Πικρή ζωή και άλλα πεζογραφήματα
Ο τόμος αυτός περιέχει μια σειρά ποικίλων πεζογραφημάτων, που μας ταξιδεύουν σε εποχές όχι τόσο μακρινές και μας φέρνουν σε άμεση επαφή με πρόσωπα και καταστάσεις που εύκολα αναγνωρίζουμε και σήμερα. Απεικονίζεται ρεαλιστικά η ζωή σαν αγώνας, σαν κωμωδία και φάρσα, σαν δράμα και τραγική μοίρα, σαν κραυγή και καταγγελία, σαν τραγούδι και ύμνος, σαν θέατρο και κινηματογράφος, σαν ποίηση... Ταξιδεύουμε με τα κείμενα αυτά στην ομορφιά της φύσης, στην αλήθεια της ιστορίας, στην ουσία της σκέψης, στη σκληρή πραγματικότητα των ανθρώπων, στην πόλη και στο χωριό... Κείμενα με ποικιλία θεμάτων και ενδιαφερόντων, που συγκινούν, προβληματίζουν, εγείρουν τις αισθήσεις, εξεγείρουν την ψυχή, ικανοποιούν το πνεύμα. Με μια γλώσσα που ευωδιάζει λογοτεχνία, ο Κοτζιούλας με λόγο τρυφερό και ειλικρινή, λυρικό και παραστατικό, εξακοντίζει την πεζογραφία σε ποίηση. Μια ηθογραφία νεορεαλιστική που εκπλήσσει τον αναγνώστη με την αμεσότητα της περιγραφής, τέρπει με την ποικιλότητα του λόγου και ωθεί με το στοχασμό στην ουσία των πραγμάτων.
Ο Γιώργος Κοτζιούλας, με τα πεζογραφήματά του αυτά, πλουτίζει τη νεοελληνική γραμματεία με έργα που συνεχίζουν τη ρωμαλέα παράδοση που πηγάζει απ' τη γενιά του Βιζυηνού και του Παπαδιαμάντη, με ένα λόγο που ρέει δροσερός και κελαρυστός στις αισθήσεις και στο νου, ένα λόγο που γεννούν μόνο μεγάλοι δημιουργοί.
Κωνσταντουδάκη, Χριστίνα
Η Χριστίνα Κωνσταντουδάκη έχει σπουδάσει Νηπιαγωγός μα στον ελεύθερο χρόνο της είναι εφευρέτρια ονείρων κι εκπαιδεύτρια νάνων.
Έχει φάει από το μήλο της Χιονάτης κι επέζησε γι' αυτό και ξέρει όλα τα μυστικά των ηρώων των παραμυθιών.
Μένει στα Χανιά με τις 73 πολύχρωμες γάτες της που γουργουρίζουν τα κάλαντα όλο το χρόνο και γράφει παραμύθια για μικρούς, μεγάλους και ονειροπόλους. Σπουδάζει από το 2014 στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, έχει βραβευτεί για παραμύθια και διηγήματά της κι είναι εθελόντρια ομαδάρχισσα σε κατασκηνώσεις.
Πιστεύει πως οι μεγάλοι δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ το παιδί που υπήρξαν κάποτε, γι' αυτό και το παραμύθι της "Το αρχηγείο" προσπάθησε να επικεντρωθεί στην αχαλίνωτη φαντασία των αδερφιών όταν παίζουν μαζί και στο πως όλα μεταμορφώνονται μέσα από τη ματιά του ονείρου.
Μότο της: "Αφήστε τα παιδιά να είναι παιδιά".
