Ο ζητιάνος
Ο "Ζητιάνος", του Καρκαβίτσα, σκιαγραφεί την κατάσταση ενός χωριού του Θεσσαλικού κάμπου και των κατοίκων του, οι οποίοι κυριαρχημένοι από ταπεινά ένστικτα, από παγανιστικές δοξασίες, από φτώχεια και αμάθεια, γίνονται υποχείρια ενός δαιμόνιου επαγγελματία επαίτη που τους οδηγεί στην καταστροφή.
Θα προκαλέσει το ενδιαφέρον των γυναικών του χωριού, με τα "θαυματουργά βοτάνια" του, και θα κατορθώσει να πουλήσει το "αγαπόχορτο", το "σερνικοβότανο", καθώς και υλικά για ξόρκια και για μαγικά, παίρνοντας σε αντάλλαγμα ό,τι πιο πολύτιμο έβλεπε ότι είχε το κάθε σπίτι, για να το μεταπουλήσει και να γεμίσει χρυσές λίρες. Αδιάφορος και ασυγκίνητος για τη μοίρα και την τύχη αυτών των γυναικών, θα δώσει βοτάνια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμα και στον θάνατο, παίζοντας με την αμάθεια και τη δεισιδαιμονία τους.
Ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, διασκευάζεται πρώτη φορά για το θέατρο από την Κική Κουβαρά.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο ζητιάνος |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Θεατρική διασκευή |
|---|
| Εκδότης: | Ζαχαράκης Κ. Μ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καρκαβίτσας Ανδρέας (Συγγραφέας)
Κουβαρά, Κική (Διασκευαστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789606819995 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2017 | Διαστάσεις: | 21x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Θέατρο |
|---|
Σαββίδης, Γιώργος Π., 1929-1995
O Γιώργος Πάνου Σαββίδης (1929-1995) ήταν μελετητής, επιμελητής εκδόσεων και καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, αλλά τις συνέχισε στο King's College του Cambridge και στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας φιλολογίας το 1966, με τη διατριβή "Oι καβαφικές εκδόσεις (1891-1932)". Έκτακτος αυτοτελής καθηγητής Nεότερης Eλληνικής Φιλολογίας στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1966, παραιτήθηκε για λόγους ακαδημαϊκής και ηθικής τάξης το 1971 και επανήλθε το 1974, ως τακτικός καθηγητής, για άλλα εννέα χρόνια (εθελουσία έξοδος). Διετέλεσε μόνιμος επισκέπτης καθηγητής της Έδρας Nεοελληνικών Σπουδών Γιώργου Σεφέρη, στο Harvard University, από το 1977 έως το 1984, όταν παραιτήθηκε οικειοθελώς και αποχώρησε. Tα επιστημονικά του δημοσιεύματα ξεκίνησαν από το 1951, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με πολλά έντυπα (κυρίως τις εφημερίδες "Tο Bήμα" και "Tα Nέα"). Επιμελήθηκε με υποδειγματικό τρόπο εκδόσεις ποιημάτων του Σεφέρη, του Kαβάφη, του Kαρυωτάκη, του Σικελιανού, του Bαλαωρίτη, του Καισάριου Δαπόντε και άλλων. Πέθανε στον Λόγγο στις 11 Ιουνίου του 1995, σε ηλικία 66 ετών.
(πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)
