Εργατικός έλεγχος, κοινωνικοποίηση, αυτοδιαχείρηση
Η συζήτηση για τον εργατικό έλεγχο και την αυτοδιαχείριση δεν είναι καινούργια. Αποτέλεσε αίτημα του εργατικού κινήματος από τα πρώτα βήματά του, τον 19ο αιώνα, και εξακολουθεί να αποτελεί άξονα πειραματισμών, πλούσιων συζητήσεων και εκτεταμένης βιβλιογραφίας μέχρι σήμερα.
Ο εργατικός έλεγχος και τα αυτοδιαχειριστικά πειράματα είναι μια συνεχής διαδικασία. Είναι το πρώτο ρήγμα στο πλαίσιο της παλιάς μορφής. Είναι μια διαδικασία επανεκκίνησης, που οδηγεί από το ατομικό και μερικό συμφέρον στο γενικό συμφέρον όλης της κοινωνίας και αντίστροφα· είναι η αλλαγή των σχέσεων ιδιοκτησίας· είναι, τέλος, η ιστορική πορεία μετάβασης και κοινωνικού μετασχηματισμού. Ο εργατικός έλεγχος και η αυτοδιαχείριση έρχονται να σπάσουν τη λατρεία του κράτους, που εκδηλώνεται είτε με τη μορφή του σταλινισμού, είτε με τη μορφή του φασισμού, είτε με τη μορφή των αστικών δημοκρατιών, και να επαναφέρουν την έννοια της δημοκρατίας στην πραγματική της μορφή, η οποία είναι η άμεση δημοκρατία και η κοινωνική αυτοδιαχείριση.
Κουμανταρέας, Μένης, 1931-2014
Ο Μένης Κουμανταρέας (1931-2014), από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1949 αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών, χωρίς να ακολουθήσει συστηματικές πανεπιστημιακές σπουδές. Εργάστηκε επί είκοσι χρόνια σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες. Το 1961 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό "Ταχυδρόμος", και το 1962 εμφανίστηκε στη λογοτεχνία με τη συλλογή διηγημάτων "Τα μηχανάκια". Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή έκδοση "18 Κείμενα" και οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη βάσει του νόμου "περί ασέμνου δημοσιεύμα-τος" για το έργο του "Το αρμένισμα"- ωστόσο, το 1972 πήρε την υποτροφία DAAD για το Βερολίνο. Μετά το 1982 ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη συγγραφή και τη μετάφραση· μετέφρασε, μεταξύ άλλων, έργα των Λιούις Κάρολ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ουίλιαμ Φώκνερ και Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1967, για το "Αρμένισμα") και δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1976, για τη "Βιοτεχνία υαλικών" και, 2002, για το "Δυο φορές Έλληνας"), καθώς και με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του, το 2008. 'Ηταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του ΔΣ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Βιβλία του μεταφράστηκαν σε δεκατρείς γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, αλβανικά, τουρκικά, ολλανδικά, ρωσικά, εσθονικά, λετονικά, εβραϊκά, και διηγήματά του σε διάφορες άλλες (κινεζικά, τσεχικά, κ.ά.). Το πιο πολυμεταφρασμένο βιβλίο του στο εξωτερικό είναι η "Κυρία Κούλα" και ακολουθούν η "Βιοτεχνία υαλικών", το "Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω", "Η φανέλα με το εννιά" και "Ο ωραίος λοχαγός", σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.ekebi.gr. Έφυγε από τη ζωή με αδόκητο τρόπο: βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του στην Κυψέλη, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, τα ξημερώματα της 6ης Δεκεμβρίου 2014.
