1821, Οι μάχες των Ελλήνων για την ελευθερία
Η ιστορία της Επανάστασης του 1821 εμπεριέχει πολλές πτυχές η διερεύνηση των οποίων επιφυλάσσει ακόμη εκπλήξεις στους μελετητές. Η συντριπτική πλειοψηφία των τελευταίων όμως, εντελώς παράδοξα (;) δεν επικεντρώνει στην πιο σημαντική πτυχή. Αυτή των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Και όμως η ελευθερία των Ελλήνων δεν κερδήθηκε, όπως πολλοί πιστεύουν, στα σαλόνια της ευρωπαϊκής διπλωματίας, αλλά στα πεδία των μαχών. Γιατί, αντίθετα με τις απόψεις ειδικών και μη, εκεί γράφεται η ιστορία των λαών.
Το βιβλίο "1821 - Οι μάχες των Ελλήνων για την Ελευθερία" περιγράφει με αυστηρά επιστημονικό, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό τρόπο, τις σημαντικότερες χερσαίες μάχες του Αγώνα, χάρη στις οποίες οι Έλληνες κατάφεραν να συνεχίσουν την ιστορική τους πορεία.
Εμπεριέχει επίσης ένα πρωτότυπο υποθετικό σενάριο -το οποίο όμως βασίζεται σε αδιάσειστα στοιχεία- μέσω του οποίου επιχειρείται η ανατροπή της καθιερωμένης αντίληψης ότι η φλόγα της Επανάστασης έσβησε, εξαιτίας της επιδρομής του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και ότι η ελληνική ανεξαρτησία είναι αποτέλεσμα της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.
Τίτλος βιβλίου: | 1821, Οι μάχες των Ελλήνων για την ελευθερία |
---|
Εκδότης: | Historical Quest |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Γιαννόπουλος, Νίκος, 1973- (Συγγραφέας) Χρονόπουλος, Γιάννης (Υπεύθυνος Σειράς)
|
ISBN: | 9786185088187 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία | Σελίδες: | 348 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2016 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
Κονιδάρης, Ιωάννης Μ., 1948-
Ο Ιωάννης Μ. Κονιδάρης είναι καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στη Χίο το 1948 και κατάγεται από την Κεφαλονιά και από τη Χίο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δικηγόρος από το 1973. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου (1974-1978). Διδάκτωρ Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών (1979), επιστημονικός συνεργάτης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης και στο Max-Planck-Institut fur Europaische Rechtsgeschichtc (1978-1981, 1989-1990). Υφηγητής (1985), Καθηγητής (1995 κ. εξ.). Διετέλεσε Διευθυντής του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου της Ακαδημίας Αθηνών (1994-2000), Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών για εκκλησιαστικά ζητήματα (1996-1999, 2001) και Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2001-2004). Διευθύνει τη Βιβλιοθήκη Εκκλησιαστικού Δικαίου (1999 κ. εξ.) και την Επιθεώρηση Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου "Νομοκανονικά" (2002 κ. εξ.). Αρχων Μέγας Δικαιοφύλαξ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας (2001).