Η γυμναστική στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Η σωματική άσκηση στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση κατά τον 19ο αλλά και τις αρχές του 20ού αιώνα παρουσιάζει μία σειρά από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία αντανακλούν ευρύτερους κοινωνικο-πολιτικούς μετασχηματισμούς και επηρεάζουν τις παιδαγωγικές κατευθύνσεις και τις εκπαιδευτικές πρακτικές του μαθήματος. Οι μετασχηματισμοί αυτοί μάλιστα συχνά συνεπάγονται και μεταβολές στην εννοιολόγηση του μαθήματος, τόσο σε επίπεδο πρακτικής όσο και σε αυτό των αξιών τις οποίες συνέλκει η εισαγωγή του στο σχολικό πρόγραμμα.
Η παρούσα μελέτη διερευνά τις διεργασίες οι οποίες ανέδειξαν το μάθημα της γυμναστικής σε παιδαγωγικό αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος αλλά και σε δημόσιο εγχείρημα του ελληνικού κράτους.
| Τίτλος βιβλίου: | Η γυμναστική στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Από τις σωμασκίες στη σωματική αγωγή (1834-1936) |
|---|
| Εκδότης: | Opportuna |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τσούμας, Θανάσης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789605530334 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2016 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Αθλητισμός
Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική |
|---|
Handke, Peter, 1942-
Ο Πέτερ Χάντκε γεννήθηκε το 1942 στην Καρινθία της Αυστρίας. Η μητέρα του ήταν σλοβενικής καταγωγής, ο πατέρας του Γερμανός στρατιώτης. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Σφήκες". Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του "Βρίζοντας το κοινό". Χαλκέντερος συγγραφέας, ο Χάντκε δημοσίευσε έκτοτε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα. Μετέφρασε επίσης ξένους συγγραφείς στα γερμανικά, μεταξύ άλλων τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η φιλοδοξία του ήταν να δημιουργήσει μια σύγχρονη επική γραφή που θα απελευθερώνει την πραγματικότητα από τα τετριμμένα σχήματα πρόσληψης. Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία. Τάχθηκε κατά της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας και κυρίως κατά της αποκλειστικής ενοχοποίησης των Σέρβων για τον πόλεμο. Για το έργο του τιμήθηκε με τα βραβεία Μπύχνερ (1973) και Κάφκα (1979). Το 2019 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας "για το επιδραστικό έργο του που με γλωσσική αυθεντικότητα διερεύνησε τα περιφερειακά ζητήματα και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Από το 1991 ζει στη Σαβίλ της Γαλλίας, κοντά στο Παρίσι.
(φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)
