Ματιές ενόλω ΙΙ
Οι "Ματιές ενόλω ΙΙ" περιλαμβάνουν δώδεκα δοκίμια, τα οποία δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία 2005-2015 σε περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας. Πρόκειται για κείμενα που έρχονται να προσεγγίσουν αντίστοιχους ποιητές του μεταπολέμου, τρεις της πρώτης γενιάς (Σαχτούρης, Λειβαδίτης, Κωσταβάρας), τέσσερις της δεύτερης (Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Λυκιαρδόπουλος, Νικηφόρου) και πέντε της γενιάς του '70 (Γκανάς, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, Φωστιέρης). Αντίθετα, οι "Ματιές ενόλω" του 2003 συγκέντρωναν δοκίμια των χρόνων 1996-2003 και πραγματεύονταν το έργο οχτώ μεταπολεμικών ποιητών, τριών της πρώτης γενιάς (Αναγνωστάκης, Κύρου, Θασίτης) και πέντε της δεύτερης (Χριστιανόπουλος, Ασλάνογλου, Μέσκος, Ευαγγέλου, Μάρκογλου).
Η επιλογή των δώδεκα ποιητών έχει να κάνει βέβαια με τα αναγνωστικά ενδιαφέροντα του συγγραφέα αλλά συχνά και με τα φιλολογικά. Με άλλα λόγια, στη μια περίπτωση λόγοι αισθητικοί, ενίοτε και ιδεολογικοί, τον οδήγησαν σε δημιουργούς, όπως οι Λειβαδίτης, Κωσταβάρας, Λυκιαρδόπουλος, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, ενώ στην άλλη οι αισθητικές του προτιμήσεις, σε συνδυασμό με τις επαγγελματικές του ενασχολήσεις, συνέτειναν, ώστε να εντρυφήσει σε ποιητές, όπως οι Σαχτούρης, Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Νικηφόρου, Γκανάς και Φωστιέρης.
Τα δοκίμια διακρίνονται για τη φιλολογική επάρκεια, την κριτική οξυδέρκεια και την ποιητική τους ευαισθησία, ενώ η έκτασή τους δεν έχει αξιολογικό χαρακτήρα, αλλά συναρτάται με τις απαιτήσεις των ίδιων των έργων και με τον τρόπο προσέγγισης που επιλέγεται κάθε φορά.
Χατζηαναγνώστου Τάκης
Ο Τάκης Χατζηαναγνώστου (1923-2021) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα, της οποίας χρημάτισε ανώτατο διευθυντικό στέλεχος. Στη λογοτεχνία μπήκε από πολύ νωρίς, από τα μαθητικά του ακόμα χρόνια (πρώτα δημοσιεύματα διηγημάτων του το 1939). Από τότε άρχισαν πυκνές δημοσιεύσεις κειμένων και άρθρων του γύρω από θέματα λογοτεχνίας, καθώς και καθαρά λογοτεχνικά κομμάτια του (ποιήματα, διηγήματα, κριτικές, μελέτες κ.λπ.) σε πλήθος εφημερίδες και περιοδικά της επαρχίας και της πρωτεύουσας. Σημειώνεται ιδιαίτερα η κατά Κυριακή συνεργασία του, με άρθρα γύρω από πολιτιστικά θέματα τρέχοντος ενδιαφέροντος, στην καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών "Ελευθερία", από το 1956 έως το 1963. Συνέγραψε θεατρικές επιθεωρήσεις στη λεσβιακή ντοπιολαλιά, που παίχτηκαν από ερασιτεχνικούς θιάσους της ιδιαίτερης πατρίδας του, καθώς και πολλά θεατρικά έργα (πάνω από τριάντα), αρκετά απ' τα οποία ανέβηκαν κυρίως από ερασιτεχνικούς θιάσους στη Μυτιλήνη, την Αθήνα, το Μονακό, και την Αυστραλία, και διδάχτηκαν από το ελληνικό ραδιόφωνο. Ατυχίες ανεβάσματος κάποιων έργων του από μεγάλους αθηναϊκούς θιάσους, απογοήτευσαν και απέκοψαν κάθε άλλη προσπάθεια του συγγραφέα σ' αυτόν τον τομέα. Έδωσε πλήθος διαλέξεων πάνω σε πνευματικά θέματα στην Αθήνα και την επαρχία, καθώς και στο εξωτερικό, σε ομογενειακές παροικίες (Αμερική, Αυστραλία). Διηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Λόγος" της Μυτιλήνης (1953-1955), και το πολιτιστικό περιοδικό "Συνεργασία" της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1974). Εξέδωσε περί τα τριάντα επτά βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα και διηγήματα, αρχίζοντας από ποιήματα (1951). Ήδη, αναμένουν τη σειρά τους για έκδοση άλλα πέντε: ένα μυθιστόρημα για παιδιά, ένα βιβλίο με δοκίμια για νέους, και τρία μυθιστορήματα για μεγάλους. Συνεργάστηκε ως σεναριογράφος με τον κινηματογράφο ("Ψαρόγιαννος", "Αγώνας δίχως τέλος") , και με την τηλεόραση, στα ελληνικά κρατικά κανάλια τηςοποίας έδωσε, είτε σε διασκευές έργα της λογοτεχνίας μας, είτε σε πρωτότυπα έργα, μερικά απ' τα πιο επιτυχημένα -κατά την άποψη της κριτικής σήριαλ, όπως: η "Γαλήνη", οι "Πανθέοι", η "Τελευταία νύχτα της γης", η "Μαρία Πάρνη", ο "Δρόμος", "Η Λάμψη των άστρων", η"Θύελλα", οι "Ημέρες Οργής" κ.λ.π. (περί τα 400 επεισόδια συνολικά). Παίχτηκαν όλα μεταξύ των ετών 1976 - 1992. Δεν έτυχαν ακόμα προβολής άλλα 4 πρωτότυπα, που περιμένουν τη σειρά τους. Πεζογραφικά έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ουγγρικά, Ρουμανικά, Κινέζικα κ.λπ. Τον Νοέμβριο 2001 το βραβευμένο απ' την Ακαδημία Αθηνών μυθιστόρημά του "Ένα νησί ταξιδεύει" κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στη Ρουμανία, και τον Σεπτέμβριο 2002 βγήκε εκεί σε δεύτερη έκδοση. Τιμήθηκε επανειλημμένα με βραβεία, ανάμεσα στα οποία: το Βραβείο Ουράνη της "Ομάδας των Δώδεκα" για το μυθιστόρημά του "Ζωή", το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημά του "Ένας πολίτης ελεεινής μορφής", το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τα διηγήματά του "Άτομο", και το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την πεζογραφία για το μυθιστόρημά του "Ένα νησί ταξιδεύει". Σημειώνεται ότι το διήγημά του "Φυγή" εκπροσώπησε την Ελλάδα (διά της "Καθημερινής") στον παγκόσμιο διαγωνισμό διηγήματος της εφημερίδας Herald-Tribun της Νέας Υόρκης το 1954, και μεταφράστηκε σε 22 ξένες γλώσσες, ενώ οι εκδόσεις Galimard της Γαλλίας το περιέλαβαν επιλεκτικά σε μια έκδοση με τον τίτλο "Les 54 meilleurs contes du monde". Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Λεσβιακής Παροικίας" Αθηνών (πολιτιστικό Σωματείο των εκ Λέσβου κατα γομένων), στην οποία εργάστηκε ως Γενικός Γραμματέας επί είκοσι χρόνια (1965-1985), και στη συνέχεια ως Πρόεδρός της επί άλλα δεκαπέντε (1985-2000). Γενικά το έργο του, λυρικό στη βαθύτερη ουσία του, από απέραντο ανθρωπισμό, που αγκαλιάζει όλον τον κόσμο. Μ' αυτό το εφόδιο διερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις, και ιδιαίτερα εκείνες των δύο φύλων.