Ζητήματα σύγκρισης γλωσσών
Στο βιβλίο εξετάζονται συγκριτικά τα οριστικά άρθρα της ελληνικής και της ιταλικής.
Η ελληνική εμφανίζει αρθρικές λειτουργίες ήδη από τα καταγεγραμμένα ομηρικά κείμενα (8ος αιώνας π.Χ.), ενώ η ιταλική περίπου από τον 8ο αιώνα μ.Χ. στο έργο "Laparodia della ‘lex salica’". Πηγή του οριστικού άρθρου και στις δύο γλώσσες υπήρξαν οι δεικτικές αντωνυμίες. Περιγράφονται συστηματικά οι διαφορές διαχρονικής εξέλιξης και συγχρονικής κατανομής που εμφανίζει το οριστικό άρθρο στις δύο γλώσσες και στη συνέχεια αυτές οι διαφορές ερμηνεύονται εντός της "θεωρίας της γραμματικοποίησης". Αφετηρία της ανάλυσης είναι ότι η συγχρονική κατανομή του άρθρου σε κάθε γλώσσα απαιτεί διαχρονική και πραγματολογική ερμηνεία.
Η μελέτη του οριστικού άρθρου δείχνει ότι η Γραμματική των φυσικών-ιστορικών γλωσσών δεν είναι μια a priori ολοκληρωμένη γνωστική ολότητα, αλλά συγκροτείται από τις πραγματολογικές και σημασιολογικές πιέσεις των συμφραζομένων. Αυτές ωθούν ορισμένα στοιχεία να γίνουν "αυτόματα" και "υποχρεωτικά", δηλαδή να ενταχθούν στη Γραμματική. Υπό αυτήν την έννοια, το οριστικό άρθρο συζητείται ως πρωτοτυπική περίπτωση "ανάδυσης" γραμματικής κατηγορίας.

Goscinny, René, 1926-1977
Ο Rene Goscinny γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι. Είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς στον κόσμο. Μόνον από τις περιπέτειες του "Αστερίξ", που έχουν μεταφραστεί σε 107 γλώσσες και διαλέκτους, έχουν πωληθεί γύρω στα 300 εκατομμύρια άλμπουμ. Ο Rene Goscinny ήταν ένας άνθρωπος που προκαλούσε πάντα γέλιο. Με τα κείμενά του, με τα λόγια του. Πάντα κομψός, με μια ακατανίκητη δημιουργικότητα, ως χαρακτήρας ήταν ευγενής και, ταυτόχρονα, πολύ εσωστρεφής. Έκανε πολλές τρέλες στη ζωή του κι ύστερα, γύρω στα 40, έγινε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός και, τελικά, ένας άνθρωπος που γνώρισε την ευτυχία (μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του). Ύστερα, υπερβολικά γρήγορα, όπως τα μπαλόνια που του άρεσε να σημαδεύει στα πανηγύρια, έσκασε η καρδιά του. Πέθανε στα 51 του, στις 5 Νοεμβρίου 1977, κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου "τεστ κοπώσεως". Εξασκώντας μια τέχνη σπάνια, χωρίς κακία, χωρίς χυδαιότητα, γεμάτη ελαφρότητα και ακρίβεια, o Rene Goscinny υπήρξε ένας παραγωγικότατος σεναριογράφος κόμικς ("Αστερίξ" με τον Albert Uderzo, "Ιζνογκούντ" με τον Jean Tabary, "Λούκυ Λουκ" με τον Morris), αλλά κι ένας συγγραφέας με μαγική πέννα ("Ο Μικρός Νικόλας", με εικονογράφηση του Sempe). Το 1959 υπήρξε επίσης συνιδρυτής (μαζί με τους J.M. Charlier και A. Uderzo) του περιοδικού "Pilote", από το οποίο γεννήθηκαν τα κόμικς που διαβάζουμε σήμερα. Από τη Bretecher στον Bilal, περνώντας από τους Gotlib, Cabu, Tardi, Mezieres, Druillet, Fred, Lob, Giraud, Christin, Pιtillon, Reiser... Είναι η τροχιά ενός τζέντλεμαν σεμνού, αστείου, εύθραυστου και μυστηριώδη που μας αφηγήθηκαν η Anne Goscinny, o Guy Vidal και ο Patrick Gaumer.