Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα
Ήταν ένα ταξίδι χωρίς σκοπό κι αιτία αυτό που είχα ξεκινήσει Είχα γυρίσει στην Ιταλία που ήξερα. Του φόβου, της μοναξιάς, της εγκληματικότητας, της μαφίας, της ατέλειωτης μελαγχολίας.
Η μοίρα με είχε σπρώξει στο παγωμένο διαμέρισμα του Αντρέα και της Χριστίνας στο 17ο όροφο του γιγαντιαίου κτιρίου που όλοι ονόμαζαν εφιάλτη. Χτισμένο ως ένα σύγχρονο συγκρότημα κατοικιών, είχε καταντήσει ένα μπλοκ βρωμιάς, φτώχειας κι εξαθλίωσης.
Για λίγες μέρες μοιράστηκα την άδεια ζωή τους, ανάμεσα σε άσκοπα ξενύχτια, διαλυμένα Alfa Romeo κι άφθονο ουίσκι.
Ήταν αλήθεια. Μόνο με άφθονο αλκοόλ μπορούσες να περάσεις τη νύχτα στα μπλοκ. Κι ήταν και κάτι άλλο. Η Χριστίνα, η κοπέλα με τα υπέροχα μάτια και τη μελαγχολία να συνοδεύει το πρόσωπό της σε κάθε έκφραση, είχε αναστατώσει τη ζωή μου...
Το πρώτο μυθιστόρημα του Δημήτρη Μαμαλούκα σε νέα έκδοση. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη με τίτλο "Όσο υπάρχει αλκοόλ..." (το 2002) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μακρή.
| Τίτλος βιβλίου: | Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα |
|---|
| Εκδότης: | Κουκουνάρι |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μαμαλούκας Δημήτρης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786188249820 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2016 | Διαστάσεις: | 17x12 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: "Απόπειρα", 1999. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Trakl, Georg, 1887-1914
Ο Γκέοργκ Τρακλ (1887-1914) γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, όπου και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Στη διάρκεια των γυμνασιακών χρόνων του ξεκινά τις πρώτες του λογοτεχνικές απόπειρες καθώς και την αναζήτηση τεχνητών παραδείσων με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Το 1908 μετακομίζει στη Βιέννη, όπου σπουδάζει φαρμακευτική και στη συνέχεια προσπαθεί να εργαστεί. Το 1913 εκδίδεται η πρώτη συλλογή ποιημάτων του, ενώ συνεργάζεται με το πρωτοποριακό λογοτεχνικό περιοδικό "Der Brenner". Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου θα βρεθεί στο μέτωπο ως τραυματιοφορέας, θα πέσει σε κατάθλιψη, μπροστά στη σφαγή, και θα επιχειρήσει να αυτοπυροβοληθεί. Ενώ ο Ludwig Wittgenstein σπεύδει να τον δει στο νοσοκομείο της Κρακοβίας όπου νοσηλεύεται, υπό αυστηρή επιτήρηση, δεν τον προλαβαίνει: θα αυτοκτονήσει, τελικά, λαμβάνοντας υπερβολική δόση κοκαΐνης, σε ηλικία 27 ετών.
