;
Μήπως οι κλασικοί εισήγαγαν την κατώτερη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας, το σοσιαλισμό, εκτός των άλλων για να καλυφθεί κατά τη διάρκειά του η υστέρηση των υλικών παραγωγικών δυνάμεων που ήταν απαραίτητη για την ανώτερη φάση του κομμουνισμού; Και αν ναι, τότε ποιο το περιεχόμενό του στην εποχή μας;
Μήπως η ίδια η τραγική κατάληξη του "υπαρκτού σοσιαλισμού" δεν αποτελεί απόδειξη της αναγκαιότητας ενός υψηλού σε παγκόσμια κλίμακα επιπέδου ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών δυνάμεων για την εδραίωση του κομμουνισμού;
Και αν στην εποχή μας στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες έχει επιτευχθεί αυτό το επίπεδο έτσι όπως προσδιορίζεται κυρίως στα Grundrisse, τι τρέχει με το εν δυνάμει επαναστατικό υποκείμενο, η επαναστατική συνειδητοποίηση του οποίου αποτελεί και αυτή αναγκαία προϋπόθεση για την ανατροπή του καπιταλισμού και το πέρασμα στο σοσιαλισμό;
Ποιοι είναι κατά τους κλασικούς οι παράγοντες οι οποίοι συμβάλουν έτσι ώστε η εν δυνάμει επαναστατικότητα της εργατικής τάξης να μην εκδηλώνεται στην πράξη; Μήπως οι κλασικοί παρά τον άμεσο ή έμμεσο εντοπισμό αυτών των παραγόντων τελικά υποτίμησαν τη δυναμική της ενσωμάτωσης;
Είναι δυνατόν η σημερινή δομική κρίση του καπιταλισμού να διαμορφώσει τέτοιες συνθήκες που να ανατρέψουν τους υλικούς όρους της ενσωμάτωσης, οδηγώντας έτσι στην υπέρβαση της αντίθεσης ανάμεσα στις αντικειμενικές δυνατότητες της εποχής μας και την υστέρηση του υποκειμενικού παράγοντα;
Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, αν πράγματι όπως λέει ο Νίτσε, "η αηδία είναι ικανή να δημιουργήσει φτερά και δυνάμεις που διαισθάνονται τις πηγές", αυτό σημαίνει ότι το σημερινό βαθύ σκοτάδι κρύβει μέσα του το κομμουνιστικό μας μέλλον.
Έτσι και αλλιώς ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς για να γνωρίσει την υλοποίηση του κομμουνιστικού οράματος που ο ίδιος είχε τη μεγαλοφυΐα να προβλέψει και το οποίο σήμερα είναι εφικτό.
Τίτλος βιβλίου: | Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Η ετεροχρονισμένη επικαιρότητα της κομμουνιστικής χειραφέτησης |
---|
Εκδότης: | Γκοβόστης |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Ρούσης Γιώργος Τ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604460625 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2008 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |

Βαλτινός, Θανάσης, 1932-
Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, το 1932. Οικογενειακές μετακινήσεις, που συνδέονται με τις δυσκολίες των κατοχικών και μετακατοχικών χρόνων, τον ανάγκασαν να φοιτήσει κατά σειρά στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα όπου ζει έως σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο. Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και Η.Π.Α., καλεσμένος από Πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα. Έχει μεταφράσει τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη και την "Ορέστεια" του Αισχύλου, που παίχτηκαν στην Επίδαυρο το 1979 και 1980 αντιστοίχως, από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.
Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα". Το 1990 τιμήθηκε επίσης με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο: "Στοιχεία για την Δεκαετία του '60". Διετέλεσε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων της οποίας υπήρξε πρόεδρος επί σειρά ετών. Διετέλεσε γενικός Διευθυντής του 2ου Καναλιού της Εθνικής τηλεόρασης 1989-1990. Στις 5 Ιουνίου 2008 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην έδρα της Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Τον Δεκέμβριο του 2012 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Τα βιβλία που έχει εκδώσει είναι τα εξής:
- "Συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο πρώτο: Αμερική", Κέδρος, 1972
- "Η Κάθοδος των εννιά", Κέδρος, 1978
- "Τρία Ελληνικά μονόπρακτα", Κέδρος, 1978
- "Εθισμός στη νικοτίνη" [διήγημα, στο τομίδιο] "Τρία διηγήματα", Θανάσης Βαλτινός, Χριστόφορος Μηλιώνης, Δημήτρης Νόλλας, Στιγμή
- "Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο", Στιγμή, 1985
- "Στοιχεία για την δεκαετία του '60", Στιγμή 1989
- "Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν", Διηγήματα, Άγρα 1992
- "Φτερά Μπεκάτσας", Άγρα 1993
- "Ορθοκωστά", Άγρα 1994
- "Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί - '22", Ωκεανίδα, 2000
- "Ημερολόγιο 1836-2011", Ωκεανίδα, 2001
- "Εθισμός στη νικοτίνη", Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2003
- "Άνθη της αβύσσου", Εστία, 2008
- "Ο τελευταίος Βαρλάμης", Εστία, 2010
- "Ανάπλους", Εστία, 2012
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες.