Λεσβία
Η Βιβή είναι το παν για τη Μελίνα ώρες ώρες. Τις πιο πολλές, εδώ που τα λέμε. Τρομερή ανάσα ζωής, απόλυτη φιλία, αδελφή ψυχή, ώμος για ν’ ακουμπήσεις, σάρκα για να ποθήσεις. Είναι κάτι σαν γκόμενος, αλλά όχι μόνο, όχι απλώς, είναι κάτι κατά πολύ μεγαλύτερο. Γιατί η ερωτική ένωση με μια εκπρόσωπο του φύλου σου δεν είναι ένα απλό άθροισμα αρσενικού-θηλυκού. Δεν ισχυροποιεί μόνο τη θηλυκή πλευρά μέσα σου, αλλά και την πολλαπλασιάζει.
Το χρονικό ενός παθιασμένου έρωτα ανάμεσα σε δυο φοιτήτριες. Και ταυτόχρονα το χρονικό ενός βιασμού. Η αθώα Μελίνα και η έμπειρη Βιβή, ένας ντοπαρισμένος χούλιγκαν, σημαδιακές συμπτώσεις, το βάσανο αλλά και το θαύμα, η πληγή αλλά και η δόξα της επιθυμίας.
Ρήγας, Βελεστινλής, 1757-1798
Γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Θεσσαλίας το 1757 και πέθανε στο Βελιγράδι το 1798. Βαπτίστηκε Ρήγας και το επώνυμό του ήταν Βελεστινλής. Μεταγενέστεροι λόγιοι αντικατέστησαν το Βελεστινλής με το Φεραίος.
Έμαθε γράμματα πρώτα στο σχολείο του Τυρνάβου και ύστερα στο σχολείο των Αμπελακίων και τέλος της Ζαγοράς. Το 1777 διορίσθηκε δάσκαλος στον Κισσό του Πηλίου. Το 1782 πήγε στο Άγιο Όρος κι από εκεί έφυγε για την Κωνσταντινούπολη. Το 1786 πήγε στο Βουκουρέστι της Βλαχίας όπου εργάστηκε ως γραμματικός στον Ρουμάνο άρχοντα Μπακοβεάνου. Έπειτα εργάστηκε πάλι ως γραμματικός αλλά στον ηγεμόνα της Βλαχίας Νικόλαο Μαυρογένη.
Το 1790 πήγε για πρώτη φορά στη Βιέννη, όπου έμεινε για 6 μήνες. Εκεί τύπωσε τα δύο πρώτα του βιβλία : Το "Σχολείο των ντελικάτων εραστών" και το "Φυσικής Απάνθισμα". Το 1791 ξαναγύρισε στο Βουκουρέστι. Εκεί εργάστηκε ως γραμματικός στον ηγεμόνα Μιχαήλ Σούτσο και στη συνέχεια ως διερμηνέας στο Γαλλικό Προξενείο του Βουκουρεστίου. Εκείνη την εποχή ασχολήθηκε και με το εμπόριο. Το 1796 πήγε για δεύτερη φορά στην Βιέννη όπου τύπωσε πολλά έργα του και έκανε μεταφράσεις.
Στις 19 Δεκεμβρίου το 1797 ο Ρήγας, πηγαίνοντας στην Ελλάδα , πιάστηκε στην Τεργέστη σε παραλιακό ξενοδοχείο. Στις 3 Μαϊου του 1798 οι αυστριακές αρχές παρέδωσαν τον Ρήγα και επτά εταίρους του στους Τούρκους, οι οποίοι τους έκλεισαν στον πύργο Νεμπόιζε του Βελιγραδίου. Την νύχτα της 24ης προς την 25η Ιουνίου του 1798 οι Τούρκοι στραγγάλισαν τον Ρήγα και τους επτά συντρόφους του και τους έριξαν στον Δούναβη.