Η λογοτεχνία στο διαδίκτυο
"Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι διττός και αφορά α) στη χαρτογράφηση της λογοτεχνικής παραγωγής στο διαδίκτυο και β) στην αξιοποίηση της εν λόγω παραγωγής στην εκπαίδευση. Η έρευνα έχει πραγματοποιηθεί με χρήση της εθνογραφικής μεθόδου και ειδικότερα μέσω της παρατήρησης του παγκόσμιου ιστού. Η παρατήρηση του κυβερνοχώρου κατατείνει α) στη συγκρότηση μιας βάσης δεδομένων ποσοτικού χαρακτήρα στην οποία και εγγράφονται διευθύνσεις του διαδικτύου που αφορούν ψηφιακές πλατφόρμες, βιβλιοθήκες, καταθετήρια αλλά και διευθύνσεις στις οποίες δημοσιεύονται πρωτότυπα λογοτεχνικά κείμενα όλων των ειδών, κριτικές για λογοτεχνικά έργα, ψηφιακά και ψηφιοποιημένα βιβλία και περιοδικά αναφορικά με τη λογοτεχνία και την παιδική λογοτεχνία, και β) στην ταξινόμηση και κατηγοριοποίηση των συνδέσμων. Ειδικότερα, με την ταξινόμηση επιχειρείται περιγραφή του πλουραλισμού και της πολυφωνίας του διαδικτύου αναφορικά με τη λογοτεχνία και τη διδασκαλία της αλλά και ερμηνεία του υλικού υπό το θεωρητικό πρίσμα των Πολιτισμικών Σπουδών, της Κριτικής Παιδαγωγικής και του Κοινωνικού Εποικοδισμού. Η χαρτογράφηση της λογοτεχνικής παραγωγής στο διαδίκτυο ενέχει μια σημαντική εκπαιδευτική διάσταση, καθώς συνδέει την κοινωνία και την κουλτούρα που παράγεται και εγγράφεται σ’ αυτήν με το σχολείο. Ειδικότερα: α) Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αντλήσουν πολύτιμα στοιχεία που αφορούν στη λογοτεχνία που βρίσκεται σε εξέλιξη. β) Κάποια από τα περιοδικά και τα ιστολόγια που απευθύνονται σε παιδιά κυρίως του Δημοτικού σχολείου προσπαθούν να γεφυρώσουν τη σχολική γνώση με τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών και των μαθητριών. γ) Εάν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι τα παιδιά και κυρίως οι έφηβοι είναι οι πιο δεινοί χρήστες του διαδικτύου και των νέων τεχνολογιών τότε φέρνουμε πιο κοντά τους μαθητές στην ανάγνωση, δεδομένου ότι τη συνδέουμε με ένα μέσο που αγαπούν. Η προαναφερθείσα μάλιστα σύνδεση δεν έχει χαρακτήρα κατά κύριο λόγο διδακτικό αλλά πρώτιστα πολιτισμικό, ο οποίος αποσκοπεί στην κριτική αντιμετώπιση του πολιτισμού αλλά και των ίδιων των μέσων και των μορφών αναπαράστασης της πληροφορίας και της γνώσης. δ) Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιοποιήσει ακόμη και τη λογοτεχνία της μαζικής παραγωγής με απώτερο σκοπό να δημιουργήσει κριτήρια ανάγνωσης, αναγνώρισης και επιλογής για ανάγνωση της καλής λογοτεχνίας που ωστόσο δεν είναι μέρος ακόμη του λογοτεχνικού κανόνα, φέρνοντας σε επαφή τους μαθητές με τη βιωμένη κουλτούρα και συνδέοντας το σχολείο με το πολιτισμικό παρόν τους".
| Τίτλος βιβλίου: | Η λογοτεχνία στο διαδίκτυο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Καταγραφή και διδακτική αξιοποίηση |
|---|
| Εκδότης: | Σαιξπηρικόν |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καλασαρίδου, Σωτηρία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786185274153 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2017 | | |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία
Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική |
|---|
Χατζηαναγνώστου Τάκης
Ο Τάκης Χατζηαναγνώστου (1923-2021) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα, της οποίας χρημάτισε ανώτατο διευθυντικό στέλεχος. Στη λογοτεχνία μπήκε από πολύ νωρίς, από τα μαθητικά του ακόμα χρόνια (πρώτα δημοσιεύματα διηγημάτων του το 1939). Από τότε άρχισαν πυκνές δημοσιεύσεις κειμένων και άρθρων του γύρω από θέματα λογοτεχνίας, καθώς και καθαρά λογοτεχνικά κομμάτια του (ποιήματα, διηγήματα, κριτικές, μελέτες κ.λπ.) σε πλήθος εφημερίδες και περιοδικά της επαρχίας και της πρωτεύουσας. Σημειώνεται ιδιαίτερα η κατά Κυριακή συνεργασία του, με άρθρα γύρω από πολιτιστικά θέματα τρέχοντος ενδιαφέροντος, στην καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών "Ελευθερία", από το 1956 έως το 1963. Συνέγραψε θεατρικές επιθεωρήσεις στη λεσβιακή ντοπιολαλιά, που παίχτηκαν από ερασιτεχνικούς θιάσους της ιδιαίτερης πατρίδας του, καθώς και πολλά θεατρικά έργα (πάνω από τριάντα), αρκετά απ' τα οποία ανέβηκαν κυρίως από ερασιτεχνικούς θιάσους στη Μυτιλήνη, την Αθήνα, το Μονακό, και την Αυστραλία, και διδάχτηκαν από το ελληνικό ραδιόφωνο. Ατυχίες ανεβάσματος κάποιων έργων του από μεγάλους αθηναϊκούς θιάσους, απογοήτευσαν και απέκοψαν κάθε άλλη προσπάθεια του συγγραφέα σ' αυτόν τον τομέα. Έδωσε πλήθος διαλέξεων πάνω σε πνευματικά θέματα στην Αθήνα και την επαρχία, καθώς και στο εξωτερικό, σε ομογενειακές παροικίες (Αμερική, Αυστραλία). Διηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Λόγος" της Μυτιλήνης (1953-1955), και το πολιτιστικό περιοδικό "Συνεργασία" της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1974). Εξέδωσε περί τα τριάντα επτά βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα και διηγήματα, αρχίζοντας από ποιήματα (1951). Ήδη, αναμένουν τη σειρά τους για έκδοση άλλα πέντε: ένα μυθιστόρημα για παιδιά, ένα βιβλίο με δοκίμια για νέους, και τρία μυθιστορήματα για μεγάλους. Συνεργάστηκε ως σεναριογράφος με τον κινηματογράφο ("Ψαρόγιαννος", "Αγώνας δίχως τέλος") , και με την τηλεόραση, στα ελληνικά κρατικά κανάλια τηςοποίας έδωσε, είτε σε διασκευές έργα της λογοτεχνίας μας, είτε σε πρωτότυπα έργα, μερικά απ' τα πιο επιτυχημένα -κατά την άποψη της κριτικής σήριαλ, όπως: η "Γαλήνη", οι "Πανθέοι", η "Τελευταία νύχτα της γης", η "Μαρία Πάρνη", ο "Δρόμος", "Η Λάμψη των άστρων", η"Θύελλα", οι "Ημέρες Οργής" κ.λ.π. (περί τα 400 επεισόδια συνολικά). Παίχτηκαν όλα μεταξύ των ετών 1976 - 1992. Δεν έτυχαν ακόμα προβολής άλλα 4 πρωτότυπα, που περιμένουν τη σειρά τους. Πεζογραφικά έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ουγγρικά, Ρουμανικά, Κινέζικα κ.λπ. Τον Νοέμβριο 2001 το βραβευμένο απ' την Ακαδημία Αθηνών μυθιστόρημά του "Ένα νησί ταξιδεύει" κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στη Ρουμανία, και τον Σεπτέμβριο 2002 βγήκε εκεί σε δεύτερη έκδοση. Τιμήθηκε επανειλημμένα με βραβεία, ανάμεσα στα οποία: το Βραβείο Ουράνη της "Ομάδας των Δώδεκα" για το μυθιστόρημά του "Ζωή", το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημά του "Ένας πολίτης ελεεινής μορφής", το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τα διηγήματά του "Άτομο", και το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την πεζογραφία για το μυθιστόρημά του "Ένα νησί ταξιδεύει". Σημειώνεται ότι το διήγημά του "Φυγή" εκπροσώπησε την Ελλάδα (διά της "Καθημερινής") στον παγκόσμιο διαγωνισμό διηγήματος της εφημερίδας Herald-Tribun της Νέας Υόρκης το 1954, και μεταφράστηκε σε 22 ξένες γλώσσες, ενώ οι εκδόσεις Galimard της Γαλλίας το περιέλαβαν επιλεκτικά σε μια έκδοση με τον τίτλο "Les 54 meilleurs contes du monde". Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Λεσβιακής Παροικίας" Αθηνών (πολιτιστικό Σωματείο των εκ Λέσβου κατα γομένων), στην οποία εργάστηκε ως Γενικός Γραμματέας επί είκοσι χρόνια (1965-1985), και στη συνέχεια ως Πρόεδρός της επί άλλα δεκαπέντε (1985-2000). Γενικά το έργο του, λυρικό στη βαθύτερη ουσία του, από απέραντο ανθρωπισμό, που αγκαλιάζει όλον τον κόσμο. Μ' αυτό το εφόδιο διερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις, και ιδιαίτερα εκείνες των δύο φύλων.
