Η προστασία της εμπιστοσύνης των καλόπιστων συναλλασσομένων
H μελέτη πραγματεύεται τη μερικώς θετικοποιημένη στο δίκαιό μας αρχή της προστασίας της εμπιστοσύνης των καλόπιστων συναλλασσομένων και καταγράφει την ευρεία κανονιστική της εμβέλεια. Στο πλαίσιο αυτό αρχικώς οριοθετείται η υπό εξέταση αρχή και διερευνάται η σχέση της με άλλες γενικές αρχές που διέπουν το σύστημα του ιδιωτικού δικαίου (όπως π.χ. η ασφάλεια των συναλλαγών, η αντικειμενική καλή πίστη, η ασφάλεια δικαίου κ.ά.). Στη συνέχεια εξετάζονται οι προϋποθέσεις, το περιεχόμενο, καθώς και η φύση της παρεχόμενης στον καλόπιστο τρίτο έννομης προστασίας (με ιδιαίτερη έμφαση στον απόλυτο χαρακτήρα αυτής).
Ο εκ πρώτης όψεως ακανόνιστος και αποσπασματικός χαρακτήρας της νομοθέτησης στο πεδίο της προστατευόμενης εμπιστοσύνης αντιμετωπίζεται με την αποκρυστάλλωση τριών “τύπων” προστασίας των καλόπιστων τρίτων, στους οποίους εν τέλει μπορούν να υπαχθούν όλες οι υφιστάμενες ρυθμίσεις.
Η συγγραφέας δεν περιορίζεται, ωστόσο, στην παράθεση και ανάλυση των ήδη καταστρωμένων νομοθετικά πραγματικών εμπιστοσύνης. Στο τελευταίο μέρος της μελέτης ασχολείται ενδελεχώς με την ερμηνευτική αξιοποίηση της αρχής της εμπιστοσύνης είτε διά της πληρώσεως κενών σε συγκεκριμένα υποσυστήματα ρύθμισης του ισχύοντος δικαίου (π.χ. συναλλακτική δράση παρένθετων προσώπων) είτε διά της ex nihilo διάπλασης κανόνων που κατατείνουν στην κατοχύρωση της δικαιολογημένης πίστης σε φαινόμενο δικαίου, όπου αυτό επιβάλλεται.
Τίτλος βιβλίου: | Η προστασία της εμπιστοσύνης των καλόπιστων συναλλασσομένων |
---|
Εκδότης: | Σάκκουλας Π. Ν. |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Νεζερίτη, Ευαγγελία (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604205974 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | ΜΕΛΕΤΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | Σελίδες: | 272 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2016 | Διαστάσεις: | 17x24 |
---|
Σημείωση: | 15 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |

Nietzsche, Friedrich Wilhelm, 1844-1900
Ο Φρίντριχ Νίτσε γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν, κοντά στη Λειψία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη και στη Λειψία, έγινε, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ. Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα. Έργα του η "Γέννηση της τραγωδίας" (1872), οι "Παράκαιροι στοχασμοί" (1873-1876), το "Ανθρώπινο, υπερβολικά ανθρώπινο" (1878-1879), η "Χαραυγή" (1881), η "Χαρούμενη γνώση" (1882), το "Πέρα από το καλό και το κακό" (1886), η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887), το "Λυκόφως των ειδώλων" (1888), ο "Αντίχριστος" (1888), το "Ίδε ο άνθρωπος" (1888) και η ανολοκλήρωτη "Θέληση για δύναμη" (1883-1888). Ανάμεσά τους το κορυφαίο του, το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" (1883-1885). Ο Νίτσε πέθανε το 1900, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, αφού πέρασε τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του.